Η αναποφασιστικότητα ταλαιπωρεί εσάς και τους γύρω σας. Ξεκίνησα κατευθείαν με το κυρίως θέμα σήμερα γιατί οφείλω να δώσω το καλό παράδειγμα σε όσους στέκονται με την αμφιβολία πάντα στο μυαλό τους. Η αναποφασιστικότητα λοιπόν είναι ένα χαρακτηριστικό που ταλαιπωρεί κι εκείνον που το κατέχει, αλλά και τον κύκλο του, την οικογένεια, τους συνεργάτες, την παρέα, τη σχέση. Είναι σίγουρο πως πρώτα αυτός που το φέρει δεν περνάει καλά και ξέρεις, τους καταλαβαίνεις εύκολα αυτούς τους ανθρώπους, αλλά κι εκείνους που ταλαιπωρούνται δίπλα τους.
Δυσκολεύονται να πάρουν μία απλή απόφαση, να διαλέξουν τι θα παραγγείλουν, δε λένε συχνά τη γνώμη τους, ακολουθούν ό,τι κάνουν οι άλλοι και σπανίως ξέρουν τι θέλουν για να το προτείνουν στη σχέση τους. Εκεί θέλω να επικεντρωθούμε κιόλας, στις σχέσεις και στις αλληλεπιδράσεις με τους άλλους ανθρώπους στον ερωτικό τομέα. Όση υπομονή και να έχει το ταίρι είναι μία «επίπονη» διαδικασία στην οποία μπαίνει άθελά του κι ασυνείδητα, απ΄το αν η μπουγάτσα θα ‘χει τυρί ή κρέμα, αν προτιμά βουνό ή θάλασσα μέχρι αυτό το «δεν ξέρω τι θέλω», αυτή η μάστιγα.
Εντάξει ας μην είμαι κι εγώ υπερβολική, η αναποφασιστικότητα μπορεί να μη φαντάζει τρομερό πράγμα όταν δυσκολεύεται να διαλέξει ποιο νησί θα πάτε διακοπές, αλλά σε αποφάσεις ζωής φέρνει μπελάδες, στις ερωτικές σχέσεις δημιουργεί προβλήματα και δεύτερες σκέψεις που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί σε μόλις μερικά δευτερόλεπτα.
Αρχικά είναι αρκετά ελκυστικό να είναι κάποιος δυναμικός, αποφασιστικός κι ανεξάρτητος. Θες να έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο που ναι μεν υπολογίζει τη γνώμη σου, αλλά ξέρει πότε να μιλήσει, να πάρει αποφάσεις και να βγείτε από δύσκολες αδιέξοδες καταστάσεις. Η ικανότητα να παίρνεις την ευθύνη των πράξεων και των λόγων σου, μπορεί κάποιες φορές σε πρώτη φάση να πονάει το έτερον ήμισυ αλλά στο τέλος της ημέρας είναι πολύ σημαντικό για τις ανθρώπινες σχέσεις και ιδιαίτερα γοητευτικό. Ξέρεις κάποιες φορές δεν πληγώνει η πράξη του συντρόφου αυτή καθεαυτή, αλλά ο τρόπος που την αντιμετωπίζει. Όλοι θέλουμε να ξέρουμε πως μπορούμε να βασιστούμε στον άνθρωπό μας στη δύσκολη στιγμή και ότι δεν εξαρτώνται όλα από μας. Εκείνος που νιώθει ότι συνεχώς παίρνει αποφάσεις κι ευθύνες, ότι κρατάει τα ηνία της σχέσης και ότι μ’ έναν τρόπο οδηγεί την κούρσα, κάποια στιγμή κουράζεται και χάνει το κίνητρό του.
