Η Jessie J τερματίζει το στίγμα της αποβολής με ένα και μόνο ποστ

Υπάρχουν δύο ειδών ρωγμές: αυτές που φανερώνουν το πέρασμα του χρόνου και την έλλειψη φροντίδας πάνω στα αντικείμενα και οι ρωγμές που δημιουργούνται επειδή κάτι μεγαλώνει και γίνεται δυνατότερο από το καλούπι που του φορέθηκε. Αυτές οι δεύτερες, είναι που βοηθάνε να μπει λίγο περισσότερο φως μέσα στο καλούπι και ταυτόχρονα δείχνουν πώς είναι αληθινά το εσωτερικό του και τι κρύβει.

Τέτοιες, λοιπόν, ρωγμές μπορούν να συμβούν, όταν οι γυναίκες λένε, χωρίς να ντρέπονται, δημόσια αλλά και στον προσωπικό τους κύκλο πως απέβαλαν ενώ ήταν σε προχωρημένη εγκυμοσύνη ή και στα πρώτα στάδιά της. Πως πονάνε αλλά μπορούν να το αντέξουν, όταν λένε ανοιχτά ότι δεν νιώθουν έτοιμες να γίνουν μητέρες. Όταν μπορούν να ξεστομίσουν «δεν μπορώ να κάνω παιδιά», ή όταν είναι μητέρες αλλά τολμάνε να πουν ότι αγαπάνε και τον εαυτό τους, χωρίς να βάζουν στη ζυγαριά τις δυο τους αγάπες για να δουν ποια αγάπη είναι μεγαλύτερη.

Κάτι ανάλογο συνέβη πριν από λίγες μέρες, όταν η Αγγλίδα τραγουδίστρια Jessie J σε μια μακροσκελή ανάρτηση στο Instagram ενημέρωσε πως η εγκυμοσύνη της διακόπηκε, αφού δε βρήκαν καρδιακό παλμό του εμβρύου της, στον 3ο υπέρηχο. Εξήγησε πως η θλίψη και ο πόνος κυριαρχούσε στη ζωή της εκείνη τη στιγμή αλλά πίστευε πως το τραγούδι ως σύντροφός της για χρόνια σε όλα, θα τη βοηθούσε να ηρεμήσει η ψυχή της και να δείξει την αλήθειά της χωρίς να κρυφτεί. Έκανε γνωστό, επίσης, ότι είχε αποφασίσει να κάνει μόνη της παιδί, έζησε ένα θαύμα κι ότι βίωνε τον ίδιο πόνο της απώλειας που βιώνουν εκατομμύρια γυναίκες σε όλον τον κόσμο αλλά με την εσωτερική της δύναμη ήλπιζε να το ξεπεράσει. Στο τέλος του μηνύματός της επιβεβαίωσε ότι θα είναι στο ραντεβού της με το κοινό, στη συναυλία της εκείνο το βράδυ καθώς η ανάγκη της να κάνει αυτό που έκανε τόσα χρόνια εκείνη τη στιγμή ήταν πολύ μεγάλη.

Στην ουσία του το μήνυμα δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά την ανάγκη μιας γυναίκας να δικαιολογηθεί ίσως, ότι θα τραγουδήσει το βράδυ στη συναυλία της ενώ έχει χάσει το μωρό που κυοφορούσε. Αλλά ακόμα κι αυτό είναι σημαντικό, αφού γενναία κατάφερε να πει ότι έχασε το μωρό της, πονάει αλλά θα συνεχίσει να κάνει αυτό που αγαπάει και θα βρει τον εαυτό της. Εκτιμάται, λοιπόν, ότι 23.000.000 αποβολές το χρόνο συμβαίνουν παγκοσμίως, σύμφωνα με έρευνα που έχει δημοσιοποιηθεί στο ιατρικό περιοδικό Τhe Lancet με τίτλο «Η αποβολή έχει σημασία» και παρ’ όλο το τεράστιο νούμερο η αποβολή συνεχίζει να αποτελεί ένα στίγμα για τη γυναίκα που το βίωσε. Η γυναίκα που απέβαλε τις περισσότερες φορές ντρέπεται να πει ότι έχασε το μωρό της, ίσως για να μην ακούσει ότι έκανε κάτι λάθος αυτή ή αισθανθεί προβληματική ή δει στα βλέμματα των άλλων την απογοήτευση και τη λύπη και νιώσει ότι δεν ταιριάζει με το πρότυπο της ευτυχισμένης εγκύου που φέρνει ένα υγιέστατο μωρό στον κόσμο, όπως αυτή κυριαρχεί σαν εικόνα στο μυαλό όλων μας.

Την ίδια ντροπή, όμως, δημιουργεί η ίδια η κοινωνία και στη γυναίκα που δεν μπορεί να κάνει ένα παιδί για ιατρικούς λόγους και κατεβάζει τα μάτια κάθε φορά που τη ρωτάνε «πότε θα γίνεις μανούλα» σ’ αυτήν που δε βρέθηκε στις κατάλληλες συνθήκες να κάνει ένα παιδί, ή ακόμα και στη μητέρα που μόλις έχει γεννήσει και βιώνει αρνητικά συναισθήματα. Το καλούπι, επομένως, που φόρεσαν στη γυναίκα είναι αυτό της μητρότητας. Έχει συγκεκριμένες διαστάσεις κι οφείλουν όλες οι γυναίκες να το φορέσουν, ασκώντας έτσι μία από τις μεγαλύτερες κοινωνικές πιέσεις: να προσπαθείς να μετασχηματίσεις έναν άνθρωπο σε έναν μόνο ρόλο του, υποδεικνύοντάς του πώς να τον παίζει κι ότι πρέπει να νιώθει ολοκληρωμένος μόνο μέσα από αυτόν.

Δεν πειράζει, λοιπόν, αν δεν ταιριάζουμε σε αυτό το πρότυπο γιατί βιώσαμε ή βιώνουμε κάποια από τις παραπάνω καταστάσεις- δεν άκουσε έτσι κι αλλιώς ποτέ τις αληθινές ανάγκες της γυναίκας. Ας σταματήσουμε να νιώθουμε στιγματισμένες κι ας μιλήσουμε για τις αποβολές μας, τα προβλήματα υγείας μας, τις επιθυμίες μας και να βρούμε τη δύναμη να διαμορφώσουμε την αληθινή γυναίκα που αξίζει ν’ αγαπηθεί για όλη τη δύναμη που έχει κι όχι μόνο για το πόσο σωστά έχει ή πρόκειται να υπηρετήσει έναν μόνο ρόλο της. Τότε μόνο το καλούπι μπορεί να σπάσει και να βγει στο φως η γυναίκα ελεύθερη και δυνατή να αποδείξει πως αυτό το στενό πρότυπο της μητρότητας, όπως φτιάχτηκε από την κοινωνία, ίσως και να ήταν λάθος.

Jessie J, ευχαριστούμε που μας το θύμισες.

Πηγή φωτογραφίας (people.com)