5 περιπτώσεις που φταίει όντως το bad timing

Το «δεν μπορούμε να είμαστε μαζί» είναι μια φράση πολύ δυσάρεστη στα αφτιά μας αλλά και πολλές φορές αναπόφευκτη. Έχουμε μάθει από ταινίες και μυθιστορήματα ότι ο ερωτευμένος άνθρωπος θα θυσιάσει τα πάντα για να είναι με τον άνθρωπο του ενδιαφέροντός του, μα στην καθημερινότητά μας υφίστανται περισσότερα περιθώρια σκέψης πριν από οποιαδήποτε απόφαση∙ κι ιδιαίτερα στον ερωτικό τομέα. Τείνουμε να «κατηγορούμε» τον άνθρωπο, ο οποίος μας απορρίπτει κατά μία έννοια για το ότι δε μας ερωτεύτηκε ή δε μας ήθελε όσο εμείς.

Αυτό μπορεί κάλλιστα να είναι μια εξήγηση αλλά υπάρχουν και πολλοί άλλοι παράγοντες που μας εμποδίζουν να δημιουργήσουμε κάτι με κάποιον άνθρωπο για τον οποίο αναπτύξαμε συναισθήματα. Κυρίως αφορούν τον χρόνο ή τον χώρο που δεν μπορούμε να αφιερώσουμε σ’ έναν άνθρωπο και μια κατάσταση. Το λεγόμενο bad timing δεν είναι μια φθηνή και μπανάλ δικαιολογία, όπως πολλοί θεωρούν. Ακολουθούν κάποιες περιπτώσεις που δεν μπορούμε να αφεθούμε στον έρωτα που προκύπτει, ένεκα συναισθηματικών και πρακτικών λόγων!

1. Δε νιώθουμε έτοιμοι

Πολλές φορές, έχοντας αποκτήσει πρόσφατα κάποιες άσχημες εμπειρίες, δε νιώθουμε έτοιμοι κι άνετοι να ζήσουμε κάτι νέο. Τη δεδομένη στιγμή δεν υπάρχουν τα ψυχικά αποθέματα κι η αντοχή να αντιμετωπίσουμε νέες καταστάσεις. Ενίοτε είμαστε έντονα επηρεασμένοι και πιστεύουμε πως θα ξεσπάσουμε σ’ έναν άλλον άνθρωπο τα απωθημένα μας. Είτε από εμπειρία είτε από ενσυναίσθηση πολλοί σκέφτονται τον αντίκτυπο των δικών τους συναισθημάτων στην απέναντι πλευρά.

2. Δεν είμαστε συναισθηματικά διαθέσιμοι

Είμαστε αγκιστρωμένοι σε μια παλιά σχέση ή ερωτική διασύνδεση και δεν την κρατάμε μόνο ως μια καλή ανάμνηση. Αισθανόμαστε ότι προδίδουμε τα συναισθήματά μας αν αφήσουμε αυτόν τον άνθρωπο να πάει στο πίσω μέρος του μυαλού μας. Είναι πολύ εύκολο να λέμε πως κάποιος «πρέπει» να απαγκιστρωθεί από κάποιον ή κάτι και να προχωρήσει, στην πράξη όμως αποδεικνύεται τιτάνιο έργο. Συνήθως μας παίρνει πολύ χρόνο να αντιληφθούμε ότι οι ίδιοι βάζουμε τρικλοποδιές στον εαυτό μας.

3. Βρισκόμαστε ήδη σε σχέση

Ενώ είμαστε δεμένοι με κάποιον άνθρωπο, τυχαίνει να γνωρίσουμε κάποιον άλλον που μας προκαλεί κάποια έλξη. Αυτή η κατάσταση μπορεί να προκαλέσει μεγάλη σύγχυση, είτε σε εμάς προσωπικά, αν δώσουμε κάποιο περιθώριο να αναπτυχθεί κάτι περισσότερο μέσα μας χωρίς να το εξωτερικεύσουμε, είτε σε όλους μας σε περίπτωση που λάβει τελικά μια θέση στη ζωή μας ο νέος άνθρωπος. Σε τέτοια μπερδέματα, όλοι ξέρουμε τις εξελίξεις∙ δραματικές!

4. Το άτομο που ποθούμε είναι σε σχέση με φιλαράκι μας

Πολλές σχέσεις και φιλίες χάλασαν γι’ αυτόν τον λόγο κι είναι εύλογες οι εξελίξεις αυτές. Φυσικά κανείς δε θα ήθελε να προκαλέσει κακό σε κανέναν. Απ’ τη μία δε θέλουμε να δείξουμε ασέβεια προς το φιλικό μας πρόσωπο απ’ την άλλη γουστάρουμε τρελά το πολύ στενά φιλικό του πρόσωπο. Ανεξάρτητα με το ποια είναι τα συναισθήματα κι αν αυτά εκφράστηκαν από όλες τις πλευρές, σχεδόν πάντα η διαδικασία είναι σαν να παίζεις ρωσική ρουλέτα. Στο τέλος κάποιος θα χτυπηθεί με σφαίρα!

5. Πρόκειται να αλλάξουμε τόπο διαμονής

Οι λόγοι μετακόμισης ενός ανθρώπου σε άλλη περιοχή ή και χώρα ποικίλλουν και δεν είναι όλοι οι άνθρωποι πρόθυμοι να κάνουν και να διατηρήσουν κάποια σχέση από απόσταση. Αλλά και να ήταν πρόθυμοι κάποιοι να συγκαταλεχθούν στην κατηγορία των σχέσεων εξ αποστάσεως, πάλι η δυνατότητα καθημερινής άμεσης επαφής δε θα μπορούσε να αντικατασταθεί. Θα χαρακτηρίζαμε άτυχο έναν έρωτα που μας βρίσκει σ’ ένα μέρος λίγο πριν τον αφήσουμε. Ίσως το ζήσουμε λίγο περισσότερο ή λίγο λιγότερο, όμως η πίκρα παραμένει η ίδια. Πού ήταν τόσο καιρό που μέναμε εδώ;!

Η ζωή δε θα πάψει ποτέ να μας εκπλήσσει. Πρόκειται για τις περιπτώσεις αυτές που λέμε ότι μας επιφυλάσσει συναρπαστικά πράγματα τις πιο συναρπαστικές στιγμές. Όταν αναλογίζεται κάποιος τα δεδομένα ή τις αντιξοότητες, θα αναρωτηθεί γιατί του έλαχε να ερωτευτεί εκείνη τη στιγμή εκείνον τον άνθρωπο, όποιο κι αν είναι το κώλυμα.  Τι να κάνουμε, δε γίνεται να είναι μόνο καλές ή κακές οι στιγμές μας∙ μπορούν να είναι και μεικτές, άρα και πιο αξιομνημόνευτες. Ας το αποδώσουμε στο κισμέτ ή σ’ ένα απ’ τα παράδοξα της ζωής!