Ας απολαύσουμε λίγα ηλιοβασιλέματα ακόμα πριν να έρθει ο χειμώνας

Όχι, μη φεύγεις, κοίτα το λίγο ακόμα! Δεν έχεις πολύ χρόνο, σε λίγο θα έχει χαθεί. Θα έχει χαθεί μαζί με ένα ακόμα καλοκαίρι, μαζί με μια ακόμα -γεμάτη ανθρώπους, τοπία και στιγμές- εποχή. Θα έχει φύγει μαζί με το δροσερό αεράκι που συνοδεύει πάντοτε τούτα τα καλοκαιρινά δειλινά και που θα κάνουμε καιρό να το νιώσουμε τώρα που θα έρθει ο χειμώνας.

Μη σου στερήσεις τούτο το θέαμα τούτη την ώρα, τούτη την εποχή. Από μέρα σε μέρα ο καιρός δε θα σου επιτρέπει και τόσο να μπορείς να καθίσεις ακριβώς απέναντι απ’ το ηλιοβασίλεμα και να του κάνεις παρέα μέχρι να γίνει ένα με την απέραντη θάλασσα.

Ναι, εκείνη τη θάλασσα που ένιωσες να γίνεται ένα μαζί σου κι αυτό το καλοκαίρι. Που ένιωσες να γίνεται ένα με το είναι σου. Και μαζί με αυτήν ο ήλιος που δεν έλεγε να σε αφήσει και να δώσει τη θέση του στο φεγγάρι, η άμμος που δεν έλεγε να ξεκολλήσει από πάνω σου όταν επέστρεφες στο σπίτι απ’ την παραλία, η αλμύρα που έλεγε να γίνει η μόνιμή σου μυρωδιά.

Θα έρθουν άλλα ωραία να απολαύσεις με τον ερχομό του χειμώνα, τώρα, όμως, αυτές τις λίγες μέρες που έμειναν αφιέρωσέ τες σε αυτό το θαύμα της φύσης που ούτε ο καλύτερος και πιο ακριβοπληρωμένος ζωγράφος δε θα μπορούσε να απεικονίσει.

Δε χρειάζεσαι παρέα. Πάρε έναν καφέ και κάνε μια βόλτα πλάι σ’ αυτό. Μετά μέσα στο κρύο θα προτιμάς τα χουχουλιάσματα στον καναπέ με την κουβερτούλα σου παρά να περπατάς έξω, ειδικά την ώρα που ο ήλιος φεύγει και πέφτει το σκοτάδι.

Γι’ αυτό αξιοποίησε αυτές τις λίγες μέρες που έχουν απομείνει. Περπάτα αργά, ήρεμα. Ανάπνευσε βαθιά, κλείσε τα μάτια, σταμάτα το χρόνο κι αποθήκευσε μέσα στα πνευμόνια σου τούτη τη στιγμή, τη μυρωδιά του καφέ μαζί με την αλμύρα της θάλασσας και με φόντο εννοείται τα άπιαστα χρώματα που φέρνει και παίρνει μαζί του ο ήλιος.

Να είσαι διακριτικός μαζί του. Δεν θέλει να το φωνάζεις όταν το απολαμβάνεις το ηλιοβασίλεμα. Θέλει να το νιώθεις απλά, να γίνεσαι μέρος του, να αποτελείς μια απ’ τις αποχρώσεις του.

Εύχεσαι να μπορούσες να το κρατήσεις λίγο περισσότερο, το ηλιοβασίλεμα δε διαρκεί και πολύ. Γιατί τι να σου κάνει μια φωτογραφία, ένας πίνακας που απεικονίζει ένα ηλιοβασίλεμα μπροστά στο αυθεντικό, στο φυσικό.

Και μέσα σε εκείνα τα αμέτρητα χρώματα, τις αποχρώσεις που τα μάτια σου τρέχουν να τις ρουφήξουν, να τις φυλάξουν στο μυαλό σου, να δώσουν χρώμα στα μάγουλά σου, λάμψη στο χαμόγελό σου, βλέπεις πιο βαθιά. Βλέπεις όλο σου το καλοκαίρι. Όλες τις αξέχαστες μέρες και νύχτες. Όλους τους αξέχαστους ανθρώπους, τις αξέχαστες μυρωδιές, τις αξέχαστες γεύσεις, τα αξέχαστα ακούσματα.

Κάθε απόχρωση του ηλιοβασιλέματος και μια καλοκαιρινή ανάμνηση. Κάθε τόνος κι ένας άνθρωπος. Κάθε χρώμα κι ένα γέλιο, ένα κλάμα, ένα συναίσθημα. Κι όλα μαζί να ενώνονται και να δημιουργούν κάτι αντίστοιχο του ηλιοβασιλέματος. Μόνο που αυτό το αντίστοιχο βρίσκεται μέσα σου. Και μόνο εσύ ξέρεις πώς μοιάζει. Αναπόλησε. Ένωσε το μέσα με το έξω κι απόλαυσε αυτό το μείγμα χρωμάτων υπαρκτών κι ανύπαρκτων κι απλώς απόλαυσε τη στιγμή.

Δε χρειάζεται να κάνεις κάτι δύσκολο. Μόνο να νιώσεις. Και με αυτόν τον τρόπο να προετοιμαστείς ψυχολογικά για τον ερχομό μιας άλλης εποχής, για τον ερχομό καινούριων περιπετειών, νέων γνωριμιών, νέων εμπειριών. Να γεμίσεις την καρδιά και το μυαλό σου καινούριες αναμνήσεις, να φρεσκαρίσεις παλιές και να κάνεις στην άκρη ανεπιθύμητες.

Μόνο μην αφήσεις τις μέρες να περάσουν έτσι απλά. Αφιέρωσε λίγο απ’ το είναι σου στα ηλιοβασιλέματα πριν να έρθει ο χειμώνας κι απόλαυσέ τα μαζί. Ανανεώσου μαζί τους και πάρε λίγη δόση από αυτά να σε κρατήσει μέχρι το επόμενο καλοκαίρι. Δεν είναι πως θα σταματήσουν να υπάρχουν. Δεν είναι πως θα τελειώσουν. Μα δε θα είναι το ίδιο με το που φεύγει το καλοκαίρι, το ξέρουμε κι οι δυο αυτό.

Έλα, αν θέλεις, να πάμε μαζί. Πάρε το τζάκετ σου και φύγαμε, να ενωθούμε παρέα και μ’  αυτό το ηλιοβασίλεμα. Μόνο κάνε γρήγορα, γιατί χάνεται από στιγμή σε στιγμή.