Φαγητό, ο καλύτερος φίλος στις δύσκολες στιγμές μας

Αμέτρητες φορές αποταθήκαμε στο φαγητό για να παρηγορηθούμε για κάτι που μας πλήγωσε, εξαιτίας κάποιου που μας ράγισε την καρδιά. Το φαγητό είναι ο καλύτερός μας φίλος, ένας φίλος που δε θα μας αφήσει ποτέ. Θα είναι πάντα εκεί στις δύσκολες στιγμές, στις δύσκολές μας ώρες. Είναι και θα είναι η συντροφιά μας. Ένας φίλος που ξέρουμε πάντα πού θα τον βρούμε και πως δεν πρόκειται να μας αφήσει ποτέ, όσο καιρό και να είναι κλεισμένο σε ένα ντουλάπι, όσες μέρες και νύχτες μας περιμένει να το αναζητήσουμε.

Ναι, το φαγητό. Η παντοτινή συντροφιά μας, αυτό που δε θα μας προδώσει ποτέ. Ούτε μόνο μία, αλλά ούτε και μόνο δύο φορές άνοιξες το ντουλάπι απεγνωσμένος ψάχνοντας αυτό το κάτι, αλμυρό ή γλυκό που θα σου έφτιαχνε τη διάθεση όταν ήσουν στις μαύρες σου, όταν ήθελες να παρακολουθήσεις ποδόσφαιρο, όταν ήθελες να ακούσεις μουσική, όταν ήθελες να δώσεις κάτι στον μικρό σου αδελφό να τρώει για να σταματήσει να σε πρήζει.

Δεν ξέρω αν είδες πρώην με άλλο ταίρι ή αν έχασε η αγαπημένη σου ομάδα, όπως και να ‘χει σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις που νιώθεις να πνίγεσαι σε ένα ποτήρι νερό είσαι ικανός να πάρεις το αυτοκίνητο και να πας ακόμη και στην πιο μακρινή υπεραγορά για να αγοράσεις κάτι που θυμήθηκες πως θέλεις να φας.

Είσαι κάπως σαν εννέα μηνών έγκυο γυναίκα. Είναι η μοναξιά; Είναι η έκρηξη που είσαι έτοιμος να κάνεις επειδή δεν αντέχεις πλέον τούτο τον άδικο κόσμο; Ό,τι και να’ ναι, το φαγητό είναι το γιατρικό. Κάτι τέτοιες στιγμές που τίποτα και κανείς δεν μπορεί να βρίσκεται εκεί για σένα εκείνη τη στιγμή το φαγητό είναι η μόνη λύση και ο ώμος που θα γύρεις πάνω του να κλάψεις.

Ξαφνικά όλα περνούν!  Η απελπισία, η πείνα, η ζαλάδα, το άγχος, τα νεύρα. Το φαγητό σε ηρεμεί, σου απαλύνει τον πόνο, είναι το φάρμακό σου. Σε γεμίζει ευτυχία και φυσικά απόλαυση, ηδονή κι ικανοποίηση. Σε ανανεώνει από την πρώτη κιόλας μπουκιά, είτε αυτό είναι ένα απλό σνακ ή κανονικό γεύμα. Και τότε είναι που σε ταξιδεύει κι εσύ χάνεσαι, ξεχνιέσαι, ο χρόνος σταματά, τρως σαν να μην υπάρχει αύριο. Αυτά είναι, το φαγητό κάνει θαύματα.

Είναι ένας φίλος τόσο διακριτικός, βρίσκεται εκεί όταν τον χρειάζεσαι και εξαφανίζεται όταν δεν τον έχεις πλέον ανάγκη. Και είναι ο μόνος φίλος που πρέπει να χειρίζεσαι με αυτόν τον τρόπο, ας μην μπερδεύουμε το φαγητό με τους ανθρώπους.

Δε χρειάζεται καν να μιλάς μαζί με το φαγητό, τα λόγια είναι περιττά. Η επικοινωνία σας είναι πνευματική, τις κουβέντες που ανταλλάζετε δεν τις ακούς, τις νιώθεις, νιώθεις την αλλαγή σε όλο σου το σώμα, σε όλο σου τον  οργανισμό. Η ώρα που τρως είναι ιερή και δε θέλεις να σε ενοχλήσει κανείς και τίποτα. Μπορεί ακόμα και για μια στιγμή να νιώσεις πως το λυπάσαι που από λεπτό προς λεπτό θα εξαφανιστεί καταλήγοντας στο στομάχι σου. Μη στεναχωριέσαι όμως. Πρέπει να το φας, αλλιώς πώς θα νιώσεις καλύτερα;

Κάτι άλλο ξεχωριστό που έχει το φαγητό είναι πως μπορεί κάθε φορά να είναι μια διαφορετική συνταγή. Δεν είναι ανάγκη να είναι συνεχώς το ίδιο, συνεπώς δεν το βαριέσαι και δε θα φτάσεις ποτέ στο σημείο να πεις πως δε θα ξαναφάς ποτέ στη ζωή σου επειδή ξενέρωσες. Και να θέλεις να ξενερώσεις με το φαγητό δεν μπορείς. Διάφορες γεύσεις κι η κάθε γεύση να είναι μοναδική, σαν να είναι η πρώτη φορά που βάζεις φαγητό στο στόμα σου.

Βέβαια το φαγητό συνοδευόμενο από καλή παρέα, μουσική ή και ένα καλό κρασί είναι πάντα καλύτερο και κάνει τη διάθεση όλων ακόμα πιο ευχάριστη. Σου προκαλεί ψυχική ευχαρίστηση, είναι θελξικάρδιο, σου προκαλεί ένα απέραντο χαμόγελο στα χείλη και σε αφήνει στο τέλος της ημέρας να κοιμηθείς ήσυχος, χορτάτος κι έτοιμος να ξυπνήσεις την επόμενη μέρα νιώθοντας πως μπορείς να κατακτήσεις τον κόσμο.

Μην το παρακάνεις, όμως, με το φαγητό, γιατί θα έχεις άλλα θέματα. Απόλαυσέ το όσο μπορείς, αλλά πάντοτε με όριο και μέτρο.