Ευλογημένος εσύ που ακόμα νιώθεις

«Νιώθω»: Ένα ρήμα, αμέτρητα συναισθήματα, που δεν τελειώνουν ποτέ.

Ωραίο πράμα να νιώθεις. Κι όμως, τι ακριβώς σημαίνει «νιώθω»; Τι παίζει ρόλο σε όλο αυτό, ποιοι παράγοντες κρύβονται πίσω από αυτά τα πέντε γράμματα; Πέντε γράμματα, όπως πέντε αισθήσεις. Και το ίδιο το ρήμα τι ρόλο παίζει στη ζωή μας ολόκληρη, πριν καν γεννηθούμε;

Αν βαλθείς να το σκεφτείς, φαντάζει καταπληκτικό και τρομακτικό συνάμα. Σκέψου λίγο και θυμήσου τι έχεις κάνει σε ολόκληρη τη ζωή σου για τούτο το «νιώθω», τι έχεις περάσει, τι αποφάσεις έχεις πάρει, τι λάθη έκανες και σωστά, τα πεσίματα και τα σηκώματά σου. Σκέψου και λίγο, όμως, τι δε θα γινόταν από όλα αυτά αν δεν ένιωθες. Τι σημασία θα είχε η ζωή σου αν βασιζόσουν μόνο στη λογική σου. Πόσο θα έχανες την ουσία όλου τούτου του κύκλου που αποκαλείς εσύ ζωή.

Ευλογημένος είσαι, άνθρωπε, εσύ που νιώθεις. Ευλογημένος είσαι που έχεις αισθήσεις που βοηθάνε σε όλο αυτό. Ευλογημένος είσαι κι αν οι αισθήσεις σου ξεπερνούν τον αριθμό πέντε, αν έχεις μια αίσθηση έκτη, έβδομη, όγδοη ή αν κάποιες αισθήσεις σου είναι δυνατότερες από άλλες.

Ευλογημένος είσαι που έχεις αυτό το τεράστιο κάτι να σου υπενθυμίζει ένα τόσο μεγάλο κοινό σου με τη φύση. Γιατί κι η φύση νιώθει. Κι εσύ ζεις μέσα της, είσαι ένα κομμάτι της -όσο κι αν το ξεχνάς μερικές φορές. Πες μου τι υπάρχει μες τούτο τον κόσμο που δε νιώθει. Που δε νιώθει τον πόνο, που δε νιώθει την ευχαρίστηση, την αγανάκτηση, που δε νιώθει το θυμό και τη λαχτάρα.

Αν κοιτάξεις λίγο γύρω σου θα παρατηρήσεις όλα αυτά. Θα παρατηρήσεις τα πουλιά που λιάζονται στον ήλιο και θα νιώσεις μαζί τους την ευχαρίστησή τους. Θα παρατηρήσεις το άλογο που γεννάει και θα νιώσεις τον πόνο του. Θα παρατηρήσεις τη θάλασσα που ξεσκίζεται μόνη της πάνω στα βράχια και θα νιώσεις την αγανάκτηση, το θυμό της καθώς προχωρά πάνω τους και την παραδοχή της αργότερα καθώς ηρεμεί μετά το χτύπημά της. Θα παρατηρήσεις τη λαχτάρα ενός ανεμοστρόβιλου να τα κάνει όλα δικά του καθώς φουντώνει και φουντώνει και στο πέρασμά του τα κάνει όλα λίμπα. Νιώθεις κι εσύ μαζί τους, νιώθεις κι εσύ με τη φύση. Είσαι και για τούτο ευλογημένος.

Μην αφήνεις τη λογική σου και το μυαλό να σου στερούν το οποιοδήποτε συναίσθημα, άνθρωπε, είτε θετικό είτε αρνητικό. Μόνο χρησιμοποίησέ τη για να σε κρατήσει μέσα στο όριο, να μη στιγματιστείς, γιατί τότε είναι που θα μετανιώνεις που ένιωσες και δε σκέφτηκες.

Και δεν μπορεί να σε κατακλύζει μόνο ένα συναίσθημα κάθε φορά. Αυτό μπορείς να το πεις ευλογία και κατάρα. Κρίνε μόνος ανάλογα. Θα νιώσεις μαζί επιθυμία κι εγωισμό. Από τους χειρότερους συνδυασμούς. Θα νιώσεις μαζί ηδονή και πόνο. Μάλλον καλός συνδυασμός. Θα νιώσεις μαζί και τη συγκίνηση και τη στεναχώρια. Θα νιώσεις μαζί την αγάπη και το μίσος. Κι εδώ είναι που χάνεσαι και βρίσκεσαι ξανά. Ανάμεικτα τα συναισθήματα. Μα τα έχεις όλα ανάγκη, αυτά είναι που σου δίνουν νόημα σε όλο αυτό και που βοηθούν τη λογική σου να ωριμάσει κι αυτή μαζί με σένα.

Μη στερηθείς το γέλιο από εγωισμό όταν θελήσεις να γελάσεις. Μη στερηθείς τα δάκρυα από ντροπή όταν τα νιώσεις να ανεβαίνουν στα μάτια σου. Μη στερηθείς την αγκαλιά –από ή σε κάποιον– όταν το θέλεις πραγματικά. Μη στερηθείς το φιλί όταν ξυπνήσει μέσα σου συναισθήματα ακόμα δυνατότερα απ’ την επιθυμία, συναισθήματα  που θα σε αφυπνίσουν.

Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο υπέροχο είναι να νιώθεις, πόση αξία δίνουν στη ζωή σου οι αισθήσεις σου, κι ας είναι κάτι που θεωρείς δεδομένο. Νιώθεις από πάντα, απ’ την αρχή της ύπαρξής σου. Ένιωθες το καθετί, τι συνέβαινε γύρω σου, ήσουν άλλοτε ήσυχος κι άλλοτε ανήσυχος. Νιώθεις και θα νιώθεις μέχρι το τέλος. Είτε το θέλεις είτε όχι.

Μπορεί να νομίζεις πως η «ικανότητά» σου να αισθάνεσαι έχει αφήσει μια γεύση πίκρας στη ζωή σου όσο μεγαλώνεις. Μα είναι κι αυτό ένα συναίσθημα. Αξιοποίησέ το για να οδηγηθείς και στη γλυκιά πλευρά του. Δες το αλλιώς, σαν μια γλυκόξινη σάλτσα που άλλοτε σου φαίνεται πιο ξινή κι άλλοτε πιο γλυκιά. Ανάλογα με το πώς νιώθεις τη στιγμή που τη γεύεσαι.

Όλα εξαρτώνται από σένα, ακόμα και το πώς θα νιώσεις. Μα μην μπεις στον κόπο να σου στερήσεις τα συναισθήματα, νομίζοντας πως έτσι η ζωή σου θα γίνει καλύτερη. Ίσως να γίνει πιο σωστή και καθώς πρέπει, μα όχι ομορφότερη.

Αφέσου, λοιπόν, και νιώσε με όλο σου το είναι.