«Σιγά, και να χωρίσω δε χάθηκε κι ο κόσμος!», είπες και το σύμπαν γέλασε. Πόσες φορές δεν έχουμε αψηφήσει πόσο αγαπάμε στην πραγματικότητα κάποιον μέχρι που έρχεται αυτό που πιστεύουμε ότι δε θα μας επηρεάσει αλλά στην πραγματικότητα μας καταρρακώνει συναισθηματικά;
Θα έχεις φαντάζομαι παρατηρήσει πως σε σχέσεις που θεωρούμε ότι έχουμε το πάνω χέρι ή σε άλλες που βρισκόμαστε για αρκετά χρόνια τείνουμε να θεωρούμε δεδομένο τον άλλο ή πιστεύουμε –ίσως επειδή έχει περάσει ο αρχικός έρωτας– ότι σε περίπτωση που η ζωή μάς κάνει να πάρουμε αντίθετους δρόμους, αυτό δε θα μας επηρεάσει καθόλου. Μπορεί να είναι εγωισμός, υπερβολική σιγουριά ή να το λέμε για να το πιστέψουμε και να μειώσουμε το άγχος που μας προκαλεί μια τέτοια σκέψη, αλλά αυτό συχνά μας κάνει να μη διστάζουμε να αναφέρουμε στο ταίρι ότι ακόμα κι αν είναι σημαντικό στη ζωή μας δε θα πεθάνουμε κιόλας χωρίς αυτό. Όμως το ταίρι δε θέλει να ακούσει κάτι τέτοιο, γιατί ακόμη κι αν δεν το εκφράσει ανοιχτά, θα νιώσει απόρριψη και θα απογοητευτεί. Θα πιστέψει ότι δεν έχει σημασία η σχέση στα μάτια τα δικά μας και ίσως θελήσει να μας αποδεσμεύσει μια ώρα αρχύτερα.
Κι αν έχουμε υπερεκτιμήσει τον δεσμό μας, τι γίνεται; Υπάρχει πιθανότητα η σχέση μας να ξεκίνησε με τις καλύτερες προδιαγραφές και να συνεχίστηκε ακριβώς έτσι. Στο διάστημα που πέρασε εμείς κρατήσαμε στο μυαλό μας τις πρώτες εικόνες, τα πρώτα κοινά ταξίδια, τα πρώτα καρδιοχτύπια και επαναπαυτήκαμε. Έτσι μας πείσαμε ότι όλα βαίνουν καλώς και η σχέση μας έχει τόσο σταθερά θεμέλια που δεν μπορεί να γκρεμιστεί, με αποτέλεσμα αργότερα ελαφρά τη καρδία να ξεστομίζουμε φράσεις που περνούν το μήνυμα ότι δε μας καίγεται καρφάκι κι αν μείνουμε μόνοι μας.
Έλα όμως που αυτό που σκεφτόμαστε και που φαινομενικά δε θα μας επηρεάσει αν συμβεί, κάποια στιγμή μπορεί να γίνει πραγματικότητα! Μπορείς να φανταστείς τι θα συμβεί τότε; Όσοι νομίζουν ότι η σχέση τους είναι σταθερή –και ίσως και να ήταν, αλλά με την αλαζονεία τους την άφησαν να καταρρεύσει– όταν το άλλο τους μισό τούς ανακοινώνει ότι θέλει να διακόψουν, χάνουν τη γη κάτω απ’ τα πόδια τους. Διαπιστώνουν ότι εκείνοι που διατείνονταν ότι έχουν την τέλεια σχέση και ο χωρισμός δεν τους αγγίζει –ρεαλιστικά και συναισθηματικά– βιώνουν την απώλεια του συντρόφου τους με τον χειρότερο τρόπο και δεν μπορούν ούτε να το χωνέψουν ούτε να το διαχειριστούν.
Συμπέρασμα; Μην αφήνετε τις σχέσεις σας να φθίνουν, γιατί έχετε κι άλλα ν’ ασχοληθείτε. Μην εστιάζετε μόνο στα επαγγελματικά, μην παραμελείτε τον/τη σύντροφό σας και κυρίως μην ξεστομίζετε μπροστά του φράσεις που δείχνουν ότι δεν είναι σημαντικός για εσάς. Αντίθετα, αν έχετε μια όμορφη σχέση και ένα ταίρι που θα θέλατε για πάντα στη ζωή σας, πείτε του πόσο το αγαπάτε. Κάντε εκείνη την έκπληξη που θα ήθελε στα γενέθλιά της, ετοιμάστε αυτό το χρονοβόρο φαγητό που του αρέσει και αγκαλιάσετε τον σαν να είναι η πρώτη φορά. Μην αδιαφορείτε πια γι’ αυτή τη σχέση και μην την θεωρείτε δεδομένη, γιατί αν το φιλοσοφήσουμε λίγο «το μεγαλύτερο αμάρτημα στον έρωτα είναι η αδιαφορία». (Βολταίρος)
Συντάκτης: Εύη Λεγάτου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
