Στην απιστία την ευθύνη την παίρνει όποιος έχει τα κότσια

Η σημερινή συνέλευση αφορά ένα ζήτημα δύσκολο, πολυσυζητημένο και σκληρό. Παρακαλώ φορέστε τη ζώνη ασφαλείας σας και κρατηθείτε γερά, γιατί θα ρίξω θέμα κόλαφο και λέξη που στο άκουσμά της αναστατώνει ακόμα και τους αδέσμευτους. Απιστία λοιπόν, τη συγχωρείς; Χωράνε στερεότυπα εδώ; Παίζει ρόλο αν η απιστία γίνεται απ’ την πλευρά του άντρα ή της γυναίκας κι αν ήταν ένα στιγμιαίο ή ένα επαναλαμβανόμενο λάθος; Ας πάρουμε μία βαθιά ανάσα κι ας ξεκινήσουμε.

Αν -χτύπα ξύλο- σου συμβεί, υπάρχουν δύο δρόμοι, εκείνος της συγχώρεσης κι εκείνος του φευγιού άνευ συζήτησης.  Εκείνοι που δεν τη συγχωρούν με τίποτα, είναι κάθετοι, οριζόντιοι, παράλληλοι, πλαγιομετωπικοί και όπως αλλιώς χρειαστεί. Όσες φορές τους ρωτήσεις αν θα μπορούσαν να συγχωρήσουν την απιστία, δε θα λυγίσουν ποτέ. Βέβαια την κρίσιμη εκείνη ώρα, δεν είναι εύκολο να κρατήσεις μία τόσο απόλυτη και αποφασιστική στάση. Μπλέκονται και μπερδεύονται πολλά πράγματα που δε σε αφήνουν να αντιδράσεις νηφάλια, οριστικά-αμετάκλητα και θαρραλέα. Ακόμα κι εκείνοι, που εξ αρχής δηλώνουν ότι θα μπορούσαν να το συζητήσουν ζυγίζοντας την κατάσταση και τις συνθήκες, ίσως εκείνη τη στιγμή αναγκαστούν να αλλάξουν γνώμη.

Παίζει ρόλο αν ήταν μία φορά, αν πρόκειται για μία παράλληλη σχέση, αν συμπεριλαμβανόταν μπόλικη ποσότητα αλκοόλ ή μεσολαβούσαν πολλά χιλιόμετρα; Παίζει ρόλο αν υπήρξε μεγάλος τσακωμός ή διάσταση, αν την κουτσουκέλα την έκανε ο άντρας ή η γυναίκα;  Αν έγινε στην αρχή της σχέσης, στα πολύ τελειώματά της ή εν μέσω μεγάλης κοιλιάς. Όλα αυτά παίζουν ρόλο ή μπορεί και όχι. Όταν μιλάμε για απιστία μπορούμε να διαπραγματευτούμε;

Ποτέ, κανείς, δε θα μπορέσει να δώσει μία σαφή απάντηση όταν πρόκειται για ανθρώπινες σχέσεις, που είναι πάντα δύσκολες, έτσι κι αλλιώς. Η απόφαση είναι ζόρικη, όταν μπλέκονται συναισθήματα και άνθρωποι, σχέσεις και κοινές εμπειρίες, απάτη και τρίτο πρόσωπο. Δε μιλάμε για ρομπότ, άγραφους κανόνες και απλήρωτους λογαριασμούς, αλλά για ανθρώπους.