Το θέμα είναι πόσο εύκολα αντιμετωπίζεται η αναποφασιστικότητα και ειδικά στον ερωτικό τομέα. Το πρώτο βήμα είναι να αποδεχθείς ότι δεν μπορείς να τα κάνεις όλα σωστά, οπότε αφήνεις πίσω την τελειομανία και ταυτόχρονα την αναβλητικότητα. Δεν περιμένεις δηλαδή την κατάλληλη στιγμή για να συμβεί κάτι, απλά το αφήνεις να συμβεί ή κάνεις εσύ τις συνθήκες να μοιάζουν εντελώς κατάλληλες. Ο φόβος της αποτυχίας, ότι κάτι μπορεί να στραβώσει ή τουλάχιστον να μην πάει όσο ιδανικά θα ήθελες, σε γεμίζει αμφιβολίες και σε κάνει διστακτικό μπροστά από μία απόφαση. Σταμάτα να περιμένεις την κατάλληλη στιγμή και κάν’ το τώρα. Αν σταματήσεις να αναβάλλεις πράγματα που θες να πεις, να κάνεις ή να δοκιμάσεις, ας πούμε στο σεξ με το σύντροφό σου, έχεις γλιτώσει απ όλα αυτά. Αν θέλεις να κάνεις την πρώτη κίνηση προς αυτόν που σου αρέσει και όλο περιμένεις την κατάλληλη στιγμή, ένα σημάδι από τον ήλιο ή τον ουρανό να γίνει πιο γαλανό, νυχτώσαμε! Η στιγμή δε θα το φέρει ποτέ κι εσύ θα μείνεις με την απορία.
Οκ θα μου πεις, να αναλάβω δράση και να μην αφήσω τον καιρό να περνάει, αλλά ποια πόρτα να ανοίξω και ποια επιλογή να αποκλείσω; Μπορείς να δοκιμάσεις να κάνεις αυτό που σκέφτεσαι εξ αρχής χωρίς δεύτερες, τρίτες και χίλιες σκέψεις. Στοπ στην υπερανάλυση τουλάχιστον σ’ εκείνη που προηγείται της λήψεως των αποφάσεων. Δοκίμασε λοιπόν να πεις «ναι» σε αυτό το ραντεβού χωρίς να το κοσκινίσεις, δοκίμασε να κάνεις αυτό που σου ζητά ο σύντροφός σου στις ιδιαίτερες στιγμές σας, αν νιώθεις την ορμή να το κάνεις. Έτσι κι αλλιώς είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι δε γίνεται εξ αρχής να προβλέψεις ενδεχόμενη ατυχία, προβλήματα κι αναποδιές που μπορεί να προκύψουν. Οπότε ξεκίνα να κάνεις αυτό που σου έρχεται στο μυαλό πρώτο πρώτο κι αν δεις ότι αυτό το πλάνο δεν πάει καλά, δοκίμασε να κάνεις τη δεύτερη σκέψη σου χωρίς όμως μεταφορές μπρος-πίσω, σταθερά αποφασιστικά κι αμετάκλητα.
Πες ναι, σε όσα έχεις πει όχι στο παρελθόν. Για παράδειγμα αν σε προηγούμενη ερωτική σου σχέση αρνιόσουν πεισματικά να βρεθείτε ένα βράδυ στην παραλία, εσύ το ταίρι και το πάθος σας, πες ναι αυτήν τη φορά, μην εστιάζεις στους λόγους που σε απομακρύνουν, εστίασε στο μεγάλο ναι. Μπορεί τελικά αυτό που θα δεχτείς να κάνεις να μη σου αρέσει, αλλά τουλάχιστον τώρα θα ξέρεις και δε θα χάνεις χρόνο για να αμφιταλαντεύεσαι. Είναι πιο σημαντικό να μάθεις να παίρνεις αποφάσεις που σε αφορούν παρά να μάθεις να παίρνεις τις σωστές αποφάσεις. Κάνε όλα όσα έχεις αρνηθεί στο παρελθόν και από εδώ και πέρα θα είσαι καλύτερα προετοιμασμένος για το μέλλον, στο υπογράφω και με τα δύο μου χέρια.
Αν θες να κάνεις κάτι, αν η κατάσταση σε πιέζει και δεν ξέρεις τελικά τι θέλεις, κάνε αυτό που σε αγχώνει. Πολλές φορές στεκόμαστε μη αποφασιστικοί και διστακτικοί απέναντι σε μία απόφαση ζωής, από ένα απλό τηλεφώνημα μέχρι έναν χωρισμό γιατί ουσιαστικά αποφεύγουμε να ‘ρθούμε αντιμέτωποι με όσα μας δημιουργούν άγχος και στρες. Όταν όμως πας κατά μέτωπο, ντουγρού που λέμε και στο χωριό μου προς αυτό που φοβάσαι, ταυτόχρονα καταπολεμάς και το άγχος γιατί το μηδενίζεις αντί να το μεγιστοποιείς και την αναποφασιστικότητά σου αφού έχεις επιλέξει κάτι επιτέλους και δεν στέκεσαι μετέωρος ανάμεσα στις επιλογές σου. Έτσι κερδίζεις χρόνο και ενέργεια, δύο σε ένα όμορφα και τακτοποιημένα.
Παλιό δοκιμασμένο διαχρονικό, αλλά αξίζει τον κόπο. Τώρα που μιλάμε παίρνεις χαρτί, μολύβι σημειώνεις τα υπέρ και τα κατά, τα βάζεις σε ζυγαριά και αποφασίζεις. Ξέρω ξέρω, δεν είναι τόσο εύκολο όσο το παρουσιάζω, αλλά κάθε επιλογή μας είναι και μία παραίτηση. Δεν μπορείς να είσαι απόλυτα ευχαριστημένος με ό,τι κι αν επιλέξεις να κάνεις τελικά, αλλά μπορείς να υπολογίζεις τι θα σου στοιχίσει λιγότερο, ποια επιλογή μετρά τη μικρότερη απώλεια. Βάζεις σε μία σειρά τις επιλογές σου, τις αξιολογείς και ύστερα αποφασίσεις. Αν είσαι στη φάση που δεν ξέρεις τι να διαλέξεις ανάμεσα στην Κική και στην Κοκό, τότε διάλεξε την ευτυχία, δε θα σε προδώσει ποτέ.
Σε μεγάλα κέφια είμαι σήμερα και προτείνω μία ακόμα συμβουλή, να δοκιμάσεις να φερθείς μία εβδομάδα με αυτόν τον τρόπο και την επόμενη με τον άλλο. Να κάνω σε αυτό το σημείο το άκρως απαραίτητο disclaimer και να σου πω πως όταν βρίσκεσαι ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, δεν μπορείς φυσικά να είσαι τη μία εβδομάδα με τον έναν και την επόμενη με τον άλλον, δεν εννοώ αυτό ακριβώς. Όταν όμως φτάσεις στο σημείο που θέλεις πραγματικά να απαλλαγείς από το βάρος του διλήμματος και να πάρεις απόφαση χωρίς να ξέρεις ποια είναι η καλύτερη, τότε μπορείς να πειραματιστείς με μία απόφαση και την αντίθετή της για να καταλήξεις στο ποια σου ταιριάζει περισσότερο. Δεν είναι απαραίτητο πάντα να κάνουμε ή το ένα ή το άλλο, σε κάποιες περιπτώσεις μπορείς να κάνεις και το ένα και το άλλο για σίγουρη επιτυχία, χωρίς βέβαια να ξεχνάς ότι δεν πειραματιζόμαστε πάνω σε ανθρώπους και συναισθήματα.
Η ταπεινή μου γνώμη πάντως είναι πως αν βρίσκεσαι ανάμεσα σε δύο ανθρώπους διάλεξε τον τρίτο, που δε θα σε κάνει να αμφιβάλεις, που δε θα υπάρχουν καν άλλες επιλογές. Επίσης αν ανήκεις στην κατηγορία του «δεν ξέρω τι θέλω» κι έχεις απέναντί σου έναν άνθρωπο που σου λέει και σου δηλώνει ότι ξέρει ακριβώς τι θέλει, τότε μην μπλέξεις μαζί του. Δεν έχω να αναλύσω κάτι περισσότερο εδώ, για ευνόητους λόγους.
Τέλος πιστεύω πολύ μέσα μου ότι θα βοηθούσε αν σταματήσεις να απαντάς σε οποιαδήποτε ερώτηση «δεν ξέρω τι θέλω» και το αφήνεις εκεί, πήγαινε να μάθεις τι θέλεις μην αφήνεις ανθρώπους και σχέσεις σε μετέωρα βήματα. Αυτό το «ό,τι θες εσύ» μεταφέρει την ευθύνη κάπου αλλού και το τέλος κουράζει, οπότε δοκίμασε να αποφασίσεις κάτι έστω κι αν δεν είσαι σίγουρος γι’ αυτό. Τουλάχιστον έτσι θα μπορέσεις να μάθεις τι θες και τι όχι, χώρος για λανθασμένες αποφάσεις υπάρχει, χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει όμως.
Ένα βήμα τη φορά, μέχρι να γίνει το μεγάλο βήμα λοιπόν!
Συντάκτης: Ελεάννα Μαυροπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
