Άλλη μια μέρα πέρασε κι άλλο ένα φεγγάρι έρχεται να πάρει τη θέση του ήλιου. Ξαστεριά σήμερα κι αυτό το φως των αστεριών φωτίζει ό,τι συναίσθημα ήθελα να κρύψω.
Μεγάλο πράγμα ο έρωτας, σκέφτομαι, αλλά πραγματικά δεν ξέρω τι ερωτεύεσαι τελικά στον άλλον. Πολλά σε τραβάνε σε έναν άνθρωπο, μπορεί να είναι η εμφάνιση, η εμπειρία, το στάτους, οι τρόποι, ο χαρακτήρας και τόσα άλλα ακόμη. Πραγματικά, όμως, μάλλον πίσω απ’ τον έρωτα κρύβεται η μοναδικότητα του άλλου, όλα εκείνα που σε μαγεύουν γιατί εσύ δεν τα έχεις.
Πρωτόγνωρα συναισθήματα και πράξεις σε εντυπωσιάζουν κι είναι το αίτιο πίσω από έναν μεγάλο έρωτα, αλλά κι από ένα μεγάλο χωρισμό. Το διαφορετικό σίγουρα σε τραβάει σαν μαγνήτης, δεν είναι τυχαίο που λένε ότι τα ετερώνυμα έλκονται, αλλά αυτό που δε λένε είναι ότι δεν έλκονται για πάντα. Η ίδια η δύναμη της έλξης είναι αυτή που θα τα καταστρέψει και την ίδια τη σχέση.
Μας ελκύει το διαφορετικό, βλέπουμε όλα όσα ονειρευόμασταν να τα έχει ένα άλλο πρόσωπο, όλα όσα δεν έχουμε τα βλέπουμε στο χαρακτήρα του άλλου. Πλάθουμε με τη φαντασία μας τι χαρακτηριστικά αποζητάμε και τα εξιδανικεύουμε. Αλλά αυτό το ιδεατό χαρακτηριστικό δε σημαίνει ότι μας ταιριάζει, μιας και έχουμε συνηθίσει να ζούμε τελείως διαφορετικά. Γι’ αυτό χωρίζουμε κιόλας γιατί αυτό που ερωτευτήκαμε δε μας ταιριάζει.
Όταν συναντάμε έναν άνθρωπο με τα ιδεατά χαρακτηριστικά μας, νιώθουμε τόσο τυχεροί που τον βρήκαμε, σαν να κερδίσαμε το τζόκερ. Όλη αυτή την έλξη προς το μοναδικό, τη χαρακτηρίζουμε έρωτα και θεωρούμε πως εφόσον υπάρχει αυτό, βρήκαμε τον άνθρωπό μας. Είναι σαν ένα όνειρό μας να γίνεται πραγματικότητα μέσα από μια απλή γνωριμία. Συναισθήματα ευτυχίας κατακλύζουν εμάς κι αυτόν που ονομάσαμε «έρωτά μας».
Όλο αυτό δεν κρατάει πολύ, όμως, δυστυχώς. Ο έρωτας είναι σαν ένα πυροτέχνημα μια βραδιά, ό,τι πιο ωραίο θα δεις, αλλά κρατάει μόλις λίγα δευτερόλεπτα. Πολύ όμορφα όλα όσα θα σε εντυπωσιάσουν και θα ερωτευτείς, όμως, μπορεί να μη σου ταιριάζουν. Ο καθένας μας έχει γίνει μια αυτοτελής προσωπικότητα σύμφωνα με τις εμπειρίες της ζωής του. Ζει την καθημερινότητά του με τον δικό του τρόπο. Αυτό δε σημαίνει πως εκείνα που θαυμάζει στον άλλον μπορεί να χωρέσουν στον δικό του τρόπο ζωής.
Συνήθιζα να λέω πως οι σχέσεις είναι σαν τα πουκάμισα. Κάποιοι είναι οι σχισμές που έχει πάνω το πουκάμισο κι άλλοι τα κουμπιά. Όσο κι αν επιθυμούμε να βάλουμε πιο όμορφα κουμπιά, πιο διαφορετικά, πολύ δύσκολα θα βρούμε εκείνα που ταιριάζουν ακριβώς για τις σχισμές του κάθε πουκαμίσου.
Η ζωή, όμως, σου διδάσκει συνεχώς, αν έχεις τα μάτια σου ανοιχτά για να μάθεις. Ένας έρωτας δεν είναι ποτέ λάθος, αλλά ένα μάθημα κι ένας χωρισμός δεν είναι το τέλος, αλλά μια καινούργια αρχή στην εξερεύνηση για τον έρωτα που θα κρατήσει, αφού εν τέλει τα κοινά στοιχεία μας θα μας ενώνουν, αφού θα είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη