Kατά το τελείωμα μιας σχέσης ή και παρατηρώντας κάποιο παράδειγμα φιλικού ζευγαριού, προκύπτει να αναρωτιόμαστε ποιο είναι τελικά το μυστικό ή η ειδική φόρμουλα για μια επιτυχημένη ιστορία. Τι μπορεί να διαθέτουν όσοι τα καταφέρνουν και πώς μπορεί να το αποκτήσει κάποιος; Επιστρατεύοντας τη λογική μας, καταλαβαίνουμε ότι δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο μοτίβο που πρέπει να ακολουθήσουμε, καθώς δε λειτουργούν έτσι οι σχέσεις, ούσες πολυδιάστατες και με τελείως υποκειμενικές συνθήκες στην κάθε περίπτωση.
Συνήθως, αυτό που μας απομακρύνει απ’ το να χαρούμε και να εξελίξουμε μια ερωτική σχέση είναι ορισμένα απαιτούμενα δεδομένα που δημιουργήσαμε στο κεφάλι μας, λόγω των προτύπων σχέσεων που διαμορφώσαμε ή επειδή πιστεύουμε πως διδαχτήκαμε τα πάντα απ’ τις προηγούμενες εμπειρίες μας. Παρακάτω ακολουθούν επτά λανθασμένες εντυπώσεις περί δεσμών που θα μας ευνοούσε πολύ να ανακαλέσουμε.
1. «Αρκεί να υπάρχει χημεία»
Η χημεία μεταξύ ενός ζευγαριού θεωρείται έως κι απαραίτητο συστατικό για τη δημιουργία και διατήρηση μιας σχέσης, αλλά για πόσο θα μπορούσε να αρκεί; Στο πρώτο χρονικό διάστημα είναι σίγουρα κάτι που προκαλεί ενθουσιασμό κι αισιοδοξία, όμως, όταν αρχίσουν να εμφανίζονται αντιθέσεις, δε θα μπορέσει να κάνει τίποτα από μόνη της. Αυτά που θα χρειαστεί να τη συμπληρώσουν είναι η καλή επικοινωνία κι η προσαρμοστικότητα. Όσο κι αν ταιριάζουμε σε κάποια σημεία, κάπου δε θα συναντιόμαστε και θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε.
2. «Αν είναι γραφτό μας θα τα καταφέρουμε»
Είναι πολύ βολικό να ρίχνουμε το φταίξιμο στη μοίρα, στα άστρα ή στους ανάδρομους πλανήτες, ας μην παραμυθιαζόμαστε όμως! Μια ερωτική διασύνδεση δεν μπορεί να λειτουργήσει με τη λογική του να προχωράμε κι όπου βγάλει η διαδρομή. Δεν είναι απαραίτητο να τηρηθεί κάποιο προσχέδιο ή πρωτόκολλο σχέσης, παρά να κάνουμε συνειδητοποιημένα βήματα. Ποτέ και καμία σχέση δε λειτούργησε στο αυτόματο, αφού προκύπτουν πολλοί και διάφοροι απρόβλεπτοι παράγοντες, τους οποίους καλούμαστε να διαχειριστούμε με εγρήγορση και ευελιξία. Μόνο όταν έχουμε εξαντλήσει κάθε δυνατότητα στέκεται το «δεν ήταν γραφτό μας».
3. «Δεν είναι η ιδανική σχέση για εμένα»
Όπως παραδεχόμαστε εύκολα σε αρκετούς τομείς ότι δεν μπορεί να υφίσταται η τελειότητα, το ίδιο θα πρέπει να κάνουμε και με τις σχέσεις. Μπορούμε να ψάχνουμε τον ιδανικό σύντροφο όσο καιρό αντέχουμε, αλλά οι πιθανότητες δεν είναι υπέρ μας. Όλοι οι άνθρωποι έχουν τα αδύναμα σημεία τους κι είναι φυσικό κι επόμενο σε μια διασύνδεση να υπάρχουν διαφωνίες κι εντάσεις. Εξάλλου, αν δεν υπάρχουν οι τριβές, μάλλον δεν υπάρχει ειλικρίνεια ή εκφραστικότητα, που ούτε αυτό φαντάζει ιδανικό ως σενάριο. Το καταλληλότερο είναι μάλλον να είμαστε με κάποιον που τα ψεγάδια του δεν μας ενοχλούνε τόσο.
4. «Δεν υπάρχει ρομαντισμός»
Ανεξάρτητα απ’ το τι θεωρεί ο καθένας ρομαντικό, είναι πολύ πιθανό να έχουν εντυπωθεί στο μυαλό μας συγκεκριμένες σκηνές ταινιών. Βλέποντας την πραγματική ζωή με λίγο περισσότερο ρεαλισμό, ο οποιοσδήποτε άνθρωπος που θέλει να εκπλήσσει ευχάριστα το ταίρι του με τον όποιο τρόπο, είναι τρυφερός. Φυσικά, τέτοιου είδους κινήσεις χρειάζονται το κατάλληλο έδαφος κι αυτό δεν μπορεί να είναι η γκρίνια κι η ξινίλα! Αν θέλουμε να αιφνιδιαστούμε από μια συναισθηματική πράξη του συντρόφου μας, χρειάζεται να έχουμε κι εμείς την αντίστοιχη διάθεση. Θα ήμασταν αρκετά κατατοπιστικοί στο τι προσδοκούμε, κάνοντας οι ίδιοι πρώτοι μια κίνηση.
5. «Δε θέλω να λέω τι χρειάζομαι για να μου δοθεί»
Η μόνη πιθανότητα να λειτουργήσει ο σύντροφός μας με τον συγκεκριμένο τρόπο είναι μόνο στην περίπτωση που σχετιζόμαστε με την Πυθία ή τον μάντη Κάλχα. Δεν είναι δυνατόν να ψυχανεμιστεί κάποιος τις ανάγκες ή τις επιθυμίες μας, χωρίς να υπάρχει ή να έχει υπάρξει κάποια σχετική συζήτηση. Ακόμη και για να φτάσει στο επίπεδο του να υποθέτει και να αφουγκράζεται ο άνθρωπός μας τις ανάγκες μας, θα πρέπει να έχει προηγηθεί μεγάλη προσπάθεια επικοινωνίας κι απ’ τις δύο πλευρές. Όσο πιο ανοιχτοί, ειλικρινείς και ξεκάθαροι είναι ο ένας με τον άλλον, τόσο πιο κοντά έρχονται στο επιθυμητό επίπεδο επικοινωνίας.
6. «Δεν αλλάζω για κανέναν»
Μια έκφραση που στις πλείστες των περιπτώσεων υποκρύπτει εγωισμό κι όχι αυτοσεβασμό. Είναι αυτονόητο πως δεν υπάρχει κανένα νόημα στο να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε το είναι μας για το ταίρι, αφού εύλογα είναι καλύτερα να αλλάξουμε ταίρι. Έχει σημασία, ωστόσο, να είμαστε διατεθειμένοι να αλλάξουμε κάποια συμπεριφορά μας, ένα σημείο του προγράμματός μας ή κάποια συνήθειά μας, για χάρη του αγαπημένου μας. Είναι ένα δείγμα σεβασμού κι αγάπης προς τον αιτούντα, που ακόμη κι αν δεν τα καταφέρνουμε θα εκτιμήσει την προσπάθειά μας.
7. «Αν με αγαπάει πραγματικά θα είμαστε μαζί σε όλα»
Μιλώντας κυριολεκτικά ή μεταφορικά, πρόκειται για επιθυμία μη υλοποιήσιμη. Αλλά ακόμη και να γίνει εφικτό κάτι τέτοιο, η συνύπαρξη αυτή θα καταντήσει βαρετή έως ανυπόφορη! Το να βρισκόμαστε πάντα και παντού με τον δεσμό μας θα δημιουργήσει μια ρουτίνα και μια δυσφορία, καθώς θα αποτελέσει και μια έκφραση σφοδρής κτητικότητας και χειριστικότητας. Απ’ την άλλη, αν θέλουμε έναν σύντροφο που συμφωνεί με κάθε μας ιδέα κι ενδεχομένως με κάθε παραλογισμό μας, θα βρεθούμε μ’ έναν άνθρωπο που «στερείται» προσωπικότητας ή είναι ανειλικρινής μαζί μας, απλά για να αποφύγει τις εντάσεις. Είναι πολύ υγιές κι ευεργετικό να υπάρχει προσωπικός χρόνος και χώρος στον καθένα, όπως και πολύ ωφέλιμο να μας προστατεύει κάποιος από βλακείες μας που λειτουργούν εις βάρος μας.
Θα ήταν ψέμα αν έλεγε κανείς πως οι δεμένες ερωτικές σχέσεις είναι κάτι εύκολα επιτεύξιμο, αφού για να φτάσουμε σ’ αυτό το αποτέλεσμα είναι απαραίτητο να μεσολαβήσει μεγάλη προσωπική διεργασία απ’ τον κάθε παράγοντα κι από κοινού προσπάθεια. Το σημαντικότερο απ’ όλα ίσως είναι να μην μπαίνουμε σε διαδικασία σύγκρισης με κανένα υφιστάμενο ή μη πρότυπο σχέσης και κάθε ζευγάρι να διαμορφώνει το δικό του σχεσιακό μοτίβο. Γιατί να υπάρχουν κανόνες, ενώ μπορούμε να τους ορίσουμε εμείς;
Συντάκτης: Ελένη Βαλαβάνη
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
