«Θέλω να χωρίσουμε». Αυτή είναι ίσως η πιο δύσκολη φράση που μπορεί να ακουστεί σε μια σχέση. Τα συναισθήματα που ακολουθούν πολλά και ανάμεικτα. Ιδιαίτερα στην αρχή προσπαθείς να καταλάβεις τι άκουσες και περνάς απ’ το πρώτο σοκ στην άρνηση, στον θυμό κι έπειτα στην αποδοχή. Είχες δεν είχες υποψιαστεί πως κάτι είχε αλλάξει, μια από τις πιο συνηθισμένες εικασίες μετά τον χωρισμό είναι πως μπήκε στη μέση τρίτο πρόσωπο. Έχεις όμως σκεφτεί ότι η αλήθεια μπορεί να είναι συγκαλυμμένη και βαθύτερη απ’ αυτό που φαίνεται; Σου έχει περάσει απ’ το μυαλό ότι πολλοί άνθρωποι χωρίζουν, γιατί νιώθουν πιεσμένοι από τις υπόλοιπες υποχρεώσεις τους;
Δεν είναι λίγοι αυτοί που ακολουθούν διαφορετικό δρόμο από τον συνηθισμένο για να μειώσουν τις εσωτερικές εντάσεις, επιλέγοντας να αποδεσμευτούν από κάτι που στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο δεσμευτικό, γιατί δεν ξέρουν πώς να αλλάξουν κάτι στους τομείς εκείνους που τους ζορίζουν. Προσωπικά γνωρίζω περιπτώσεις που ο ένας από τους δύο αισθανόταν ψυχολογικά πιεσμένος και προτίμησε να τελειώσει τη σχέση απ’ το να εκμυστηρευτεί τις άσχημες σκέψεις του στο ταίρι. Ο τελευταίος, ωστόσο, δεν είχε δείξει το προηγούμενο διάστημα ότι η σχέση του ήταν εμπόδιο. Γιατί; Γιατί δεν ήταν.
Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να το πιστέψεις, αφού εύλογα σκέφτεσαι ότι αν πραγματικά ήθελε τον/τη σύντροφό του δε θα χώριζε για να προσθέσει κι άλλα άγχη στην ήδη βεβαρυμμένη ψυχολογία του. Για εμάς που είμαστε απ’ έξω και αξιολογούμε τα πράγματα με τη λογική μοιάζει δυσκολοχώνευτο κι ακαταλαβίστικο. Σκέψου όμως ότι σε περιόδους έντονης συναισθηματικής φόρτισης είναι δύσκολο να σκεφτούμε λογικά και να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας. Αντιθέτως, συχνά κάνουμε το ένα λάθος μετά το άλλο με αποκορύφωμα τη λήξη μιας σχέσης που στην πραγματικότητα θέλουμε να κρατήσουμε. Γιατί; Γιατί μας είναι πιο εύκολο να αφήσουμε το ταίρι απ’ το να σηκώσουμε ανάστημα στη δουλειά ή να βάλουμε σε τάξη προβληματικές καταστάσεις, με αποτέλεσμα να μεταθέτουμε το πρόβλημα σε έναν τομέα που μοιάζει περισσότερο διαχειρίσιμος από πλευράς μας.
Είναι φορές που η πραγματική αιτία του χωρισμού είναι η πίεση που δεχόμαστε στον χώρο εργασίας μας. Οι ευθύνες, οι υποχρεώσεις και κυρίως η δυσκολία μας να πούμε όχι στον εργοδότη υπό τον φόβο της απόλυσης μάς πιέζουν τόσο που τελικά προκαλούν έκρηξη. Μόνο που αποδέκτης της έκρηξης δεν είναι ο πραγματικός ένοχος, αλλά το ταίρι. Η μετάθεση του προβλήματος δίνει διέξοδο από τα δυσάρεστα συναισθήματα -τουλάχιστον φαινομενικά-, ενώ συχνά καιρό αφότου πούμε «αντίο» καταλαβαίνουμε το λάθος μας. Αν αγαπάμε αληθινά το πρώην ταίρι, ο πόνος της απώλειας θα είναι πιο έντονος και δυσβάσταχτος απ’ όσο είχαμε αρχικά υποθέσει. Εκεί θα αποκαλυφθεί η αλήθεια και θα έρθει η ώρα για ουσιαστικές λύσεις και αποφάσεις μέσα από μια περίοδο ενδοσκόπησης και γενικής θεώρησης των σχέσεών μας -προσωπικών κι επαγγελματικών.
Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα ακούσουμε ότι κάποιο αγαπημένο ζευγάρι χωρίζει, ας μη σπεύσουμε να βγάλουμε βιαστικά συμπεράσματα. Αντίθετα, ας προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τι πραγματικά τους οδήγησε στον χωρισμό, βασιζόμενοι σε όσα περισσότερα στοιχεία υπάρχουν κι όχι σε αυθαίρετες υποθέσεις. Άλλωστε, όπως λέει κι ο σοφός λαός, «έξω απ’ τον χορό πολλά τραγούδια λέγονται» και πολλά σενάρια γίνονται. Ας μην ξεχνάμε ότι συχνά η αναπάντεχη φράση που ακολουθεί την ανακοίνωση ενός χωρισμού είναι το: «δε θέλω να μείνω άλλο μακριά σου»!
Θέλουμε και τη δική σου ιστορία!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Εύη Λεγάτου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
