Κάθε σχέση ξεκινά με τις καλύτερες προοπτικές, ενώ στην πορεία μπορεί να αποδειχθεί ότι αντί να μας ευχαριστεί μας τρώει απλώς ενέργεια. Ας δούμε μερικά σημάδια που δείχνουν ότι μια ερωτική σχέση μάς βλάπτει κι ας αναρωτηθούμε αν και η δική μας ανήκει σ’ αυτήν την κατηγορία.
Όταν το φαινομενικά άλλο μας μισό θέλει διαρκώς να μας ελέγχει, μάλλον βρισκόμαστε σε μια επιβλαβή για την υγεία μας σχέση. Το τσεκάρισμα μπορεί να ξεκινά από αθώες ερωτήσεις για το καθημερινό μας πρόγραμμα και να καταλήγει σε έλεγχο των μηνυμάτων μας, των προσωπικών μας μέιλ ή ακόμη και του ημερολογίου μας που τυχαία βρέθηκε στα χέρια του/της. Στην αρχή οι ερωτήσεις εκλαμβάνονται από την πλευρά μας ως ενδιαφέρον και έτσι πιθανότητα είναι. Στην πορεία όμως ελλοχεύει ο κίνδυνος να λειτουργούν χειριστικά και ως μέθοδος επιβολής.
Όταν το ταίρι μας διατείνεται ότι μας «θέλει μόνο για εκείνον/η», ας έχουμε τις κεραίες μας ανοιχτές. Με πρόσχημα την αγάπη και το νοιάξιμο, δεν αποκλείεται να επιδιώκει να μας απομονώσει από τους οικείους μας και την έως τότε ζωή μας. Το ξέρω ότι ιδιαίτερα στην αρχή μιας σχέσης θέλουμε να είμαστε διαρκώς με τον άνθρωπό μας, αλλά πρέπει να διατηρήσουμε και τις προηγούμενες σχέσεις μας, όχι σαν καβάτζα, αλλά γιατί η συναναστροφή μας με άλλους ανθρώπους μας εξελίσσει, λειτουργεί υποστηρικτικά και μας δίνει την πολυπόθητη αίσθηση ελευθερίας που τόσο έχουμε ανάγκη σε όλες μας τις στιγμές. Αν για κάποιο λόγο νιώσουμε ότι αυτό που είμαστε περιορίζεται και ο σύντροφός μας μας υποδεικνύει πώς θα συμπεριφερθούμε σε κάθε περίσταση, σίγουρα η σχέση μας μαζί του μας κάνει κακό. Όταν μάλιστα, αφού πέσει στην αντίληψή μας κάτι τέτοιο, εκφράσουμε τη δυσαρέσκειά μας στον άλλο και δούμε ότι θυματοποιείται, τα πράγματα είναι σοβαρά. Σαφώς και μπορεί να μας διευκρινίσει τους λόγους που μας λέει τι να πούμε ή τι να κάνουμε, αλλά αν το ρίξει σε εκφράσεις του τύπου «για το καλό σου το λέω», υπάρχει θεματάκι, αν όχι θεματάρα. Στο κάτω κάτω καθένας ενδόμυχα το γνωρίζει το καλό του και αν είναι να ακούσει κάτι άλλο, θα γίνει με τρόπο που δεν τον περιορίζει, όχι με χειριστικά μέσα και συγκαλυμμένο εξαναγκασμό.
Ένας δεσμός όμως που μας βλάπτει έχει και πιο εμφανή σημάδια που το φωνάζουν. Το άλλο μας μισό μάς λέει ψέματα ή σκόπιμα αποκρύπτει την αλήθεια. Θα μου πείτε τώρα ότι το δεύτερο δεν είναι και τόσο φοβερό. Σκεφτείτε όμως ότι τίποτα δεν είναι φοβερό, αν υπάρχει ένα μέτρο. Αν από την άλλη τα ψέματα είναι αρκετά ή απλώς ο άλλος «ξέχασε» να μας πει κάτι και πάλι είναι στην κρίση μας αν η σχέση αυτή αξίζει να μας απασχολεί ή όχι.
Το σημαντικό όμως σε μια σχέση είναι να νιώθουμε ότι μας γεμίζει ενέργεια και μας δίνει ώθηση να ανταπεξέλθουμε στις υπόλοιπες υποχρεώσεις και σχέσεις μας. Αν η συναναστροφή με τον σύντροφό μάς κλέβει όλη την καλή μας διάθεση και μας αφήνει ένα αίσθημα ψυχικής αποστράγγισης, η έξοδος πρέπει να είναι η μόνη λύση.
Κάτι εξίσου σημαντικό που σηματοδοτεί την ύπαρξη μιας επιβλαβούς σχέσης και την επικείμενη έξοδο από αυτή είναι οι συγκρίσεις. Οι τελευταίες είναι καμιά φορά αναπόφευκτες, τουλάχιστον στο μυαλό μας, αλλά η συχνότητα με την οποία γίνονται δείχνει αν και κατά πόσο αξίζει να συνεχίσουμε με κάποιον. Είναι δηλαδή θεμιτό να συγκριθούμε κάποια στιγμή με κάποιον πρώην, αλλά σχεδόν απαγορευτικό να μας λέει συνεχώς πώς και πόσο διαφορετικά έκανε κάποια πράγματα που κάνουμε με την προηγούμενη σχέση του/της. Όταν αντιλαμβανόμαστε ότι κάθε κίνησή μας αντιπαραβάλλεται με αντίστοιχη από το παρελθόν, ας πάρουμε την σωστή απόφαση κι ας απομακρυνθούμε.
Να απομακρυνθούμε θα πρέπει και στην περίπτωση που καταλάβουμε ότι το ταίρι μας αποφεύγει τις κοινές εξόδους. Είναι πραγματικά πολύ όμορφο να περνάμε χρόνο μαζί, ιδιαίτερα είναι ποιοτικός, αλλά η αποφυγή επαφής εκτός σπιτιού, μπορεί να μας στοιχίσει σε ηρεμία. Όχι μόνο γιατί μας κάνει να ρουτινιάζουμε, αλλά γιατί μπορεί να σημαίνει ότι ο σύντροφός μας αποφεύγει να δείχνει ότι βρίσκεται σε σχέση.
Μπορεί να φλερτάρει ή και να αφήνει υπονοούμενα για θαυμασμό προς το πρόσωπό του/της από άλλους. Το φλερτ δεν είναι απαραίτητα μεμπτό, είναι όμως ενδεικτικό ότι ίσως ο σύντροφός μας είναι ανοιχτός και σε άλλες γνωριμίες, με αποτέλεσμα να νιώθουμε ότι μας υποβιβάζει. Η διαρκής επίδειξη της γοητείας του/της μπορεί να μας κουράσει και τελικά να μας εκνευρίσει τόσο που να μη βρίσκουμε νόημα να διατηρήσουμε την σχέση μας μαζί του.
Το πιο χτυπητό σημάδι όμως ότι μια σχέση μάλλον μας βλάπτει παρά μας ωφελεί είναι όταν το έτερον ήμισυ δε μας «ακούει», δε μας «βλέπει». Κάθε φορά που ο σύντροφός μας μας λέει μια καλή κουβέντα, μας επαινεί ή μας κάνει μασάζ για να μας ξεκουράσει, είναι σαν να αναγνωρίζει τη συνεισφορά και τις ανάγκες μας. Αν όμως δεν ασχολείται με τα συναισθήματά μας, τα θέλω μας ή δεν αφουγκράζεται όσα του λέμε και τα μηνύματα που του στέλνουμε, νιώθουμε ότι δεν είμαστε σημαντικοί και ότι ο δεσμός μας δε μας προσφέρει αγάπη, χαρά και νοιάξιμο.
Μήπως αναγνώρισες μερικά σημάδια και στη δική σου σχέση; Αν ναι, δεν έχεις παρά να κάνεις κάτι δραστικό για να διορθωθούν τα πράγματα, αφού αξίζει «να δίνεις στους ανθρώπους μια δεύτερη ευκαιρία. Αλλά ποτέ μια Τρίτη». (H. Jackson Brown)
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.