Ο αγαπημένος μου Albert Bandura λέει πως «έχουμε επενδύσει περισσότερο στις θεωρίες της αποτυχίας από ότι στις θεωρίες της επιτυχίας» κι αν το καλοσκεφτούμε έχει δίκιο. Η λανθασμένη επένδυση και η εστίαση στις αρνητικές σκέψεις και εμπειρίες είναι εμφανής σε ολόκληρο το φάσμα της ζωής μας και ιδιαίτερα στον τομέα που μας απασχολεί λίγο περισσότερο, τις διαπροσωπικές σχέσεις.
Πολλές φορές συνειδητά και από συνήθεια σπαταλάμε την ενέργειά μας σε καταστάσεις που μας φθείρουν ή τουλάχιστον μας κρατούν -αν δε μας πηγαίνουν πίσω- στάσιμους. Θυμόμαστε τα παράπονα που έχουμε από το ταίρι μας για εκείνο το τηλεφώνημα που δεν έκανε, για ένα όχι και τόσο ερωτικό μήνυμα που έστειλε ή αναβιώνουμε νοητά μια άσχημη συζήτηση ή στιγμή μαζί του. Άλλοτε πάλι εκείνο κάνει ακριβώς το ίδιο πιο συστηματικά και με τρόπο που μας καταπιέζει. Τελικά, σε τι είναι πιο σημαντικό να σπαταλήσουμε τον χρόνο και την ψυχή μας; Σε σχέσεις που δε μας βγαίνουν ή στο να κρατήσουμε τις εμπειρίες μας και να τις τοποθετήσουμε εκεί που τους αρμόζει;
Spoiler alert, η απάντηση στην προηγούμενη ερώτηση είναι να τοποθετήσουμε ό,τι έχει μαζευτεί τόσο καιρό στο χαρτόκουτο της ιστορίας. Χρειάζεται να αναγεννηθούμε μέσα από αυτές τις σχέσεις και να αναζητήσουμε άλλες, δίχως προηγούμενα κατάλοιπα και αρνητικότητα. Ίσως η μέση λύση είναι για ακόμη μια φορά η καλύτερη.
Η ύπαρξη μιας άσχημης περιόδου δε σηματοδοτεί απαραίτητα μια ζωή δύσκολη, αλλά μια περίεργη φάση κι ένα στάδιο χρήσιμο για την περαιτέρω ανάπτυξή μας. Φυσικά, τη στιγμή που περνάμε τη φάση αυτή δεν είμαστε σε θέση να εκτιμήσουμε πραγματικά τα θετικά που κρύβονται από πίσω, γιατί πολύ απλά δεν μπορούμε να αντιληφθούμε πως για να εκτιμήσουμε την ομορφιά μιας σχέσης, να της δώσουμε ό,τι πρέπει, να της φερθούμε σωστά, χρειάζεται να έχουμε γνωρίσει και μια άλλη πλευρά της.
Πιθανόν κι εσύ σαν εμένα να έχεις κουραστεί να ακούς, να μιλάς και κυρίως να διαβάζεις τα χαρακτηριστικά των επιβλαβών σχέσεων. Όπως επίσης έχεις κουραστεί να διαβάζεις τρόπους να τις αποφύγεις, να τις καταλάβεις ή να τις παρατήσεις και να πας παρακάτω. Άλλωστε, σκοπός μας δεν είναι να στρέψουμε την προσοχή μας σε αυτές, αλλά στις άλλες, τις υγιείς. Εκείνες που μας δίνουν χαρά και δύναμη να αντεπεξέλθουμε στις αντικειμενικές δυσκολίες που θα συναντήσουμε. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι έχουμε φύγει μόλις από μια δύσκολη σχέση και θέλουμε να προετοιμάσουμε το έδαφος για μια άλλη, εντελώς διαφορετική. Ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε για να χτίσουμε τις γερές βάσεις που χρειάζεται η επόμενη για να εξελιχθεί, σωστά; Ή μήπως η καχυποψία για τυχόν επανάληψη των προηγούμενων απογοητεύσεων παραμονεύει και απειλεί το παρόν και το μέλλον μας;
Μάλλον χρειαζόμαστε χρόνο να ξαναβρούμε τις ισορροπίες μας, να πιστέψουμε σε κάτι άλλο, να εμπιστευτούμε το καινούργιο και να ανοιχτούμε στην εμπειρία. Ξέρω πόσο δύσκολο είναι και πόσο μας προβληματίζει, ιδιαίτερα στην αρχή, αφού υπάρχει μια τάση μαζοχισμού και θυματοποίησης. Ωστόσο, αν και απαιτείται δουλειά για να ξαναπιστέψουμε στις σχέσεις -ειδικά σε αυτές που είναι όμορφες και υπάρχουν πραγματικά- αξίζει τον κόπο. Σίγουρα όλοι έχουμε τον τρόπο μας να προσαρμοζόμαστε και να ξεπερνάμε τις δυσκολίες και τους χωρισμούς, αλλά στην περίπτωση των αρνητικών σχέσεων αυτό που βοηθάει είναι να σκεφτούμε πόσα πράγματα θα είμαστε ελεύθεροι να ζήσουμε χωρίς το βάρος μια τέτοιας σχέσης να μας πλακώνει.
