Θυμάστε ποια ήταν η αγαπημένη μας δικαιολογία ως παιδιά; «Δε φταίω εγώ, δεν το έκανα εγώ!» Αυτό είναι κάτι που μας ακολουθεί κι ως ενήλικες φαίνεται, αφού οι ευθύνες φαντάζουν φρατζόλα που καίει κι όποιος την κρατήσει λίγο παραπάνω απ’ όσο αντέχει θα πληγεί ανεπανόρθωτα. Το να δεις αν έφταιξες κάπου εσύ, πού έγινε το λάθος, να ψαχτείς, να ζοριστείς , να πιεστείς είναι πάντα πιο δύσκολο από το να πεις, «φταίει για όλα ο άλλος», να συμφωνήσουν κι οι φίλοι σου και όλα καλά.

Όταν οι σκέψεις σου αυτές γίνονται τραγούδια, τότε όλα μοιάζουν καλύτερα, το ζεις λίγο παραπάνω, το χαίρεται η καρδούλα σου, αφού όλα αυτά που λες, τα τραγουδάει και κάποιος άλλος. Προτιμάμε πάντα άλλωστε εκείνους που μας λένε αυτά που θέλουμε να ακούσουμε. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν και ό,τι παραπανίσιο μπινελίκι εκτοξευθεί ας μείνει μεταξύ μας.

 

1. Ντροπή σου – Αντώνης Ρέμος

Όταν θες να ξεσπάσεις ευγενικά τι θα πεις; «Ντροπή σου!» Το λες και γεμίζει το στόμα σου και σαν να μην έφτανε αυτό, το πάει και παραπέρα: «που δεν κατάλαβες ποτέ τι σου ‘χω δώσει, για την ψευτιά και για την άδεια τη ζωή σου!» Μεγάλη προσβολή πάντως, γνώμη μου!

 

2. Το κοριτσάκι σου – Δέσποινα Βανδή

«Το ΄ριξες και πάλι απόψε το φαρμάκι σου κι έκανες ξανά να κλαίει το κοριτσάκι σου», γράφει ο Φοίβος. Προσέξτε τη χρήση «πάλι» και «ξανά» σε μια τόση δα προτασούλα. Μιλάμε για κατ’ εξακολούθηση παρόμοια συμπεριφορά και φαρμάκι σε μεγάλες ποσότητες δηλαδή, χωρίς καμία ευθύνη του καταναλωτή.

 

3. Τολμάς κι έχεις παράπονο εσύ – Πέγκυ Ζήνα

Εσύ (έχει σημασία η επανάληψη κι εδώ) «που μου κατέστρεψες για πάντα τη ζωή». Βαριές κουβέντες, ασήκωτες. Που δε λογάριασες αγάπη τι θα πει, ε όχι, είναι ντροπή! Η ντροπή που λέγαμε προηγουμένως, να τη πάλι. Εδώ χτυπάς το χέρι στο τραπέζι κι αποχωρείς με ύφος. Πώς τόλμησε να έχει κι άποψη;

 

4. Όλα τα ΄δωσα για σένα – Δημήτρης Κοντολάζος

Δε χρειάζεται να πούμε κάτι γι’ αυτό. Όλα τα δωσε για σένα, τίποτα δεν κράτησε. Γιατί ρε φίλε να μην κρατήσεις κάτι και για σένα όμως; Α, συγγνώμη, μου απαντάει, γατί μονάχα εσένα αγάπησε. Οκ, δικαίωμα, δεκτό, κατανοητό, next.

 

5. Έχεις κάνει έγκλημα καρδιάς – Νίκος Οικονομόπουλος

Εδώ μιλάμε για πιο σοβαρές περιπτώσεις, δικάσιμες. Γιατί κύριε δικαστά αγαπάω και δε μ’ αγαπάει και θα πεθάνω. Και ρωτάω εγώ τώρα, αν ο άλλος έχει κάνει έγκλημα καρδιάς πώς ζει δηλαδή, για να πεθάνει μετά που δεν τον αγαπά; ‘Ντάξει σταματάω.

 

6. Φεύγω – Νίκος Βέρτης

Αποφασιστικός Νικόλας που φεύγει δια της πένας του Γιαννόπουλου που επίσης φεύγει μάλλον, με το γνωστό ύφος και λίγο πιο χορευτικό, σα να μη λυπάται και πολύ, δεν τον νοιάζει αν πονά ο άλλος, αφού δεν ξέρει τι θα πει ν’ αγαπά. Φεύγει και δε θέλει ούτε αγκαλιές, ούτε φιλιά. Μοιάζει πολύ με τον κορονοϊό αυτό πάντως κι όχι τόσο με χωρισμό αλλά οκ, προχωράμε!

