Αν νιώσεις παγιδευμένος ή θα γίνεις φουλ παραγωγικός ή θα παραλύσεις

Ανοίγουμε τα μάτια μας και σ’ όποια γωνιά κι αν στρέψουμε το βλέμμα μας υπάρχει πράσινο, ήλιος, γαλάζιο. Έρχεται η στιγμή να σηκωθούμε από το υγρό χώμα και να βγούμε από τη φωλιά μας. Αγωνιζόμαστε καθημερινά μαζί με τα υπόλοιπα ζώα της ζούγκλας προκειμένου να μη μας πιάσει ως θήραμά του κάποιος κυνηγός. Τρέχουμε ανάμεσα στα δέντρα -καθημερινά- ελπίζοντας πως θα ξεπεράσουμε τα εμπόδια και θα επιστρέψουμε σώοι στη φωλιά μας. Φυγείν αδύνατο να μην πέσουμε στα χέρια του θηρευτή μας.

Μια μέρα ξυπνάμε σε ένα διαφορετικό τοπίο· γυρνάμε το κεφάλι μας γύρω-γύρω κι υπάρχουν παντού κάγκελα. Ο θηρευτής μάς στόχευσε με επιτυχία και μας νάρκωσε με ένα βελάκι το οποίο ήταν γεμάτο με υπνωτικό. Δεν καταλάβαμε πως έτυχε αυτό σε εμάς ή τον τρόπο που μας συνέβη. Παρόλο που τα κάγκελα έχουν κενό μεταξύ τους νιώθουμε πως το οξυγόνο στερεύει· ξεκινάμε να ανασαίνουμε με δυσκολία. Θέλουμε να δραπετεύσουμε. Μάταια προσπαθούμε να ξεγλιστρήσουμε από τα κενά που υπάρχουν. Μαζί μας είναι παγιδευμένα και συναισθήματα τα οποία -ασυνείδητα- θάβουμε όσο πιο βαθιά μπορούμε. Άρνηση, φόβος, θυμός, απελπισία. Αργά ή γρήγορα θα έρθει η στιγμή που θα αφήσουμε τις προσπάθειες διαφυγής στην άκρη.

Το να αισθάνεται κανείς παγιδευμένος εντός μιας κατάστασης έχει δύο εναλλακτικές: ή θα γίνεις αρκετά παραγωγικός ή θα παραλύσεις τελείως. Δεν υπάρχει γκρι σε αυτή τη συνθήκη. Άσπρο η μαύρο. Από το ένα άκρο στο άλλο. Αποτελεί επιλογή του καθενός σε ποιο άκρο θα σταθεί, αλλά και στις δύο περιπτώσεις «χάνουμε» τους εαυτούς μας. Αποτελεί μία συνθήκη στην οποία παγώνει η καρδιά μας και μαζί της γινόμαστε παγάκια κι εμείς.

Στην μία περίπτωση αρχικά αισθάνεσαι παγιδευμένος. Βιώνεις τα πρώτα στάδια μέχρι να παρατηρήσεις τα κάγκελα που σε περιτριγυρίζουν. Μαγεύεσαι από το χρυσό που τα κοσμεί. Ξεκινάς να αντλείς έμπνευση από την κατάσταση που σε παγιδεύει. Δουλεύεις χωρίς σταματημό σαν ένα καλό εργοστάσιο. Παράγεις ποσότητα, αλλά και ποιότητα. Ίσως για εσένα να αποτελεί το δικό σου τρόπο διαφυγής· το είδος του οξυγόνου σου. Να φοράς τη δουλειά ως μάσκα οξυγόνου, ώστε να μπορέσεις να επιζήσεις στη δίκη σου κατάσταση.

Απ’ την άλλη πλευρά ο φόβος δένει γύρω από τα μάτια του εγκλωβισμένου ένα μαντήλι. Το μαύρο αποτελεί τη μοναδική εικόνα που έρχεται αντιμέτωπος. Όσο οξυγόνο κι αν περνά από τις χαραμάδες είναι ανίκανο πλέον να γεμίσει τους πνεύμονες του εγκλωβισμένου. Η ανεπαρκής ποσότητα οξυγόνου -σε συνδυασμό- με τα συναισθήματα τα οποία παλεύουν να βρεθούν στην επιφάνεια οδηγούν το άτομο στην ολική παράλυση. Ίσως να βρεθεί κάποιος με το «αντικλείδι» και να τον σηκώσει από το πάτωμα. Βέβαια μπορεί να ανακτήσει ξανά τις δυνάμεις του και να συρθεί ώστε να αναζητήσει εκ νέου τρόπο διαφυγής. Η δίκη του μάσκα οξυγόνου δεν έχει βρεθεί ακόμα κι όσο λιγοστεύει ο αέρας τόσο πιο δύσκολη γίνεται η κατάσταση.

Παλεύουμε καθημερινά να τα βγάλουμε εις πέρας. Δε θέλουμε να γίνουμε θύματα κανενός όμως -χωρίς να το καταλάβουμε- εγκλωβιζόμαστε σε κλουβιά που ρίχνουμε οι ίδιοι πάνω από το κεφάλι μας. Κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις κι οι άνθρωποι διαφορετικές πλευρές. Μόλις ξυπνήσουμε πίσω από τα κάγκελα θα αντιδράσουμε με τον ίδιο τρόπο· πανικός. Έπειτα ο κάθε ένας θα διαλέξει τη δίκη του πλευρά νομίσματος για να αντιμετωπίσει την κατάσταση: ή θα βρεις την μάσκα οξυγόνου σου ή θα παραλύσεις εντελώς.