Αρκετά συχνά η διάλυση μιας σχέσης μάς γεμίζει πραγματική ανακούφιση και μας κάνει να αισθανόμαστε ελαφρύτεροι. Ο χρόνος βέβαια είναι αυτός που αναλαμβάνει να μας δείξει αν η κίνηση ήταν για το καλό μας –και συνήθως μας δείχνει ότι ήταν. Ας μη σπεύσουμε να αντικαταστήσουμε την παλιά σχέση με μια νέα, ας μην υποκύψουμε στον φόβο πως θα μείνουμε μόνοι, αλλά ας σταματήσουμε λίγο να αναρωτηθούμε γιατί η προηγούμενη δέσμευσή μας εξελίχθηκε με αυτόν τον τρόπο και τι θα ήταν καλό να αποφύγουμε στην επόμενη.
Μπορούμε ακόμη να καταγράψουμε σε μια λίστα τι πραγματικά θέλουμε να έχει το άλλο μας μισό και να ανατρέχουμε σε αυτή όσο πιο συχνά γίνεται, ακόμη και καθημερινά. Αφού βρούμε το άτομο που πληροί όσα έχουμε γράψει, ας λειτουργήσει το μυαλό μας σαν να μην είχαμε αρνητικές εμπειρίες από τις προηγούμενές μας σχέσεις. Ας μετατρέψουμε τη λίστα μας σε μήνυμα ευγνωμοσύνης, σε λίστες με πράγματα που αγαπάμε στο νέο μας ταίρι, σε do’s που μπορούμε να κάνουμε μαζί του, σε υπενθυμίσεις του πόσο τυχεροί είμαστε και του τι μπορούμε να κάνουμε για να μείνουμε έτσι.
Παράλληλα, να φροντίσουμε να γίνει δουλειά με το μέσα μας και να ανανεωθούμε γενικά -όχι για τον άλλο, για μας. Παρά το γεγονός ότι μια νέα γνωριμία μάς κάνει να θέλουμε να φαινόμαστε ομορφότεροι και πιο ελκυστικοί, εκτός από την εξωτερική μας εμφάνιση να θυμόμαστε πως θέλει περιποίηση κι ο εσωτερικός μας κόσμος. Ας αδράξουμε την ευκαιρία που μας δίνει ο ενθουσιασμός του καινούριου κι ας παρακολουθήσουμε εκείνα τα σεμινάρια αυτοβελτίωσης που θέλαμε από καιρό ή ας παραγγείλουμε εκείνο το βιβλίο που πήρε το μάτι μας για το πώς θα καλλιεργήσουμε και θα αναδείξουμε τις αρετές μας. Τέλος, ας αφιερώσουμε χρόνο στο να μάθουμε να σκεφτόμαστε θετικά και να εστιάζουμε στο καλό, το όμορφο, το πιο αισιόδοξο κομμάτι της ζωής και των σχέσεων.
Ναι, πρέπει να δώσουμε χρόνο στη νέα γνωριμία ή σχέση να μας δείξει τις καλές προθέσεις της, αλλά κι εμείς με τη σειρά μας οφείλουμε να απαλλαγούμε από δυσλειτουργικές πεποιθήσεις που πιθανότατα προέκυψαν ως απόρροια προηγούμενων προβληματικών καταστάσεων. Πίστεψε πρώτη/η εσύ λοιπόν στη νέα σου σχέση κι άσε το σύμπαν να κάνει τα υπόλοιπα για χάρη σου. Κι ίσως τότε να καταλάβεις καλύτερα κι εσύ κι εγώ τα υπέροχα λόγια του ποιητή: «ο κόσμος μόνο όταν τον μοιράζεσαι υπάρχει». Τάσος Λειβαδίτης.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Εύη Λεγάτου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
