Έχουν ειπωθεί και γραφτεί ανά καιρούς τόσα πολλά για τις σχέσεις κι όμως πάντα αυτές θα παραμένουν το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μας. Και πώς να μην είναι άλλωστε αφού άλλοτε μας εξυπηρετούν με ποικίλους τρόπους, άλλοτε μας συμπληρώνουν και πιο σπάνια μας προτρέπουν να εμπλακούμε σε μια αγάπη χωρίς όρους και όρια. Παρακάτω θα αναφερθούμε σε τρία είδη σχέσεων, που μας μαθαίνει η δρ. Λίζα Βάρβογλη και θα αποσαφηνίσουμε τι σημαίνει τελικά να έχει κάποιος μια παραδοσιακή, συνειδητή ή υπερβατική σχέση.
Παραδοσιακή σχέση
Σύμφωνα με τη διακεκριμένη ψυχολόγο Βάρβογλη λοιπόν, μια παραδοσιακή σχέση χαρακτηρίζεται από επικέντρωση των συντρόφων στον εαυτό τους. Καθένας δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο να καλυφθούν οι προσωπικές ανάγκες του, ενώ και οι δύο μπορεί να παλεύουν με δυσκολίες της καθημερινότητας. Τα άτομα που έχουν συνάψει μια τέτοια σχέση βρίσκονται συχνά εντός «φυσιολογικής» για την κοινωνία δέσμευσης, αλλά δεν επικεντρώνονται σε θέματα και δραστηριότητες που ευνοούν το μαζί. Ωστόσο, μοιάζουν περισσότερο να συμβιβάζονται με αυτά που (δεν) τους προσφέρει ο σύντροφός τους και δεν επιδιώκουν να συνδεθούν μαζί του πιο ουσιαστικά. Κι αν ένας από τους δύο θελήσει περισσότερη συναισθηματική και γενικότερη ανάπτυξη της σχέσης κι ο άλλος δεν είναι έτοιμος, η σχέση αναπόφευκτα οδηγείται στη διάλυση. Τέτοιες περιπτώσεις σχέσεων συναντάμε συχνά σε γάμους στους οποίους οι εμπλεκόμενοι σχεδόν απλά συνυπάρχουν, κρύβοντας τυχόν προβλήματα κάτω από το χαλί ή προσποιούμενοι ότι αυτά δεν υπάρχουν.
Συνειδητή σχέση
Σε περίπτωση που και οι δύο νιώσουν την ανάγκη να ψαχτούν μέσα τους και μαζί σε πνευματικό επίπεδο, θα φτάσουν να έχουν μια συνειδητή σχέση. Σύμφωνα με τη σχέση αυτή, οι σύντροφοι νιώθουν ότι έχουν βρει το άλλο τους μισό και λαμβάνουν μια βαθύτερη ικανοποίηση συγκριτικά με το να συνυπάρχουν απλά μ’ ένα άτομο -όπως σε μια παραδοσιακή σχέση. Οι σύντροφοι λοιπόν είναι ταυτόχρονα και συνοδοιπόροι, συζητούν βαθύτερα και με περισσότερη λεπτομέρεια για τη σχέση τους και σπαταλούν την ενέργειά τους σε δραστηριότητες που προάγουν την αίσθηση του «εμείς». Η μακροχρόνια διάρκεια της σχέσης μπορεί να μην είναι εκατό τοις εκατό εξασφαλισμένη, όμως στοχεύουν σίγουρα σε μια κοινή εξέλιξη, διανοητική και συναισθηματική. Σε μια τέτοια σχέση ο γάμος δεν είναι προαπαιτούμενο, είναι όμως η δέσμευση.
Υπερβατική σχέση
Τέλος, μια υπερβατική σχέση διασφαλίζει στους συντρόφους ότι είναι ο ένας για τον άλλο. Η σύνδεσή τους είναι βαθιά και αμοιβαία και η εμπιστοσύνη, η αγάπη κι ο σεβασμός κυριαρχούν στο είδος της σχέσης αυτής. Ο ψυχικός δεσμός των συντρόφων είναι τόσο ισχυρός που προκαλεί την ανάπτυξη αμφότερων των μελών και αναδεικνύει την προσωπικότητα καθενός ξεχωριστά. Οι σύντροφοι λειτουργούν αρμονικά, ικανοποιώντας τις ανάγκες τους δίχως να μαλώνουν και να συμβιβάζονται, αφού ο δεσμός τους καθοδηγείται από την κοινή τους πορεία. Μες στα χρόνια που ζουν μαζί αναπτύσσονται σαν ένα και σαν ομάδα, σέβονται και ακούν τα θέλω του ανθρώπου που έχουν δίπλα τους και δρουν με σκοπό αυτά να γίνουν πραγματικότητα.
Το είδος των σχέσεων που κάθε ζευγάρι αναπτύσσει μπορεί να είναι ένα ή και περισσότερα. Για παράδειγμα, μπορεί μια σχέση να ξεκινήσει πιο επιφανειακά και να εξελιχθεί σε σχέση ζωής ή και το αντίθετο -αν και πιο σπάνια. Αυτό βέβαια δεν μπορούμε να το προβλέψουμε ή να το γνωρίζουμε για τις σχέσεις των άλλων. Εκείνο ωστόσο που σίγουρα είναι σημαντικό να κάνουμε και δη από μικρή ηλικία είναι να ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας να εμβαθύνουν στις διαπροσωπικές τους επαφές, να συναισθάνονται τους άλλους, να συζητούν για το πώς νιώθουν και να αφουγκράζονται και τις ανάγκες των γύρω τους. Και θα το κάνουμε αυτό όχι μόνο γιατί έχουν περισσότερες πιθανότητες να συνάψουν μια υγιή σχέση με τους συντρόφους τους, αλλά γιατί ακόμα κι αν δεν καταφέρουν να έχουν στο μέλλον μια υπερβατική σχέση, σίγουρα με τη σωστή τους στάση θα κάνουν την υπέρβαση.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου