Ποιος χωρισμός δεν είναι επώδυνος, πες μου. Αν έστω και λίγο το συναίσθημά σου πήρε τον ανήφορο, αν το έζησες μέχρι το μεδούλι, αν η τελική απόφαση δεν ήταν δική σου, αν ήταν, αλλά το μετάνιωσες. Όποια κι αν είναι η ένταση όταν κόβεται το νήμα μιας σχέσης, σου μένει μια πικρή γεύση, η γεύση του χωρισμού, που σε κάποιες περιπτώσεις κατακάθεται για πολύ καιρό στην ψυχή μας και φυσικά στις σκέψεις μας.
Όταν η επιλογή δεν είναι δική σου, έχεις και το βάρος της συνειδητοποίησης, πράγμα που αυτός που ζητάει τον χωρισμό ήταν σε θέση να αντιληφθεί νωρίτερα. Προσπάθησε να το σώσει, έφαγε αυτό που λέμε ήττα και ταυτόχρονα βίωσε μέσα του έναν μικρό θάνατο εντός της σχέσης, ενώ ο άλλος κλήθηκε να το κάνει μετά. Όπως και να έχει, την απώλεια τη βιώνεις σε όποια πλευρά κι αν βρεθείς.
Για κάποιους το χρονικό περιθώριο του «ξεπερνάω έναν χωρισμό» είναι κομμάτι που θα αναδιοργανώσει τον εσωτερικό τους κόσμο, προσπαθώντας να συμβιβαστούν με τη νέα κατάσταση και να κάνουν με τον καιρό βήματα που θα εξελίξουν την προσωπική τους ζωή και πάλι περνώντας τα στάδια με σχετική ομαλότητα. Για κάποιους άλλους όμως, το τραύμα παραμένει βαθύ για καιρό, επουλώνεται εξαιρετικά δύσκολα και μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε ακραίες αντιδράσεις.
Ίσως το μυστικό για να μην ξεφύγεις τελείως όταν χωρίσεις να είναι ένα. Να μη μείνεις μόνος. Σίγουρα ένας καλός φίλος αποτελεί άτομο- κλειδί που θα σου προσφέρει την καλύτερη συμπαράσταση κι έναν ώμο να μουλιάσεις, να μουδιάσεις, να μεθύσεις, να γελάσεις, να υστεριάσεις, να ξεχαστείς και να θυμάσαι. Θα σου σκουπίσει τα μάτια και θα αφιερώσει όσες περισσότερες ώρες χρειαστεί για να βγεις από τον φαύλο κύκλο. Και φυσικά θα σε σώσει από πιθανά σκηνικά πάσης φύσεως, που θα καταστρώσει το μυαλό σου, που μόνο βοηθητικά κι αναπτερωτικά δε θα είναι για σένα.
Είναι στη φύση του ανθρώπου ν’ αναζητάει ενστικτωδώς λύσεις που θα του ανανήψουν τον τραυματισμένο του εαυτό και πολλές φορές οδηγούμαστε σε κινήσεις χωρίς να σκεφτόμαστε αν η λύση που μας έχει καρφωθεί στο μυαλό είναι και η ορθή. Η κατάληξη συνήθως, εάν δεν έρθει η συνειδητοποίηση και η παραδοχή μέσα σ’ ένα εύλογο χρονικό διάστημα, τείνει να επιφέρει μεγαλύτερα ψυχικά πλήγματα με συνήθη εμφάνιση αυτών της παραμέλησης του εαυτού, απώλεια κάθε ίχνους ενδιαφέροντος για το κοινωνικό σου περιβάλλον, εμμονές, θλίψη, ακόμα κι αυτοκαταστροφή.
Στον κόσμο της ψυχολογίας η έννοια της «διαδικασίας του πένθους ενός χωρισμού» χαρακτηρίζεται από έντονα συναισθηματικές και συγκινησιακά φορτισμένες καταστάσεις, οι οποίες προέρχονται από ένα αιφνίδιο γεγονός που φέρει σημαντικές ψυχολογικές επιπτώσεις στον ρυθμό της ζωής το ανθρώπου που το βιώνει. Συνεπώς, όντως ο χωρισμός είναι ένα είδος θανάτου κι όσο αρνείσαι ότι συνέβη ή δεν αντιμετωπίζεις την απώλεια, τόσο θα σε τρώει από μέσα προς τα έξω.
Θυμός, ενοχές, ματαίωση κι απόρριψη, λύτρωση, θλίψη, φόβος και σύγχυση, είναι τα κυρίαρχα συναισθήματα που παρουσιάζονται με μικρότερη ή μεγαλύτερη ένταση στον άνθρωπο που πενθεί το τέλος μιας σχέσης. Όλα αυτά τα συναισθήματα δεν είναι λίγα, αλλά αντιθέτως υπέρ αρκετά για να θολώσουν τη σκέψη του και να κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο, βιώνοντας ένα συναισθηματικό κομφούζιο που οδηγεί η μοναξιά κι η αίσθηση της απόρριψης. Είναι εύλογο, λοιπόν, αλυσιδωτά να οδηγήσουν σε μια κατάσταση που ίσως ποτέ δε φανταζόμασταν πως θα βρεθούμε. Η ιδιοσυγκρασία βέβαια ενός ατόμου και ο ήδη υπάρχων χαρακτήρας μπορούν να προβλέψουν και την ένταση των αντιδράσεων, πάντα όμως σε συνδυασμό και με το πόσο βαθιά είχε επενδύσει στη σχέση που τελείωσε.
Κάθε προσωπική ευτυχία επιδιώκεται όταν συνειδητοποιήσει το άτομο μέσα του, πως το τέλος μιας σχέσης είναι ένα από τα λιγότερο επώδυνα θέματα που θα συμβούν στη ζωή μας. Η ίδια πάλι, μας αφήνει ξανά και ξανά να πέφτουμε, να χαρίζουμε δάκρυα και πόνο σε θέματα που αντικειμενικά είναι περισσότερο σοβαρά, το ίδιο ή και περισσότερο. Ανασυγκρότηση λοιπόν, μόνο εκεί μπορούμε να στοχεύουμε και μόνο αυτή έχει νόημα. Η ζωή πάντα συνεχίζεται κι έχει τον δικό της τρόπο ν’ αναπληρώνει και να μας χαρίζει στιγμές που μπροστά σε κάθε τέτοιο μικρό θάνατο, φέρνουν την ανάσταση.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου