«Τι είναι αυτό; Αχ, πείτε μου κι εμένα! Πώς έγινε τούτο; Γιατί είναι έτσι κι όχι αλλιώς; Τι λέει εδώ; Ας το δοκιμάσω κι αυτό μήπως και μ’ αρέσει». Όλες τις παραπάνω φράσεις θα τις συναντήσεις σε έναν άνθρωπο περίεργο. Θα μου πεις η περιέργεια σκότωσε τη γάτα, όπως λέει κι ο λαός μας, αλλά στην τελική γιατί να μη μαζεύουμε πληροφορίες, άχρηστες και μη, να εμπλουτίσουμε λίγο τις γνώσεις μας κι ας μη μας χρειαστούν και ποτέ βρε παιδί μου;
Η περιέργεια λοιπόν είναι έντονη επιθυμία να βάλουμε στο μυαλουδάκι μας γνώσεις, απαραίτητες και μη, σε θέματα άξια προσοχής ή όχι, και κανείς δεν μπορεί να μας κατακρίνει γι’ αυτό, εκτός βέβαια κι αν το πάμε στο άλλο άκρο και παραβιάσουμε προσωπικά δεδομένα των γύρω μας. Ας μείνουμε όμως στα θετικά της έννοιας αυτής.
Από την παιδική ηλικία η περιέργεια είναι αυτή που μας δίνει θέληση να ανακαλύψουμε τον κόσμο, να αποκτήσουμε νέα ερεθίσματα και να αυξήσουμε τη δημιουργικότητά μας στη διαδρομή που ξετυλίγεται μπροστά μας. Δεν είναι τυχαίο που οι ψυχολόγοι αναφέρουν πως η περιέργεια μάς οδηγεί στην απόκτηση γνώσεων, εξελίσσει την προσωπικότητά μας και μας βοηθάει να καλλιεργήσουμε περισσότερο την ενσυναίσθηση, κάτι το οποίο μας βοηθά να αναπτύξουμε σεβασμό και κατανόηση προς τον εαυτό μας και τους γύρω μας.
Η διάθεση για δημιουργία μέσω νέων ιδεών, για εναλλακτικές λύσεις, για προβληματισμούς και εξελικτική σκέψη προϋποθέτει την ύπαρξη προσωπικοτήτων που δεν κολλούν στα δεδομένα. Όλοι έχουμε στάνταρ στο μυαλό μας, τα οποία μεγάλωσαν μαζί μας και έπαιξαν χαρακτηριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της κύριας δομής της ταυτότητάς μας. Μένοντας όμως σε αυτά τα στάνταρ και λειτουργώντας μηχανικά χωρίς διάθεση ενημέρωσης και απόκτησης νέων γνώσεων -ακόμη και φαινομενικά άχρηστων- η φαντασία και το μυαλό μας παραμένουν σε κατάσταση στασιμότητας, με αποτέλεσμα να κωλυόμαστε ακόμα και σε απλές καταστάσεις ορισμένες φορές.
Το να είσαι δημιουργικά περίεργο άτομο ξεκινά από το παιδάκι εκείνο μέσα σου που έρχεται να σου υπενθυμίσει πως η περιέργεια σε γλίτωνε κάποτε από τη βαρεμάρα, την κακοδιαθεσία, σε έκανε να γελάς, να ανακαλύπτεις νέους κόσμους, λύσεις σε προβληματισμούς και απαντήσεις σε απορίες. Η περιέργεια μάς βάζει στη διαδικασία να πάμε τη σκέψη μας αρκετά βήματα παραπέρα και να διευρύνουμε τα κουτάκια μας. Θέλουμε από τη φύση μας να εξελισσόμαστε και χρησιμοποιούμε τη γνώση και τη συλλογή πληροφοριών για προώθηση καινοτόμων ιδεών και πράξεων που θα μπορούσαν να παίξουν καταλυτικό ρόλο σε πολλούς τομείς της καθημερινότητας. Όπως κάθε μέρα ανακαλύπτουμε κάτι παραπάνω για εμάς τους ίδιους ρίχνοντας μια μάτια στον καθρέφτη, έτσι και με τη δημιουργική περιέργεια ανακαλύπτουμε κομμάτια, τα οποία θα μπορούσαν να φανούν εξαιρετικά σημαντικά στην υγεία, την καθημερινότητα, την κοινωνία και τον εαυτό μας.
Όπως σε κάθε άλλη περίπτωση, έτσι και στην περιέργεια, μπορεί πολλές φορές να βρεθούμε σε μονοπάτια που ίσως νιώσουμε περίεργα ή άβολα. Να αναθεωρήσουμε απόψεις, να αλλάξουμε ακόμα και τρόπο ζωής, στάση που αντιμετωπίζουμε καταστάσεις, ακόμα και συναισθήματα. Όπως και να ‘χει όμως δεν παύει η εξέλιξη να φέρνει μια μικρή ολοκλήρωση που πάντα μας κάνει να αισθανόμαστε μεγάλη ικανοποίηση.
Ένα βασικό πρόβλημα της κοινωνίας μας είναι η έλλειψη ενδιαφέροντος και θέλησης για μάθηση και περαιτέρω γνώση. Η συνύπαρξη όμως της περιέργειας και της σοφίας δίνουν την ελπίδα της εξέλιξης στον μεταβαλλόμενο κόσμο που ζούμε και έχουμε πάντα τη δυνατότητα να τον κάνουμε έστω και λίγο καλύτερο.
Συντάκτης: Εμμανουέλα Μπερτάκη
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
