Χωριό! Μία λέξη, άπειρα συναισθήματα, που δύσκολα αντιλαμβάνεται κάποιος που δεν είχε την τύχη να νιώσει τη ζεστασιά του. Δεν είναι απλώς ένα μέρος, είναι μια ολόκληρη ιδέα γύρω απ’ την οποία πολλές γενιές έχουν χτίσει τα όνειρά τους. Αναρωτιέστε ακόμη γιατί όσοι έχουν χωριό είναι τυχεροί;
Ίσως οι παρακάτω προτάσεις καταφέρουν να σας πείσουν:
1. Ο καλύτερος προορισμός σε περιόδους ανίας
Βαρέθηκες στην πόλη και δεν ξέρεις τι να κάνεις; Να η ευκαιρία. Πετάγεσαι μέχρι το χωριό κι αλλάζεις παραστάσεις. Κάθε φορά που σε τρώει η ρουτίνα, παίρνεις τους δρόμους και φτάνεις στον απόλυτο προορισμό, στο ησυχαστήριό σου. Στο χωριουδάκι σου.
2. Εκεί πάντα τρως καλά
Είναι η αιτία που παίρνεις 5-10 κιλάκια χωρίς τύψεις. Χωριό ίσον γιαγιά και παραδοσιακά ταβερνάκια, δηλαδή ο τέλειος συνδυασμός για να γεμίσεις το κορμί σου με λιπάκι. Και το καλύτερο είναι ότι το γουστάρεις. Πάνε ενοχές και θερμιδομετρητές, τρως σαν να μην υπάρχει αύριο -και το απολαμβάνεις.
3. Εκείνο το συναίσθημα που δε συγκρίνεται
Κάθε φορά που μιλάς για το χωριό σου ή βρίσκεσαι εκεί, νιώθεις μία αγαλλίαση. Όλες σου οι αναμνήσεις είναι εκεί. Η οικογένειά σου, τα παιδικά σου χρόνια, όλα έχουν τη σφραγίδα του. Τα όνειρά σου είναι χαραγμένα σε εκείνα τα γραφικά δρομάκια και τις πλατείες. Είναι σαν να ‘χεις δύο ζωές. Αυτή στο χωριό κι αυτή στην πόλη. Είσαι 2 σε 1!
4. Μόνο στην επαρχία μαθαίνεις το νόημα της ελευθερίας
Από πολύ μικρός γνωρίζεις καλά το συναίσθημα της ανεξαρτησίας, γιατί κανείς δε σε ελέγχει για το πού θα είσαι, με ποιον και τι ώρα θα γυρίσεις. Άσε που μην ξεχνάς ότι τα κινητά εκεί, συχνά, δεν πιάνουν, το σύστημα λειτουργεί αλλιώς. Η κυρά Κούλα θα ενημερώσει τη μαμά σου τι ακριβώς έκανες χθες το βράδυ. Οπότε οι γονείς σου δεν αγχώνονται κι έχεις κι εσύ το κεφάλι σου ήσυχο.
5. Μπορείς να αράξεις με την παρέα –κυριολεκτικά– παντού
Είναι το ένα και μοναδικό μέρος στο οποίο έχεις το δικαίωμα να αράζεις με τα φιλαράκια όπου θες, απ’ την πλατεία, το νεκροταφείο (ανταλλάσσοντας διηγήσεις για τρομακτικές ιστορίες) μέχρι και την ταράτσα του γείτονα -κι όχι μόνο κανείς δε σας λέει τίποτα, αλλά όλο και κάποιος θα βρεθεί να σας φιλέψει μια σπιτική τυρόπιτα.
6. Η απόλυτη ζωάρα είναι στο χωριό
Εκεί οι ρυθμοί είναι χαλαροί. Δεν υπάρχει άγχος. Ξυπνάς νωρίς το πρωί χωρίς καν να βάλεις ξυπνητήρι κι απολαμβάνεις τον καθαρό αέρα που σου προσφέρεται απλόχερα. Ο χρόνος σου είναι σχεδόν διπλάσιος, αφού δε χάνεσαι στην κίνηση. Πηγαίνεις παντού με το ποδήλατο και πού και πού απλώνεις το χέρι σου στους θάμνους για να φας τους πολύχρωμους καρπούς τους, χωρίς να σκέφτεσαι πως θα δηλητηριαστείς -όπως θα πίστευε κάποιος γέννημα θρέμμα Αθηναίος.
7. Μηδενίζει τις αποστάσεις
Ο πιο τυχερός όλων είναι εκείνος που μένει στην επαρχία. Αναρωτιέστε τον λόγο; Μα φυσικά γιατί μέσα σε πέντε-δέκα λεπτά είναι στη δουλειά του. Βρίσκει εύκολα να παρκάρει κι η μέρα του ξεκινάει ξεκούραστα. Κάθε απόσταση μεγαλύτερη των 20 λεπτών είναι για εκείνον ταξίδι, που το κάνει μόνο στις διακοπές!
8. Είστε κάτι σαν «κλίκα»
Έχεις κοινή γλώσσα με τους συγχωριανούς. Σχεδόν κανείς δεν μπορεί να σας καταλάβει. Υπάρχουν λέξεις και φράσεις που μόνο εσείς τις αντιλαμβάνεστε. Είναι αυτά τα εσωτερικά σας που δεν αφήνουν και πολύ κόσμο να τα βάλει μαζί σας. Έχετε βιώσει παρόμοιες καταστάσεις, έχετε αγαπήσει τον ίδιο τόπο και κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί αυτό.
9. Η καλύτερη δικαιολογία για να αποφύγεις κάποιον ευγενικά
Δεν μπορεί κανείς να σου φέρει αντίρρηση όταν του πεις «λυπάμαι, πρέπει να πάω στο χωριό», ακόμη κι αν εσύ μείνεις στο σπίτι σου και πλακωθείς στα πατατάκια. Το χωριό είναι μέρος ιερό και κανείς δεν το συναγωνίζεται.
10. Αν είσαι από χωριό είσαι κι ο πρώτος driver
Ποιος είναι αυτός που έχει μεγαλώσει σε χωριό και δεν ξέρει να οδηγεί (το αργότερο) απ’ την εφηβεία του; Οι καλύτεροι οδηγοί είναι εκείνοι που έζησαν σε κάποια επαρχία, γιατί έχουν ξεπεράσει κάθε φόβο κι έχουν χρόνια εμπειρίας σε πραγματικά δύσκολους δρόμους -μπρος γκρεμός και πίσω εσύ.
Όσο κι αν έχεις ζήσει στο χωριό, όλη σου τη ζωή ή τη μισή, τα καλοκαίρια σου ή και τους χειμώνες ένα είναι το ρητό: What happens in xorio stays in xorio.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη