Να μαθαίνουν τα παιδιά για το σεξ στο σχολείο!

Το σεξ αποτελεί κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Είναι ένστικτο, κοινό όλων των ανθρώπων. Είναι αναπόφευκτη η έλξη κι η ερωτική επιθυμία που θα αισθανθούμε για ένα άλλο πρόσωπο σε κάποια φάση της ζωή μας. Γεννιόμαστε με την ανάγκη να ανακαλύψουμε το σώμα μας και η σεξουαλικότητα μας ξεκινάει να αναπτύσσεται ήδη απ’ τη βρεφική μας ηλικία.

Παρόλο που το σεξ αποτελεί σημαντικό κεφάλαιο στην ζωή μας, που σχεδόν όλοι έχουν εμπειρία πάνω σ’ αυτό, στη χώρα μας οι συζητήσεις για το συγκεκριμένο θέμα, τον 21ο αιώνα ακόμα αποτελούν ταμπού. Είναι ντροπή να μιλάμε γι’ αυτό μέσα στην οικογένεια ή να συζητάμε με τον κοινωνικό μας περίγυρο -πέρα από κάποιους στενούς φίλους που ίσως και να ξέρουν κάτι παραπάνω για την ερωτική μας ζωή.

Την σύγχρονη εποχή, που χαρακτηρίζεται από γρήγορους ρυθμούς, τα παιδιά έχουν ανάγκη να ανακαλύψουν την σεξουαλικότητά τους από νεαρή ηλικία. Οι οικογένεια αποφεύγει να θίξει το σεξ και μιλάει για μελισσούλες και λουλουδάκια, ενώ η ενημέρωση απ’ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προλαβαίνει τους γονείς, με αποτέλεσμα τα παιδιά να ξέρουν χωρίς πραγματικά να γνωρίζουν και μη νιώθουν άνετα να εκφράσουν τις απορίες τους σε κανέναν, ώστε τους τις λύσει. Μέχρι να ανακαλύψουμε οι ίδιοι το σώμα μας -που συνήθως προκύπτει μέσα από πειραματισμό ή τυχαία- έχουμε την πεποίθηση πως μας έφερε σ’ αυτόν τον κόσμο ο πελαργός. Ποτέ δεν λέμε τα πράγματα με το όνομα τους γιατί έτσι μας έχει μάθει η κοινωνία μας. Το πέος ή το αιδοίο συνηθίζουμε να τα αποκαλούμε διαφορετικά, ίσως και χαϊδευτικά και αποφεύγουμε να τα λέμε με το όνομα τους λες κι αποτελούν απαγορευμένες λέξεις.

Μέρος της κοινωνίας μας αποτελεί και το σχολείο. Το σχολείο με τα μέσα που διαθέτει μας παρέχει καθ’ όλη την διάρκεια της παιδικής-εφηβικής ηλικίας γνώσεις που μας θα χρησιμεύσουν -άλλες περισσότερο κι άλλες λιγότερο- στην μετέπειτα πορεία μας. Μάθημα σχετικό με τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, όμως, εξακολουθεί να μην υπάρχει. Η σεξουαλική αγωγή είναι ένα μάθημα αναγκαίο για τα παιδιά ειδικά στην εποχή που ζούμε, είναι, όμως, ανύπαρκτο. Η έλλειψή του ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι δεν είμαστε ιδιαίτερα ανοιχτόμυαλοι και ντρεπόμαστε να συζητήσουμε για το ανθρώπινο σώμα ή την σεξουαλική επαφή. Επίσης το εκπαιδευτικό προσωπικό μπορεί και να μην έχει τις γνώσεις που απαιτούνται σχετικά με το θέμα, ώστε να διδάξει τα παιδιά μας.

Θα έπρεπε, ωστόσο, να ενταχθεί τα επόμενα χρόνια ως μάθημα στο σχολικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, αφού η σεξουαλική επιθυμία μόνο  φυσιολογική μπορεί να θεωρηθεί. Τα παιδιά οφείλουν ν’ ανακαλύψουν το σώμα τους και πώς να το προσέχουν. Να ενημερωθούν για τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να προφυλαχθούν απ’ αυτά. Να μάθουν για την αντισύλληψη και τα μέτρα προφύλαξης. Άλλο ένα μέρος του μαθήματος θα έπρεπε να είναι η διαδικασία της αναπαραγωγής, της σύλληψης και του τοκετού. Ή ακόμα να διδάσκεται και η επιλογή της άμβλωσης.

Είναι πλέον αναγκαία η διδασκαλία αυτού του μαθήματος στα σχολεία μας κι αυτό αποδεικνύεται από τα υψηλά ποσοστά ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης και αμβλώσεων στους εφήβους. Η έλλειψη γνώσεων συχνά έχει ως αποτέλεσμα την παραπληροφόρηση. Τα παιδιά καταφεύγουν στους φίλους τους και κυρίως στο διαδίκτυο, σε ερωτικά βίντεο που δεν αποτελούν και το καλύτερο πρότυπο για ένα άτομο χωρίς σεξουαλική εμπειρία, ώστε να ανακαλύψει περί τίνος στα πρώτα του βήματα. Το διαδίκτυο πολλές φορές έχει την ικανότητα να προβάλει την σεξουαλική επαφή με έναν μη ρεαλιστικό τρόπο που δεν είναι ο κατάλληλος για να διδαχθούμε. Άλλα παιδιά επιλέγουν να μιλήσουν στην οικογένειά τους, στο δάσκαλο ή σε κάποιο γιατρό.

Πρέπει να ξεφύγουμε επιτέλους απ’ τα παραμύθια για τον πελαργό και τις μελισσούλες. Να μιλάμε στα παιδιά μας ανοιχτά, να τα συμβουλεύουμε σωστά και να κάνουμε ουσιαστικό διάλογο μαζί τους. Είναι σημαντικό τα παιδιά να γνωρίζουν τους κινδύνους της ελεύθερης σεξουαλικής επαφής και στη συνέχεια συνειδητοποιημένα να επιλέγουν αν θα χρησιμοποιήσουν τις απαραίτητες προφυλάξεις. Εξίσου σημαντικό είναι να μάθουν να αγαπούν το σώμα τους και να το φροντίζουν, όπως και το σώμα του συντρόφου τους.

Δεν χρειάζεται να θεωρούμε το σεξ θέμα ταμπού, αφού είναι μια φυσιολογική ανθρώπινη επιθυμία και ανάγκη. Χρειάζεται μόνο σωστή ενημέρωση για να γνωρίζουμε και να μπορούμε να αποφύγουμε τους κινδύνους. Το σχολείο έχει την ικανότητα να συνεισφέρει στην συγκεκριμένη διαδικασία μάθησης, αρκεί να μη μπει εμπόδιο σ’ αυτό το έργο η κοινωνία. Το σεξ πρέπει να αποτελεί απόλαυση κι όχι να προκαλεί αμηχανία.