Απάντηση έτοιμη για όλα, εκτός αν φλερτάρουμε

Σίγουρα ξέρεις κάποιον απ΄την παρέα σου- αν δεν είσαι εσύ αυτός ο τύπος-που είναι εξαιρετικά ετοιμόλογος, δεν αφήνει ούτε μισή λέξη χωρίς απάντηση, σκορπίζει γέλιο σε όποια παρέα βρεθεί και τολμά να σπάει τον πάγο ακόμα και στις πιο αμήχανες στιγμές. Υπάρχει όμως μία συνθήκη που ξεχνά τις έξυπνες ατάκες, κοιμίζει το χιούμορ του και αγνοεί, όχι μόνο μία σπουδαία απάντηση, αλλά μέχρι και την πιο απλή σύνταξη που έμαθε στο δημοτικό. Η συνθήκη αυτή ονομάζεται φλερτ.

Γι’ αυτόν τον ατακοδόρο, περιμένει κανείς να μεγαλουργεί στον τομέα του φλερτ, με πετυχημένες ατάκες σε απαιτητικές συζητήσεις. Αντ’ αυτού όμως, συνήθως τα χάνει, προσφέρει απολαυστικές σιωπές και στην καλύτερη περίπτωση χαριτωμένα σαρδάμ. Μόλις τελειώσει η συζήτηση με το πρόσωπο, έρχονται στο μυαλό όλα εκείνα που θα μπορούσε να πει, αν δεν είχε πάθει κοκομπλόκο, μπλακ αουτ κι όλα αυτά τα ελληνικά που λέμε στο χωριό μας. Μετατρέπεται από πρωταγωνιστής σε σιωπηλό θεατή, αλλά ποιος όμως είναι εκείνος που δεν τα χάνει έστω και λίγο, μπροστά σ’ αυτόν που του αρέσει;

Έτσι κι εκείνοι, οι φοβερά ετοιμόλογοι, παρασύρονται μπροστά στη γοητεία του φλερτ, χάνουν το πιο δυνατό τους χαρακτηριστικό και τα λόγια τους μαζί. Ο λόγος που θέλουν να δείξουν αυτό τους το ταλέντο, δεν αφορά μόνο το αυθόρμητο θέλω του να εντυπωσιάσεις τον άλλον και τη μόνιμη λαχτάρα να γίνεις αποδεκτός. Θέλουν ταυτόχρονα να δείξουν τον πραγματικό τους εαυτό, αυτόν που οι φίλοι τον ζητάνε όταν λείπει απ’την παρέα, αυτόν που στα οικογενειακά τραπέζια περιμένουν όλοι μία ατάκα του να σπάσει την ανία. Γιατί είναι ωραίο να είσαι ένας άνθρωπος που προσφέρει γέλιο, πείραγμα και αστεία χωρίς δεύτερες σκέψεις, υπότιτλους και παρενθέσεις.

Τι φταίει όμως που χάνουν αυτή τους τη μαγική δύναμη; Δε θα ήταν παράλογη η σκέψη ότι μερικές φορές θέλουν να δώσουν χώρο στον άλλον και να μην τον τρελάνουν με τις ατάκες που περιμένουν όλοι από ‘κείνον και τους περάσει για πολυλογάδες κι εγωιστές. Στους ετοιμόλογους ανθρώπους ελοχεύει πάντα ο κίνδυνος να φανούν ακόμα κι εριστικοί, ότι δεν τους αρέσει να χάνουν κι άλλα τέτοια, που δεν τα θέλουμε στο παιχνίδι του φλερτ. Επίσης κάποιες φορές φοβούνται ότι οι ατάκες τους δε θα βρουν πρόσφορο έδαφος στον εντελώς άγνωστο άνθρωπο που έχουν απέναντί τους.

Συνήθως αυτοί οι τύποι είναι αρκετά εξωστρεφείς στις παρέες και στις φιλικές μαζώξεις, αλλά όταν πρόκειται για τα δικά τους προσωπικά γίνονται εσωστρεφείς, κλείνονται στο καβούκι τους και η γλώσσα δένεται κόμπος, προτού δεθεί το στομάχι τους. Οι φίλοι τούς ζητάνε έξυπνες συμβουλές, ευφάνταστες ατάκες και φλέρτι πειράγματα κι εκείνοι ανταποκρίνονται με βέβαιη επιτυχία για ‘κείνους. Επειδή δεν αφορά δικό τους θέμα, τα καταφέρνουν άψογα.

