7 κινήσεις που δε θες να κάνεις στο σπίτι του αμόρε

Βρισκόμενοι σε μια σχέση, σοβαρή ή χαλαρή, τυχαίνει συχνά να μας καλεί ο σύντροφός μας για κάποια επίσκεψη ή sleepover στο σπίτι του. Γίνεται στα πλαίσια του να περάσουμε περισσότερο κι ίσως ποιοτικότερο χρόνο μαζί, αλλά δεν είναι τόσο απλό. Για να νιώσουμε την άνεση να έρθει κάποιος στον ιδιωτικό μας χώρο, έχουν μεσολαβήσει κάποια ποσοστά οικειότητας κι εμπιστοσύνης. Αυτό σημαίνει ότι κανένας απ’ τους δύο παράγοντες δεν θέλει να σκεφτεί ο κάτοχος του σπιτιού «Τι το ‘θελα να ‘ρθει!». Ακολουθούν, λοιπόν, 7 κινήσεις που θεωρούνται δια ροπάλου απαγορευτικές στο σπίτι του συντρόφου μας.

1. Δεν είμαστε σαν στο σπίτι μας   

Όλο το πρόβλημα ξεκινάει απ’ την παρερμηνεία της έκφρασης «σαν στο σπίτι σου», καθώς δεν είναι κυριολεκτική. Αυτό που εννοούμε όταν τη λέμε είναι μάλλον «νιώσε άνετα», ή καλύτερα «μη νιώθεις άβολα». Απ’ τη στιγμή που τη λέει κάποιος, δεν εννοεί να αρχίσουμε να πατάμε σ’ όλο το σπίτι με τα παπούτσια ή να πετάμε από ‘δω κι από ‘κει τα ρούχα μας ή ό,τι κάνουμε, απλώς επειδή έτσι κάνουμε στο σπίτι μας. Προκειμένου να μην έρθει κανείς σε άβολη θέση, είτε επειδή έκανε γκάφα είτε επειδή πρέπει να εξηγήσει ότι έγινε γκάφα, προσπαθούμε να βλέπουμε και να ακολουθούμε τις κινήσεις του άλλου ή ρωτάμε αν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Τις πρώτες φορές θα είναι κάπως δύσκολο, αλλά θα εκτιμηθεί!

2. Δε σχολιάζουμε αρνητικά τον χώρο

Όποιο κι αν είναι αυτό που ενοχλεί τον μικρό ψυχαναγκασμό μας, είτε αφορά την καθαριότητα, είτε την οργάνωση, είτε τη διακόσμηση, ούτε για πλάκα δε ρίχνουμε περίεργες και δήθεν αστείες σπόντες. Ο κάθε άνθρωπος έχει συγκεκριμένα μέσα και χρόνο να διαθέσει για τη διαμόρφωση του χώρου του και πιθανότατα δεν μπορεί να κάνει κάτι περισσότερο για να τον βελτιώσει. Βέβαια, αν είναι πια τόσο άσχημα τα πράγματα, μπορούμε να προσφέρουμε ευγενικά τη βοήθειά μας σ’ αυτό που χρειάζεται. Ατάκες του τύπου «Οι παππούδες σου έμεναν εδώ;» ή «Καθαρίσαμε αυτόν τον μήνα;» δε βοήθησαν ποτέ κανέναν. Άλλωστε, είπαμε, δεν είναι το δικό μας σπίτι!

3. Δεν ψαχουλεύουμε πράγματα

Πρόκειται για την απόλυτη αδιακρισία κι αγένεια να ψάχνουμε σε οποιοδήποτε σημείο του σπιτιού! Αν σκεφτούμε ότι το κάνουν σε εμάς, θα φρικάρουμε και μόνο στην ιδέα. Μπορεί να θεωρηθεί και κατάχρηση ή παραβίαση του προσωπικού χώρου του άλλου. Ο καθένας μας μπορεί να «κρύβει» κάτι κάπου στο σπίτι του∙ συμβόλαια, εμπιστευτικά, παλιά αναμνηστικά ή γενικότερα αντικείμενα που δε θέλουμε για τον οποιονδήποτε λόγο να είναι εμφανή. Αλλά και να μην είναι έτσι, το να αντιληφθεί κάποιος ότι έψαξες τα πράγματά του, τον κάνει να νιώθει σαν να τον έκλεψες. Ναι, το ίδιο ισχύει και για το ψαχούλεμα σε κινητά και υπολογιστές!

