Είναι άδικο να σε χαρακτηρίζει μία επιλογή ερωτικού συντρόφου που έχεις κάνει στο παρελθόν, μία επιλογή που αποδείχθηκε ή φαινόταν εξ αρχής λάθος. Βέβαια ποιος ορίζει τι είναι σωστό και τι λάθος στον έρωτα; Οπότε ας συμφωνήσουμε ότι ένα στραβοπάτημα στα ερωτικά δεν μπορεί να συνοδεύεται με μία ατσούμπαλη ταμπέλα κι ένα άχαρο τσουβάλιασμα κι ας προχωρήσουμε παρακάτω τις ζωές μας. Για πόσο καιρό δηλαδή μπορεί μία λάθος επιλογή -τουλάχιστον έτσι όπως κρίνεται για τους άλλους μπορεί να στοιχειώνει την προσωπική σου ζωή και να καθορίζει τη γνώμη που έχουν οι άλλοι άνθρωποι για σένα; Φεύγει ποτέ αυτή η ρετσινιά και γιατί να ‘ρχεται δηλαδή να σε κολλήσει; Τι τους νοιάζει και γιατί να αφορά εσένα τον ίδιο;
Ας συμφωνήσουμε και σε κάτι ακόμα όμως: δεν τα κάνουμε όλα σωστά, κανείς μας δεν τα κάνει, δε γίνεται και δε χρειάζεται κιόλας. Όλα σωστά ίσως σημαίνει αυτόματα όλα νερόβραστα και κάπως βαρετά. Μέσα από τα λάθη λένε μαθαίνεις, γίνεσαι καλύτερος, άρα γιατί στερηθούμε αυτή τη γνώση; Από πότε αφαιρέθηκε το δικαίωμα στο λάθος είπαμε; Επιλέγεις να μην τα κάνεις όλα σωστά, ακόμα κι αν ξέρεις ποια είναι αυτά για να βγεις έξω από τα όρια και τα κουτάκια σου, να αφήσεις στην άκρη τη ζώνη ασφαλείας σου, να ξεβολευτείς, να δοκιμαστείς και να δεις μέχρι πού μπορείς να φτάσεις. Επιλέγεις κι ας ξέρεις πως μπορεί να πέσεις σε παγίδα, στο κενό, αλλιώς πώς θα μάθεις να πετάς;
Να γίνω όμως πιο συγκεκριμένη; Να γίνω. Αν κάποια φορά στη ζωή σου είχες ταυτόχρονα δύο ερωτικούς συντρόφους, έχεις απατήσει, έχεις χωρίσει χωρίς λόγο, ή αν δεν έχεις χωρίσει ενώ υπήρχε πολύ σημαντικός λόγος, αν συγχώρησες κι έμεινες εκεί που για τους άλλους δεν έπρεπε -διαχωρίζουμε το κομμάτι της καταπάτησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας- ή τελοσπάντων αν έχεις κάνει γενικώς κινήσεις που δεν είναι κοινώς αποδεκτές από τον κόσμο και την άποψή του, τότε αυτό δεν είναι αρκετό για σε κυνηγάει το μαύρο σκοτάδι στην υπόλοιπη ζωή σου.
Το γούσταρες όμως και το έκανες, τέλος. Ούτε σημαίνει ότι θα το ξανακάνεις, ούτε σημαίνει ότι αυτό είσαι και σε χαρακτηρίζει, ούτε ότι είσαι απόλυτα περήφανος γι’ αυτό, ούτε ότι αυτό είναι που ζητάς γενικά στη ζωή σου. Απλώς έτυχε και αυτήν την φορά αντί να το αφήσεις να περάσεις, είπες να το ζήσεις κι ας ήταν λάθος τελικά.
Άσε που αν έστω και μία φορά στη ζωή σου δεν κάνεις τη μαλακία, δεν ξέρεις πώς είναι, πώς μοιάζει, πώς σε κάνει να αισθάνεσαι και σε τρώει η περιέργεια, το θεοποιείς και σου γίνεται έμμονη ιδέα. Ενώ αν αφήσεις τον εαυτό σου να παρασυρθεί, μπορείς να ξέρεις πια αν σου αρέσει ή όχι, αν είναι κάτι σπουδαίο ή μια φούσκα.
«Δεν ήταν σωστό» θα σου πούνε ή το καλύτερο «δεν το περίμενα αυτό από σένα». Να μας πουν λοιπόν τι περιμένανε, να μην ξεχάσουμε να κάνουμε τα αντίθετα έτσι για την αλητεία και για να έχουν θέματα να συζητάνε. Καλείσαι να απολογηθείς γι’ αυτό και να αναζητηθούν οι αφορμές, οι αιτίες και οι λόγοι πίσω από αυτήν την κίνηση, πίσω από την επιλογή σου, που για τους άλλους ίσως και για σένα τελικά ήταν λάθος. Μπορεί να το έχεις μετανιώσει, αλλά μπορεί κι όχι, τι σημασία έχει αφού δεν μπορείς να το αλλάξεις, μόνο να μάθεις απ’ αυτό. Μιλάς στους φίλους σου σχετικά, όχι για να σε δικάσουν, ούτε για να σου κολλήσουν την ταμπέλα και σίγουρα όχι για να σου το κοπανάν’ όσα χρόνια κι αν περάσουν. Το μαθαίνει η γειτονιά, το χωριό, ο περίγυρός σου, οι συνάδελφοι και αν εξαιρέσεις την αμηχανία που νιώθεις ότι κάποιος ξέρει λεπτομέρειες για την προσωπική σου ζωή, δε θέλεις σίγουρα αυτό να διαμορφώσει την άποψη που έχουν οι άλλοι για σένα.
Γιατί; Γιατί αρχικά δε θα έπρεπε να τους αφορά και κατά δεύτερον γιατί υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά πράγματα που σε καθορίζουν ως άνθρωπο, με το αν έτυχε κάποια φορά να αφεθείς. Ακόμα χειρότερα όταν πρόκειται για το νέο σύντροφο, όπου μία «κακή» επιλογή σου, δεν είναι κριτήριο για το παρόν σου. Δε θα κάνεις συνέχεια τα ίδια λάθη, δεν μπορεί όμως κι αυτό να σε σέρνεται πάνω σου σαν ασήκωτη σκιά κι ένα βάρος που ποτέ δεν κάλεσες. Οι άνθρωποι μεγαλώνουν, εξελίσσονται. Μπορεί να κάνεις κάτι που δε σε χαρακτηρίζει, δε σε εκφράζει, αλλά σου δημιουργεί μια εμπειρία, σε κάνει πιο δυνατό και καλύτερο, πιο συνειδητοποιημένο και λιγότερο επιρρεπή στις αδυναμίες. Όλα αυτά μόνο φυσιολογικά φαίνονται και καθόλου ανησυχητικά.
Κάθε φορά που καλείσαι στο εδώλιο του κατηγορουμένου για να απολογηθείς για τα λάθη σου, να μην ξεχνάς να υποστηρίζεις τις επιλογές σου, γιατί τώρα ξέρεις, τώρα έχεις νιώσει την απογοήτευση, το κενό, το στραβοπάτημα, τώρα ξέρεις πώς να το αποφύγεις, σε ποια συνθήκη είσαι ο εαυτός σου. Κάθε λάθος σε κάνει να μη θες να το ξανακάνεις, όχι να πέφτεις πάλι στην παγίδα. Κοινώς δε γλυκαίνεσαι, αλλά απομακρύνεσαι. Κι αν ο νέος άνθρωπος στη ζωή σου έχει αμφιβολίες, άσ’ τον να καταλάβει πόσο τυχερός είναι που γνώρισε κάποιον, που δε φοβάται, δε βολεύεται, ρισκάρει και πάει παρακάτω, όπως θα πάνε και οι ζωές σας.
Γιατί να σε στοιχειώνει λοιπόν μία αδύναμη στιγμή σου κι όχι οι τόσες δυνατές σου; Γιατί να κρίνεσαι απ’ αυτό και γιατί να πρέπει να σε νοιάζει; Αυτά θα λες στον εαυτό σου δυνατά και ρυθμικά, θα σε εμπιστεύεσαι και θα ξέρεις πως ακόμα κι αυτό είναι κομματάκι του ποιος είσαι σήμερα και αυτό σίγουρα δεν μπορεί να είναι λάθος. Μη βιαστείς για να «σωθείς» να αρνηθείς όσα έκανες, να μετανιώσεις μπροστά τους, να ντραπείς κι εν τέλει να τα κρύψεις, αλλά να υπερασπιστείς εσένα και τις επιλογές σου. Κι αν είναι να κριθείς για κάτι, ας κριθείς για όλα τα σωστά που σου έμαθε αυτό το λάθος. Μέχρι το επόμενο, που ίσως όμως το αποφύγεις. Ίσως πάλι το γευτείς για λίγο, μα μήπως δεν ξέρεις καλά με τι γεύση μοιάζει;
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ελεάννα Μαυροπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