Σκέφτομαι ότι κάποιες φορές μπορεί να φταίνε οι απαιτήσεις που έχουν οι άλλοι για τους ίδιους. Είναι σαν τις πανελλήνιες που ο καλός μαθητής φορτώνεται και το άγχος των γύρω του, που είναι σίγουροι ότι εκείνος θα τα καταφέρει και απλά περιμένουν να ακούσουν την επιτυχία του. Ξέρουν πως όλοι περιμένουν την κατάλληλη ατάκα που θα κάνει το άλλο άτομο να γελάσει και μία ιστορία φλερτ να ξεκινήσει. Εκείνη ακριβώς η σκέψη είναι που κάνει τη συζήτηση να μην κυλάει αυθόρμητα, αυτόματα και φυσικά. Ο ένας σκέφτεται συνέχεια τι πρέπει να πει κι ο άλλος θα περιμένει να ακούσει τις σωστές λέξεις.

Κι επειδή το φλερτ δεν έχει ούτε σκριπτ, ούτε είναι σενάριο για να ξέρεις την επόμενη ατάκα, υπάρχει σοβαρό θέμα όταν ένας ετοιμόλογος συναντιέται με έναν δυναμικό συνομιλητή. Ο ατακαδόρος της συζήτησης κρατά πιστά τη σιωπηλή του στάση, κουνά το κεφάλι του, που και που χαμογελά και στην καλύτερη περίπτωση παίζει με τα μαλλιά του για να δηλώσει την παρουσία φλερτ στην υπόθεση. Μένει απαθής απέναντι στο δυνατό αντίπαλό του κι εκείνος νομίζει πως έχει κερδίσει. Αλλά ο ετοιμόλογος θέλει λίγο χρόνο κι αρκετή ασφάλεια για να ξεδιπλώσει το ταλέντο του και τότε η παρτίδα θα ξεκινήσει ξανά.

Ένα ακόμα σημαντικό πρόβλημα που προκύπτει, είναι η παγίδα του friendzone. Αυτή είναι μία δύσκολη αποστολή για τους ετοιμόλογους, διότι προσφέροντας γέλιο στους άλλους και βγάζοντας το φίδι απ’την τρύπα σε δύσκολες στιγμές κερδίζουν πολλούς φίλους. Εκείνοι προσπαθούν με τις ατάκες τους να περάσουν τα σωστά μηνύματα κι ο άλλος θεωρεί, ότι αυτός ο τύπος «έτσι κάνει με όλους» και δεν υπάρχει κάτι άλλο, εκτός από το φιλικό. Με αποτέλεσμα ο ατακαδόρος να κόβει ταχύτητα, να προτιμά το σιωπηλό ερωτικό κάλεσμα του eye contact, μέχρι να συνεννοηθούν αν είναι φίλοι ή wanna be σύντροφοι.

Για να μην τους αδικήσω εντελώς να πω ότι συνήθως τα καταφέρνουν λαμπρά στα μηνύματα με το πρόσωπο που τους ενδιαφέρει. Τόσο στις δικές τους συζητήσεις, όσο και στων φίλων τους. Αν κέρδιζαν έστω κι ένα ευρώ για τα αυτούσια μηνύματα που έστειλαν οι φίλοι τους, από δικές τους ατάκες, τότε οι ετοιμόλογοι θα ήταν λιγάκι πιο πλούσιοι. Αντίθετα, οι ίδιοι σχεδόν ποτέ δε θα ζητήσουν τη γνώμη κάποιου άλλου, δίνουν τις δικές τους απαντήσεις και διαπρέπουν όταν τους χωρίζει μία απόσταση από το φλερτ κι έχουν παραπάνω χρόνο και ψυχραιμία στη διάθεσή τους.

Είναι σίγουρο πως αν αφήσουν τον εαυτό τους ελεύθερο, θα δείξουν το ταλέντο τους και θα γοητεύσουν ακόμα και τους πιο δύσπιστους.