 

7. Ψεύτικα – Άννα Βίσση

Ψεύτικα τα δάκρυα, τα φιλιά, τα σ’ αγαπώ- όλα ήταν ψεύτικα. Ενώ η άλλη πλευρά, θυσιάστηκε και σε είχε θρησκεία. Δεν έφταναν δηλαδή τα τέρατα που έκαναν τόσες θρησκείες ανά τους αιώνες, θα το περάσουμε και σε ανθρώπους τώρα. Πανέξυπνους μας βρίσκω, μπράβο μας.

 

8. Ψεύτικα – Πάολα

Δυνάμωσέ το, να τινάξεις μαλλί -αν έχεις-, να τινάξεις και τις ευθύνες από πάνω σου -που σίγουρα έχεις-, αφού σε συνέχεια του προηγούμενου τραγουδιού, εδώ προσθέτουμε και τα ψεύτικα χάδια και τα ψεύτικα λόγια. Σαν πολύ μας ελκύει το ψέμα μου φαίνεται, πάω γρήγορα στο επόμενο γιατί με πιάνει φαγούρα.

 

9. Μήπως σου ζήτησα πολλά – Γιάννης Πλούταρχος

Ο Γιάννης μαζί με τον Κοσμά που το έγραψε, θα μπορέσει να μας ηρεμήσει λίγο, ρίχνει τους τόνους, ρίχνει κι αυτός τις ευθύνες αλλού, λίγο πιο ευλαβικά όμως και με ρητορικά ερωτήματα. Δε βρίζει, δε φωνάζει και κάνει τις σωστές ερωτήσεις. Μήπως σου ζήτησα πολλά, σε λάτρεψα σαν Παναγιά, άντε πάλι με την επίκληση στα θεία.

 

10. Κεφάλαιο Νατάσα Θεοδωρίδου

Θα διακόψω το τοπ 20 για να μιλήσουμε λίγο για τη Νατάσα, την ειδικευόμενη χρόνια τώρα στην καψούρα, στον πόνο, σε κάθε συνθήκη έρωτα ή πόλεμου.

1. «Αχάριστη καρδιά δε μ΄αγαπάς κι ας ήμουνα αγκαλιά να καταλήξεις.» Άσχημο πράγμα η αχαριστία σ’ έναν άνθρωπο, πόσο μάλλον σε μια καρδιά.

2. «Τι φταίω εγώ που δεν μπορείς τ’ αυτονόητα να δεις»; Το λέει από μόνη της η Νατάσα τι σου φταίω εγώ αφού εσύ έχεις το πρόβλημα, εγώ κάνω για σένα ό,τι μπορώ μα έρχονται ώρες που απορώ τι άλλο μπορεί να κάνει ομοιοκαταληξία με το «ω».

3. «Τελικά δεν αξίζεις τίποτα κι έδωσα πάρα πολλά.» Εγώ πάλι έδωσα, εσύ τίποτα, κοσμάρα. Όνειρο αυτές οι σχέσεις, που δίνει μόνο ο ένας και το ξέρει εξ αρχής πως δίνει μόνος του και το προσπαθεί, αλλά μετά φταίει ο άλλος που δε νιώθει. Απ΄την αρχή δεν ένιωθε όμως, καταλάβατε;

4. «Τώρα θα πονάς που ξέρεις ότι φταις είναι πια αργά, συγγνώμη μη μου λες, έκανες πολλά με γέμισες πληγές και τώρα θα πληρώσεις.» Γιατί είναι γνωστό πως όταν εκδικείσαι κάποιον κλείνει η δική σου πληγή. Όλοι το ξέρουν αυτό.

5. Κλεινω το μικρό, ταπεινό, πλην τίμιο τοπ 5 Νατάσας με την εξής ατάκα: «Για ποια αγάπη μου μιλάς που θυσιάστηκα κι αχαριστία έχω πάρει απ’ την καρδιά σου.» Και κάτι για αντίγραφα λέει στο τέλος που δεν κατάλαβα ο κος Φιλίππου, αλλά σίγουρα πάλι ο άλλος φταίει.

