Οι τολμηροί διαλέγουν να το ζήσουν ακόμα κι από μακριά

Ο έρωτας έρχεται και σε χτυπά εκεί που δεν το περιμένεις. Ζεις μια ζωή με πεποιθήσεις, τις οποίες ποτίζεις καιρό. Κάπου εκεί έρχεται άναρχα και φυτρώνει ο έρωτας. Αν τον φροντίσεις, θα ανθίσει, ακριβώς όπως κι ένα λουλούδι, αλλά θα αλλάξει όλες τις σταθερές σου. Ο έρωτας αν ήταν λουλούδι θα ήταν κόκκινο τριαντάφυλλο. Βαθύ κόκκινο, γιατί τα ροζ και τα λοιπά χρώματα δεν του ταιριάζουν. Είναι απόλυτος και μόνο αν αφεθείς στη δύνη του, θα σε παρασύρει. Είναι ευαίσθητος, χρειάζεται συνέχεια φροντίδα και ταυτόχρονα μπορεί να σε πληγώσει με τα αγκάθια του.

Όταν ακούς για έρωτα το μυαλό σου ίσως τρέχει σε μια σχέση. Όπου σχέση ταιριάζει και η λέξη «μαζί». Όμως οι συγκυρίες δεν ευνοούν πάντα το «μαζί». Αν θες να αποδώσεις την ευθύνη στη μοίρα ή στο πεπρωμένο είναι σαν να πηγαίνεις κόντρα σε αυτά. Βέβαια αν επιλέξεις να τα βάλεις μαζί τους η δύναμη που θα σου δώσει ο έρωτας είναι ικανή να νικήσει κάθε απόσταση που μπορεί να διαλύσει το «εμείς» ή το «μαζί».

Οι τολμηροί διαλέγουν να το ζήσουν ακόμα κι από μακριά. Μαθαίνουν να ξεπερνούν τα εμπόδια που θα παρουσιαστούν χωρίς τη φυσική παρουσία του συντρόφου τους. Βρίσκουν τη δική τους δίοδο επικοινωνίας και γεφυρώνουν το χάσμα των χιλιομέτρων. Μέρα με τη μέρα γεμίζουν πιο δυνατά αισθήματα ο ένας για τον άλλον. Η απόσταση βάζει γερά θεμέλια για να χτιστεί αυτή η σχέση. Μετρούν κι οι δυο αντίστροφα τις μέρες μέχρι να ξαναβρεθούν. Μέχρι εδώ δεν ακούγεται και τόσο δύσκολο.

Ζεις κι αναπνέεις με τη λαχτάρα να δεις τα μάτια, το χαμόγελο και το σώμα που ερωτεύτηκες. Τον άνθρωπο που σκέφτεσαι συνεχώς και αντικρίζεις απέναντι σε κάθε τι αδιάφορο που θα παρουσιαστεί μπροστά σου. Όταν συναντηθείτε θα έχεις όλον τον κόσμο στα πόδια σου. Θα συνηθίσεις την παρουσία του σαν να μην ήσασταν μακριά ο ένας απ’ τον άλλον ούτε για μια στιγμή. Τα σώματά σας θα θυμηθούν πώς είναι να ‘ναι μαζί. Στη φάση αυτή δε σκέφτεσαι τις ώρες που μετρούν αντίστροφα για την επιστροφή στην καθημερινότητα του «χώρια». Μόλις το συνειδητοποιήσεις τότε ξεκινά το δύσκολο.

Σε μια σχέση από απόσταση ο αποχωρισμός θα είναι πάντα δύσκολος. Πρέπει να μάθεις να ζεις χωρίς το άτομο που έχεις δίπλα σου. Φεύγει το αμόρε και αναγκάζεσαι να αλλάξεις ρουτίνα από τη μια στιγμή στην άλλη. Δεν έχεις πια κοντά τον άνθρωπό σου να σου λέει καλημέρα, να σε πειράζει, να σε παίρνει μια αγκαλιά και να περνάνε όλα. Όμως ξεκινά ένα άλλο παιχνίδι· εκείνο που μετράτε αντίστροφα τις μέρες μέχρι να ξανασυναντηθείτε και έτσι η επόμενη συνάντηση αποκτά άλλο νόημα.

Μια σχέση από απόσταση δεν είναι αδύνατη. Ο έρωτας μπορεί να ανθίσει οπουδήποτε, καθώς η πιο κατάλληλη συνθήκη γι’ αυτόν είναι η αμοιβαία θέληση. Μερικοί έρωτες -καλώς ή κακώς- έχουν προκαθορισμένη πορεία. Ανθίζουν σε σταθμούς λεωφορείων, αεροδρόμια, λιμάνια, οπουδήποτε μπορεί ένα μέσο να φέρει και να μας πάρει τον άνθρωπό μας. Τη μια στιγμή κρατάς τον κόσμο στα χέρια σου και την επόμενη τον αποχαιρετάς με δάκρια στα μάτια.

Όσες φορές κι αν έρθει η στιγμή του αποχωρισμού, θα είναι κάθε φορά σαν την πρώτη. Όμως οι μεγάλοι έρωτες δε φεύγουν πραγματικά· αργά ή γρήγορα θα βρεθεί ο τρόπος η απόσταση να είναι μόνο μια ανάμνηση. Τότε το πρώτο πράγμα που θα κάνεις όταν ξυπνάς δε θα είναι να κοιτάς την κρύα οθόνη του κινητού και να ανυπομονείς να δεις μήνυμα, αλλά θα φιλάς το ζεστό σώμα και θα αγκαλιάζεις το ταίρι σαν να μη θες να σας χωρίσει τίποτα ξανά.