Να σου λέω πως φεύγουμε και να μη σε νοιάζει πού πάμε

Σήμερα θέλω να φύγω. Κάθε σήμερα θέλω να φύγω. Με φρενάρει που δεν ξέρω αν το θες. Αν το θες μπορούμε να φύγουμε τώρα. Τώρα που το θέλω. Είμαι ανυπόμονη, με ξέρεις. Μπορούμε να φύγουμε τώρα όμως μη ρωτήσεις τίποτα. Μπορείς;

Να σου λέω, ας πούμε, πως φεύγουμε και να μη σε νοιάζει πού πάμε. Να μου λες «Εντάξει, φύγαμε» και να ‘μαι εγώ όσα θες για τη διαδρομή. Απ’ τη μία να σε τραβολογάω κι απ’ την άλλη εσύ να μου αλητεύεις.

Μη με ρωτήσεις πού πάμε, θα χαλαστώ. Άσε μια φορά και κάτι να μην ξέρεις. Πες μου μοναχά «Εντάξει» ή μη μου πεις και τίποτα. Θα το δω στο πρόσωπό σου αν το θέλεις πράγματι μαζί μου να φύγεις. Μην το κάνεις με το ζόρι, θα με χαλάσει περισσότερο. Εμπιστοσύνη, μου ‘χεις;

Να ξεκινήσουμε να φύγουμε κι όπου γουστάρεις, κατεβαίνεις. Να κλείσουμε τηλέφωνα, αυτιά και κινητά και να πιαστούμε χέρι-χέρι. Θα ζήσουνε για λίγο και χωρίς εμάς. Με νοιάζει να γουστάρεις, να αφήνεσαι. Αν δε μου αφήνεσαι, τι σ’ έχω;

Είναι όταν μου αφήνεσαι που σ’ έχω. Εδώ ο κόσμος είναι ανάποδος και χαλάει το δικό μας ίσιο. Γι’ αυτό σου λέω, φεύγουμε; Να φύγουμε κι ας πάμε μέχρι τη γωνία. Με νοιάζει μόνο να σε ρωτήσω και να μου πεις σε όλα «ναι».

Να μην κωλώνεις, να γουστάρεις. Να θες φασαρίες και ξεσαλώματα. Να μ’ εμπιστεύεσαι. Μια μέρα θα σε πάρω από ‘δω. Και θα ‘ναι ανύποπτος ο χρόνος κι ούτε θα το φαντάζεσαι κι ούτε θα το ξέρεις. Μια μέρα θα θελήσω να ζήσουμε την τρέλα. Μια μέρα άγνωστη μα θα μοιάζει σε αυτήν.

Εκείνη την ημέρα θα σε θέλω έτοιμο. Να παίρνεις τα κλειδιά στο χέρι πριν προλάβω να τα πάρω εγώ. Θα σε θέλω αδιάφορο για το πού και πώς θα πάμε και να μένει το τι θα γίνει να σε νοιάζει. Εκείνη την ημέρα θα σε θέλω χαρούμενο. Που γουστάρεις και που γουστάρω και που τρελοί κι οι δυο μαζί πορευόμαστε.

Έλα να φύγουμε. Να τους αφήσουμε στην τρέλα τους, να τολμήσουμε κι οι δυο μας τη δικιά μας. Ασ’ τους εδώ να μάχονται, άκρη δε θα βγάλουν. Μα είναι που ώρες-ώρες το ‘χω ανάγκη κάτι δικό μου να σωθεί κι όλο σκέφτομαι εσένα. Κατά συνέχεια εμένα κι ως αποτέλεσμα, εμάς.

Μέχρι εκείνη την ημέρα εγώ θα προετοιμάζομαι και μέσα μου θα σε προετοιμάζω. Θα σου φτιάξω ταξίδι μεγάλο, να χωράει και τους δυο μας. Σήμερα, απλά θα το σκέφτομαι πως σε χρόνο μελλοντικό και σύντομο θα σηκωθούμε και θα φύγουμε.

Μέχρι τότε ας μείνουμε εδώ. Καλά είναι.