Όταν ο θύτης δείξει ουσιαστική μετάνοια με λόγια κι έργα, μπορεί και να συγχωρεθεί. Χρειάζεται χρόνος, υπομονή, ψυχραιμία και ήρεμες αντιδράσεις. Αν και οι δύο πλευρές είναι διατεθειμένες να μη διακόψουν τη σχέση τους, τότε με συνεχή προσπάθεια και διάλογο θα μπορούσαν να τα καταφέρουν. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η μία πλευρά να μη συνεχίσει τις αταξίες, να συνειδητοποιήσει την πράξη του, να πάει και απ΄την απέναντι πλευρά της σχέσης, απ’ τη θέση του απατημένου δηλαδή και να καταλάβει πώς νιώθει. Ο οποίος θα ήταν ευχής έργο, αν έκανε πίσω τον ποδοπατημένο εγωισμό του και μπορούσε με γενναιότητα να συγχωρέσει-ξεχάσει την απιστία, χωρίς να ψάχνει αφορμές για να στρίψει λίγο ακόμα το μαχαίρι στην πληγή. Οφείλουν και οι δύο να είναι πρόθυμοι για να χτίσουν ξανά την εμπιστοσύνη τους, που αν δε χάθηκε, κλονίστηκε ισχυρά.

Είναι σίγουρα αυτό που νομίζεις, αλλά πως φτάσαμε σε αυτό, είναι το ζητούμενο. Αν σε προβληματίζει κάτι στη σχέση σας, να θυμάσαι πως ο άνθρωπός σου είναι κάθε μέρα δίπλα σου και μπορείς να μιλήσεις μαζί του για όλα, προτού γίνει το κακό. Θα εμφανιστούν κι εκείνοι, που θα πουν ότι αν η γυναίκα απατήσει, τότε το θέμα είναι σοβαρό, γιατί συναισθηματικά έχει ήδη προχωρήσει στο νέο σύντροφο. Για να προχωρήσει σε μία τέτοια πράξη το θηλυκό πρόσωπο της ιστορίας μας, σημαίνει πως ουσιαστικά έχει διακόψει τους δεσμούς της με τη σχέση που απατά και δύσκολα θα ξαναγυρίσει πίσω. Εφόσον το κορμί της είναι αλλού, τότε είναι και το μυαλό της. Αλλά και η ανάποδη πλευρά είναι εκείνη που λέει ότι για τον άντρα δεν είναι κάτι σοβαρό, μια περιπετειούλα μόνο, το έκανε απλά για να ικανοποιήσει τις ορμές του και δεν έγινε και τίποτα. Για τους άντρες δε σημαίνει κάτι, όλα καλά, η σχέση συνεχίζεται, σαν τη ζωή μας. Όλα αυτά τα στερεότυπα άλλες φορές υπάρχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους, γι’ άλλους είναι η κοσμοθεωρία τους και για μερικούς ακόμα ακούγονται αναχρονιστικές μπούρδες.

Ίσως δεν έχει σημασία, ποιος φτάνει στο σημείο να απιστήσει, αλλά ποιος το σκέφτεται, γιατί το κάνει και πώς θέλει να το διαχειριστεί. Είναι σίγουρο πάντως, πως σε μία απιστία φταίνε και οι δύο, μοιρασμένα ισομερώς κι ελάχιστα το τρίτο πρόσωπο. Εκείνο είδε φως, βρήκε πόρτα ανοιχτή και μπήκε. Σίγουρα είχε την επιλογή να φύγει, δεν το έκανε όμως και κανείς δεν έβαλε φρένο. Δεν μπορείς να ρίξεις το φταίξιμο εξ ολοκλήρου σε κάποιον, δε φταίει μόνο ο ένας. Έτσι κι αλλιώς η σχέση είναι μεταξύ δύο ανθρώπων και οι δράσεις και οι αποφάσεις επηρεάζουν και αφορούν και τους δύο.

Απ’ όποια πλευρά κι αν είσαι οφείλεις να πάρεις την ευθύνη των πράξεών σου. Να στηρίξεις τη θέση σου με ωριμότητα κι αποφασιστικότητα. Κι αν τώρα δεν καταλαβαίνεις πως αντέχει κάποιος ν’ απατήσει, θα βρεθείς και στην απέναντι πλευρά και θα βρίσκεις χειρότερες δικαιολογίες απ’ αυτό που νομίζει. Χρειάζεται καθαρό μυαλό, σύσκεψη με τον εαυτό σου, ουσιαστική συζήτηση με το ταίρι σου, ειλικρίνεια, χρόνος  και υπομονή.