Σου έχει τύχει ποτέ να νιώσεις αποστροφή ή ταραχή στη θέα και μόνο μιας κυψέλης ή ενός σφουγγαριού; Μήπως οι αντιδράσεις αυτές γενικεύονται και γίνονται εντονότερες όταν παρατηρείς φράουλες ή ρόδια; Αν ναι, μπορεί να ανήκεις κι εσύ στην ομάδα των ανθρώπων που πάσχουν από τρυποφοβία. Το εν λόγω σύνδρομο σχετίζεται με αντανακλαστικές αντιδράσεις που προκαλούνται ως αντίδραση σε αντικείμενα που βλέποντάς τα βιώνουμε έντονο άγχος. Η εφίδρωση, ο φόβος, η αναγούλα ή ακόμα και οι κρίσεις πανικού υποδεικνύουν ότι αυτό που αντικρύζουμε είναι ικανό να μας αναστατώσει.
Οι έρευνες για την τρυποφοβία μπορεί να είναι αρκετά περιορισμένες, είναι όμως ικανές να μας υπενθυμίσουν ότι κατά τη διάρκεια της εξέλιξης του είδους μας ήρθαμε αντιμέτωποι με παράσιτα, ερπετά και λογής έντομα που έχουν εντυπωθεί στο υποσυνείδητό μας και μας κάνουν να φοβόμαστε οτιδήποτε σχετίζεται με αυτά, όπως τις οπές. Κάποιοι μελετητές, όπως ο Άρλοντ Γουίλκινς, πιστεύουν ότι η τρυποφοβία σχετίζεται με υπερφόρτωση του εγκεφάλου με πληθώρα πληροφοριών. Γι’ αυτό και οι πάσχοντες νιώθουν αποστροφή για οτιδήποτε περιλαμβάνει τρύπες, από μια μυρμηγκοφωλιά μέχρι τις τρύπες που έχει μια φέτα ψωμί. Δεν είναι λίγες οι φορές που το τυρί emental όχι μόνο δεν είναι το αγαπημένο τους αλλά δεν αντέχουν ούτε να το βλέπουν στο ράφι του ψυγείου, ενώ μια τρύπια κάλτσα έχει λίγες πιθανότητες να καταλήξει ξανά στο συρτάρι μετά από μπάλωμα.
Μπορεί να θεωρεί κανείς πως η φοβία για τις οπές είναι κάτι που βιώνει αποκλειστικά ο ίδιος, ωστόσο οι ψυχολόγοι αποκαλύπτουν πως είναι αρκετοί εκείνοι που νιώθουν έντονη δυσφορία μπροστά σε ανάλογες εικόνες. Στο διαδίκτυο μπορεί να βρει κανείς τεστ που σχετίζονται με την τρυποφοβία. Στα εν λόγω τεστ εμφανίζονται εικόνες και υπολογίζεται ο χρόνος που κάνεις να απαντήσεις σε ερωτήσεις που περιέχουν τρύπες και σε ερωτήσεις εντελώς άσχετες. Το αποτέλεσμα αποτελεί μια ένδειξη για το αν και κατά πόσο το συγκεκριμένο σύνδρομο εμφανίζεται και στη δική σου περίπτωση. Η διάρκεια της δοκιμασίας είναι περίπου πέντε λεπτά και πιστεύω αξίζει να το δοκιμάσει κάποιος που υποπτεύεται ότι είναι ευαίσθητος σε φωτογραφικό υλικό που περιλαμβάνει οπές.
Υπάρχει όμως συγκεκριμένη θεραπεία που το τρυποφοβικό άτομο πρέπει να ακολουθήσει; Όπως σε όλες τις φοβίες, έτσι και σ’ αυτή, η γνωστική συμπεριφορική θεραπεία φαίνεται ιδανική. Οι ειδικοί υποβάλλουν το άτομο σε μια σειρά από σταδιακά αυξανόμενη έκθεση σε προϊόντα που του προκαλούν πανικό και μέσα από τη μέθοδο της συναισθηματικής απευαισθητοποίησης φαίνεται προοδευτικά να φτάνουν στα επιθυμητά αποτελέσματα, όταν πια η θέαση φωτογραφιών με τρύπες ή αντικειμένων που τις περιλαμβάνουν δεν προκαλεί φοβική αντίδραση στον ασθενή.
Τελικά οι φοβίες που μπορεί να έχει κάποιος δεν είναι πάντα γνωστές, είναι όμως υπαρκτές. Φυσικά δεν μπορούμε να ζούμε με την αγωνία μήπως έχουμε τη μία ή την άλλη φοβία, καλό είναι όμως να είμαστε υποψιασμένοι γιατί μπορεί να εκδηλώνουμε αντιδράσεις που να αποκλίνουν από το φυσιολογικό και να χρειαστεί να τις αντιμετωπίσουμε με τη βοήθεια ειδικών. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ισχύει αυτό που εύστοχα διατύπωσε ο Καζαντζάκης: «Αν μπορείς κοίταξε τον φόβο κατάματα και ο φόβος θα φοβηθεί και θα φύγει».
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.