4. Δεν απαντάμε σε τηλέφωνα

Ανταγωνίζεται σε επίπεδα αδιακρισίας το να ψάχνεις τα πράγματα, αν και δίνει άλλα άσχημα σημάδια στον σύντροφό μας. Είτε είναι σταθερό είτε κινητό, αν δε μας προτρέψει να το απαντήσουμε στη θέση του, δεν έχουμε κανέναν λόγο να το κάνουμε. Και κάποιο φιλικό πρόσωπο που γνωρίζουμε να καλεί ή κάποια διαφημιστική εταιρεία, που υποθετικά δε θα ενδιαφέρει η προσφορά της, δεν έχουμε τέτοιο δικαίωμα. Δεν είναι άσχημο μόνο για τον σύντροφό μας, που θα αντιληφθεί ότι κατά κάποιον τρόπο επεμβαίνουμε στη ζωή του ή επιβάλουμε την παρουσία μας σ’ αυτήν με περίεργο τρόπο, αλλά και για τον άνθρωπο που άκουσε μια τελείως διαφορετική φωνή απ’ αυτήν που περίμενε. Άβολο κι αμήχανο στο έπακρον.

5. Δεν παίρνουμε πράγματα χωρίς να ρωτήσουμε

Το θέμα αφορά την κίνηση σαν κίνηση και τους ευγενικούς ή μη τρόπους που δείχνουμε ότι έχουμε, ρωτώντας πριν πάρουμε ή δανειστούμε κάτι. Από το να φάμε μια τσίχλα μέχρι το να δανειστούμε μια ομπρέλα, επειδή δεν προνοήσαμε ή θυμηθήκαμε να έχουμε μαζί μας. Φυσικά κι ό, τι ζητήσουμε σε λογικά πλαίσια θα μας το δώσει ο σύντροφός μας, αλλά δεν είναι κολακευτικό να του δείχνουμε πως το θεωρούμε δεδομένο αυτό. Είναι μια ακόμη περίπτωση που δείχνει ότι ξεπερνάμε τα όρια. Οι ερωτευμένοι πολλές φορές λένε «ό, τι είναι δικό μου είναι και δικό σου», ας περιμένουμε όμως έως ότου ο σύντροφός μας δώσει ξεκάθαρα το ελεύθερο να παίρνουμε ό, τι θέλουμε, χωρίς να ρωτάμε.

6. Δεν ξεχνάμε επίτηδες τα πράγματά μας

Όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε στο ότι έχουμε τη δυνατότητα να επικοινωνήσουμε κάποια σκέψη στο ταίρι μας, χωρίς να πράττουμε αλλόκοτα εκ των προτέρων. Όταν νιώθουμε ότι χρειάζεται να έχουμε κάποια αντικείμενά μας στο σπίτι του για να εξυπηρετούμαστε και να μην κάνουμε μια μίνι μετακόμιση κάθε φορά που πρόκειται να κοιμηθούμε εκεί, μπορούμε να το συζητήσουμε ώριμα μαζί του. Είναι λίγο τρομαχτικό για κάποιον άνθρωπο να βλέπει απλωμένα ή διακριτικά χωμένα πράγματα άλλου στον ιδιωτικό του χώρο. Είναι σαν να συγκατοικεί, χωρίς να το έχει αποφασίσει. Δείχνουμε ότι παίρνουμε από μόνοι μας ένα δικαίωμα που δε μας έχει δοθεί ακόμα ή ότι φέρνουμε πρώιμα τη σχέση μας σε μια φάση που δεν έφτασε ακόμη.

7. Δεν κανονίζουμε τίποτα χωρίς συνεννόηση

Το να εμφανιζόμαστε, να καλούμε κόσμο ή να στέλνουμε δέματα στο σπίτι του προσώπου, χωρίς να το έχουμε συνεννοηθεί, μπορεί να φέρει και τους δύο σε πολύ δύσκολη έως άσχημη θέση. Θα ασκηθεί μεγάλη πίεση προς την πλευρά του κι εμείς θα γίνουμε δικαίως το πρόσωπο που θα ξεσπάσει. Δε δημιουργείται κάποιο πρόβλημα, αν του κάνουμε κάποια έκπληξη, έχοντας οργανωθεί και βεβαιωθεί ότι δε θα είναι ανάμεικτα τα συναισθήματά του γι’ αυτό, επειδή εν τέλει ενοχλήσαμε. Το να λειτουργούμε σαν να μας έχει δώσει τα κλειδιά, χωρίς να το ‘χει κάνει, μπορεί να θεωρηθεί μεγάλη ασέβεια.

Το κάθε ζευγάρι είναι διαφορετικό και θέτει τους δικούς του κανόνες, όπως και τα όρια. Για να μη γίνουμε δυσάρεστοι ή αποπνικτικοί, χρειάζεται να αναλογιζόμαστε πριν κάνουμε κάτι ποια περιθώρια μας έχει δώσει το αγαπημένο μας πρόσωπο και βέβαια, να βρισκόμαστε σε επικοινωνία μαζί του. Το σπίτι και των δυο μας θα είναι εκείνο στο οποίο θα συγκατοικούμε, όχι το δικό του στο οποίο μας παραχωρεί κάμποσο χρόνο και χώρο. Μην είμαστε υπερενθουσιώδεις και παράλογοι!