 

11. Αχάριστη κι αλήτισσα – Βασίλης Καρράς, Δέσποινα Βανδή

Για πες μου τι σου ζήτησα; Η αχαριστία είναι πολύ must σ’ αυτές τις περιστάσεις. Τι σου ζήτησε λοιπόν κυρία μου; Μια αγάπη, μια παρηγοριά, μα φαίνεται ήτανε πολλά για σένα αυτά. Τρελαίνομαι όταν ρωτάει κι απαντάει ο ίδιος άνθρωπος. Ταυτίζομαι κιόλας.

 

12. Δεν ήσουν τίποτα – Άντζελα Δημητρίου

Να σε πουν αχάριστο, δειλό, φταίχτη, αλήτη; Να σε πουν. Αλλά τίποτα; Πώς το αντέχεις αυτό; Και δεν ήσουν τίποτα ποτέ, δεν είναι ότι τώρα έγινες τίποτα, ήσουν, είσαι και θα είσαι. Και συνεχίζει ο κος  Κωνσταντινίδης πως αυτά που σου ‘δωσε δεν τα άξιζες κουτέ. Ε, αυτό παραπάει, επόμενο!

 

13. Είναι κάτι χαρακτήρες – Άντζελα Δημητρίου

«Είναι κάτι χαρακτήρες, τελειωμένοι αναπτήρες.» Ενός λεπτού σιγή.

 

14. Άσ’ τη να λέει – Βασίλης Καρράς

«Εκείνη μόνο ξέρει και μέσα της θα κλαίει.» Τέτοια σιγουριά και τέτοια αυτοπεποίθηση πως εκείνη έφταιξε για όλα, εκείνη θα χάσει, σε πληγώνει και σου ράγισε την καρδιά. Μα ο Ξυδούς έχει τη συμβουλή, «θα σου περάσει».

 

15. Ποια με καταράστηκε – Βασίλης Καρράς

Βαθιά ανάσα και πάμε. «Στη ζωή μου έτσι να τυραννιέμαι.» Δηλαδή πώς; Ν’ αγαπάω και να μην αγαπιέμαι; Πράγματι μεγάλο βάσανο αυτό, εδώ βέβαια διακρίνουμε πως οι ευθύνες επιρρίπτονται προς κάθε πιθανή κατεύθυνση και δεν έχουν συγκεκριμένο αποδέκτη. Φταίμε όλες.

 

16. Όλα ένα ψέμα – Βασίλης Καρράς

Όλα ένα ψέμα, το καταλαβαίνω. Όλα ένα τέρμα, με λίγη προσπάθεια κι αυτό να το καταλάβω. Μια πόλη δίχως ρεύμα, δεν το καταλαβαίνω.

 

17. Μου ‘χεις κάνει τη ζωή μου κόλαση – Γιάννης Πάριος

Θα σου φύγω και θα φταις για όλα εσύ, λέει ο Γιαννόπουλος Βασίλης αλλά κι ο απόλυτος κι εδώ δε μιλάω, εδώ σέβομαι.

 

18. Τα λέμε – Ελεονώρα Ζουγανέλη

Στην αρχή τον μπινελικώνει, αλλά έχει τους λόγους της η κοπέλα, αυτή πεθαίνει κι ο άλλος θέλει να παίξει. Είναι μερικοί άνθρωποι όμως που στις φλέβες τους δεν κυλάει αίμα, κυλάει νερό.

 

19. Οινόπνευμα φθηνό – Γιώργος Μαζωνάκης

«Τα σ’ αγαπώ σου αν δεν τα πιστεύεις, να μην τα λες δεξιά και αριστερά.» Πολύ σωστά μέχρι εδώ. «Γιατί για κάποιους είναι μόνο λέξεις, γι’ άλλους είναι μόνο φωτιά.» Καλά όλα αυτά. Το οινόπνευμα το φθηνό πώς προέκυψε; Κι είναι μπλε ή διάφανο;

 

20.  Στην υγειά της αχάριστης – Αλέκος Ζαζόπουλος

Το αφήσαμε για νούμερο ένα μιας και συνδυάζει ποτάκι, μετά από τόσο πόνο κρίνεται άκρως απαραίτητο, αχαριστία που ήταν εξίσου βασικό συστατικό, αφού δεν άξιζε τόσο- όλα εκεί καταλήγουν. Μπορούσε εδώ ο καλλιτέχνης να δώσει μέχρι και την ψυχή του, αλλά ανοίγει και την πόρτα σε μια επόμενη, για να μας θυμίσει ότι η ζωή συνεχίζεται και γεια μας!

 

Θέλουμε και τη δική σου ιστορία!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Ελεάννα Μαυροπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου