Διαψεύδουμε 7 χαρακτηριστικά των ανθρώπων που απιστούν

Απιστία, ένα τόσο πολυσυζητημένο θέμα που δεν υπάρχει περίπτωση να πέσει στο τραπέζι και να μη φέρει ένταση, αμήχανες στιγμές και νευρικό γέλιο. Μου αρέσει να μαθαίνω την ιστορία πίσω από μία απιστία και να μην κατακρίνω εκείνους που απιστούν, ούτε να θυματοποιώ τους απατημένους. Γιατί απατούν οι άνθρωποι όμως, πώς πορεύονται μετά με το σύντροφό τους, τι συνέπειες έχει αυτό σε μία σχέση και τι θεωρείται απιστία τελικά; Τόσα ερωτήματα για ένα ζήτημα που δεν εξαντλείται ποτέ και οι απαντήσεις που δίνονται θα παραπαίουν πάντα ανάμεσα στη σκληρή αλήθεια και στο καλά αμπαλαρισμένο ψέμα. Βέβαια μέσα σε όλο αυτόν τον υπερβολικό όγκο πληροφορίας, απόψεων, συναισθημάτων, κυκλοφορούν πολλοί μύθοι και κάπου χάνονται οι αλήθειες.

Κάπως έτσι εμφανίστηκε στους σκοτεινούς διαδρόμους του διαδικτύου μία έρευνα, η οποία ήρθε να μας ενημερώσει (;) για τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που έχουν την τάση να είναι άπιστοι. Σημειώνεται πως τα αποτελέσματα είναι σίγουρα αμφίβολα, αλλά δεν παύουν να έχουν ενδιαφέρον- αφού όπως είπαμε η απιστία κρύβει πάντα ένα τεράστιο «κουβέντα να γίνεται».

Πρώτο χαρακτηριστικό: Το ύψος -Οι ψηλοί άνθρωποι

Εκείνοι που απιστούν ευκολότερα, έχουν ύψος από 1,78 και πάνω. Ένα χαρακτηριστικό δηλαδή της εμφάνισης του ανθρώπου, σαν το ύψος, παίζει ρόλο στην απιστία και μάλιστα ένα εξωτερικό χαρακτηριστικό, για το οποίο δεν ευθύνεται και δεν μπορεί να επιλέξει ο ίδιος. Το λες μέχρι και ρατσιστικό. Καλό είναι, ούτε να τσουβαλιάζονται άνθρωποι, ούτε να στιγματίζονται γιατί μπορεί να έτυχε το δείγμα της έρευνας το οποίο απιστούσε να είναι ψηλοί άνθρωποι. Ας μη γινόμαστε λοιπόν καχύποπτοι όταν συναντάμε έναν ψηλό άνθρωπο και ας εστιάσουμε στο ότι οι ψηλοί προσφέρουν συνήθως και μεγαλύτερες ασφαλέστερες αγκαλιές.

Δεύτερο χαρακτηριστικό: Η μουσική -Rock and roll

Ποιος θα περίμενε ότι το rock and roll είναι το είδος της μουσικής που ακούν εκείνοι που απιστούν πιο εύκολα; Αυτό που ξέρουμε είναι ότι τέτοια ακούσματα αντιδρούν σε οτιδήποτε καθωσπρέπει, αλλά δεν αναφέρεται πουθενά ότι το να εξαπατάς το σύντροφό σου, να μένεις σε μία σχέση ενώ μπορείς να χωρίσεις, να μη σέβεσαι πρώτα-πρώτα τον εαυτό και τις επιλογές σου είναι κάποια αντίδραση που θα στήριζαν από τη δεκαετία του ’40 -όποτε και προέρχεται αυτή η μουσική. Θυμίζει λίγο τη σύνδεση σατανισμού και ροκ σκηνής, σε μια άλλη κλισέ στερεοτυπική αποτύπωση.

Τρίτο χαρακτηριστικό: Το επάγγελμα -Καθηγήτρια και Τεχνικός Υπολογιστών

Αναμφίβολο γεγονός είναι πως η απιστία δεν έρχεται ξαφνικά, δεν ξυπνάει κανένας ευτυχισμένος άνθρωπος μέσα σε μία σχέση ή σε ένα γάμο και λέει «εγώ σήμερα θα απατήσω τον άνθρωπό μου.» Η απιστία είναι προϊόν σκέψεων που καλλιεργούνται σε βάθος χρόνου. Εξαιρετικά όμως αμφίβολο είναι το γεγονός ότι μπορεί να δοθεί σε μερικούς ανθρώπους το χαρακτηριστικό της απιστίας με βάση το επάγγελμά τους και μάλιστα μέσω διαχωρισμού των δύο φύλων. Για τις γυναίκες το επάγγελμα που τις βάζει σε πειρασμό είναι η καθηγήτρια και για τους άνδρες ο τεχνικός υπολογιστών, συμπέρασμα που πιο πολύ μοιάζει τυχαίο παρά λογικώς εξαγώμενο. Αν μπορούμε να εξαιρέσουμε τη σεξιστική διάκριση, που δεν μπορούμε, είμαστε σίγουροι ότι μπορούμε να στεκόμαστε καχύποπτοι απέναντι σε ανθρώπους που συναναστρέφονται καθημερινά με παιδιά και με pc; Δηλαδή τι από τα δύο μπορεί να τους ωθεί στο να προδίδουν την εμπιστοσύνη της σχέσης τους;

Τέταρτο χαρακτηριστικό: Η εθνικότητα -Οι Γάλλοι

Συνήθως για εκείνους που έχουν ροπή προς την απιστία ευθύνονται οι σχέσεις που επιλέγει να δημιουργήσει, το πώς αντιμετωπίζει τον εαυτό και τη συνύπαρξή του με άλλους ανθρώπους, τους δεσμούς που επιλέγει να συνδεθεί, τι ζητά τελικά από τη ζωή του και πολλά ακόμη. Δεν υπάρχουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά που από πριν καθορίζουν ποιος θα είναι άπιστος ή όχι, τουλάχιστον όχι για πράγματα που δεν επιλέγονται από τον ίδιο τον άνθρωπο, όπως για το πού γεννήθηκε. Η εθνικότητα των ανθρώπων είναι εντελώς τυχαία, δεν είναι ούτε βιολογικό, ούτε εξωτερικό χαρακτηριστικό, ούτε κάτι που κληρονομείται, επομένως απολύτως καμία σχέση δε θα μπορούσε να έχε με την επιλογή του να απιστήσει κανείς, εκτός κι αν αφελώς κι ατυχώς συγκαταλέγαμε την απιστία στα γενετήσια χαρακτηριστικά μας.

Χαρακτηριστικό νούμερο πέντε: Τα ψώνια

Σε αυτήν την περίπτωση φωτογραφίζονται οι γυναίκες. Προσοχή όμως, όχι όλες οι γυναίκες που δείχνουν μία ιδιαίτερη αγάπη στο να ψωνίζουν, γιατί αυτό θα περιελάμβανε μεγάλο μέρος του πληθυσμού-όχι μόνο γυναίκες. Αναφέρεται κυρίως σε εκείνες -επιτρέψτε μου να πω όμως σε εκείνους τους ανθρώπους- που ασχολούνται αρκετά με την εμφάνισή τους. Αυτό σαν χαρακτηριστικό θα μπορούσε να έχει κάποια βάση αν είναι ακραίο, υπό την έννοια ότι εκείνοι που εστιάζουν πάρα πολύ στον εαυτό τους, παρουσιάζουν έλλειψη ενσυναίσθησης προς τους άλλους ανθρώπους. Στην έρευνα όμως επισημαίνεται πως τα ψώνια είναι αποτέλεσμα της απιστίας τους κι έτσι καταλαβαίνουμε ότι δε βασίζεται καθόλου στον προηγούμενο συλλογισμό και σίγουρα βασίζεται στο κενό, πέραν του ότι ως συμπέρασμα είναι κι αρκετά προσβλητικό. Στο μεταξύ υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσει να είναι πάντα περιποιημένοι, προσέχουν πολύ την εμφάνισή τους και κατ’ επέκταση θέλουν να αρέσουν και στο σύντροφό τους. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι καλύπτουν κάποια πιθανή απιστία, ούτε σημαίνει πως είναι γυναίκες απαραίτητα. Το 2020 καλεί, ας απαντήσουμε.

Χαρακτηριστικό νούμερο έξι: Tα κοινωνικά δίκτυα -Το twitter

Αναφέρεται δηλαδή σε συγκεκριμένο social media και όχι γενικά στην ύπαρξή τους. Είναι που στο twitter ξετυλίγεται το χιούμορ του καθενός, το απόλυτο αφροδισιακό του έρωτα, αλλά το θέμα είναι πως αν θέλει κάποιος να προδώσει την εμπιστοσύνη της σχέσης του δε χρειάζεται κανένα προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να εκπληρώσει την επιθυμία του. Τα social media δηλαδή αποτελούν την αφορμή και όχι την αιτία της απιστίας μεταξύ του ζευγαριού.

Έβδομο και τελευταίο χαρακτηριστικό: Χρώμα μαλλιών -Ξανθό

Αναρωτιέμαι γιατί κάποιος που βάφει τα μαλλιά του ξανθά θέλει να περνά καλά και όχι εγώ που τα βάφω κόκκινα. Επίσης αν κάποιος με βαμμένα ξανθά μαλλιά έχει απιστήσει, αν αλλάξει χρώμα μαλλιών η απιστία του παραγράφεται ή απλώς μειώνεται η επιθυμία προς την απιστία; Ένα χαρακτηριστικό λοιπόν που μπορεί να αλλάξει από τη μία στιγμή στην άλλη κι αποτελεί θέμ αισθητικής είναι ικανό να μας ωθήσει στην απιστία; Κι αν κάποιος είναι φαλακρός, μένει αιωνίως πιστός;

Η απιστία είναι ένα πολύ ευαίσθητο και καθόλου ελαφρύ ζήτημα όπως τείνει να συζητιέται πολλές φορές. Είναι δύσκολο και για τις δύο πλευρές και οι τύψεις μοιράζονται. Το πώς φτάνει κάποιος στο να προδώσει τον άνθρωπό του δεν εξαρτάται ούτε από το χρώμα των μαλλιών του, ούτε από το επάγγελμα που κάνει, αλλά με το είδος της σχέσης που έχει δημιουργήσει και με τη σχέση που θα ήθελε στην πραγματικότητα να έχει. Κι επιτέλους ας αφήσουμε τον καθένα να το αντιμετωπίσει όπως εκείνος θέλει και αντέχει.