Ένα τέλειο σώμα, ένα τέλειο σπίτι, μια τέλεια ζωή. Ποιος είναι αυτός που ορίζει το τέλειο, ποια είναι αυτά τα στάνταρ που έχουν ανά καιρούς σκαρφαλώσει σε μια πλαστή κορυφή, τα οποία μας σπρώχνουν να ορίσουμε τα πρότυπά μας και να τ’ αποτυπώνουμε στην καθημερινή μας ζωή, χάριν της τάσης της μόδας;
Ανοίγεις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και μέσα στο πλήθος των αναρτήσεων, φίλων κι ομάδων, κάνουν την εμφάνισή τους γυμνασμένα μέχρι τελειότητας κορμιά να φιγουράρουν μέσα σε χλιδάτα σαλόνια, με άπιαστες διακοσμήσεις, επαύλεις με πισίνες το λιγότερο πέντε αστέρων. Πεντακάθαρα, συμμετρικά, μπεζ και παλ σπίτια, με διακόσμηση εκτός νορμάλ μπάτζετ και με καναπέδες που είναι όσο το σαλόνι μας ολόκληρο, μας υπενθυμίζουν διαρκώς πόσο χάλια είναι τα σπίτια μας με τα ρούχα στο κρεβάτι και τα ριχτάρια της μαμάς, ή τα πιάτα που δεν είναι ένα τέλειο σερβίτσιο.
Όσο πιο εντυπωσιακή η διαφήμιση ζωής, τόσο μεγαλύτερη η ψυχολογική επιθυμία για μίμηση και τόσο πιο επιθετική η υστερία για ακολούθηση των προτύπων ζωής και συμπεριφοράς. Φτιάχνοντας έτσι, έναν φαύλο κύκλο όπου η τάση για την απόκτηση πλούτου κι ενός τέλειου εαυτού γίνεται κραυγή. Μια Καρντάσιαν και μια Έμιλι Μαρίκο, μπορούν να γίνουν το τέλειο δόλωμα.
Ένα σπίτι. Η απόκτηση της ονειρικής στέγης. Η άνεση και η ελευθερία που χαράσσεται με ένταση στο φόντο και στο πρόσωπο του ποζαρισμένου μοντέλου. Άραγε πόση άνεση κι ελευθερία αισθάνεται το εικονιζόμενο πρόσωπο και πόσο δικό του είναι το αψεγάδιαστο φόντο που κορνιζάρει τη μορφή του; Εσύ κοιτάς τώρα την κορνίζα που στολίζει τον τοίχο απέναντί σου, το σύνθετο που με χαρά είχες αγοράσει πριν λίγα χρόνια με τα λιγοστά χρήματα που έβαλες στην άκρη, το στέρεο που καμαρώνεις ακόμη τον ήχο του, μα μέσα σου σκυλιάζεις που δεν έχεις αυτό που με λύσσα η διαφήμιση σου πάσαρε το μεσημέρι, νευριάζεις που δε μοιάζει το σαλόνι σου με την αρχιτεκτονική πανδαισία που ορθώνεται μπροστά σου και που δεν έχεις εκείνα τα στικς τα αρωματικά που ανάθεμα κι αν μυρίζουν.
Βλέπεις τα πρότυπα που κυκλοφορούν κι αισθάνεσαι πως δε θα τ’ αγγίξεις ποτέ. Παλεύεις με την αποταμίευση που από Δευτέρα θα ξεκινήσεις και η Δευτέρα γελάει, γιατί η Δευτέρα ξέρει. Ξυπνάς το πρωί και τα μάτια σου δε λένε ν’ ανοίξουν έτσι ώστε να σύρεις τα πόδια σου να φτάσεις μέχρι την κουζίνα να φτιάξεις εκείνον τον καφέ -κι όχι το πολύχρωμο σμούθι- που θα σου δώσει ενέργεια να πας μέχρι τη δουλειά. Και βρίζεις τη μαύρη σου την τύχη που δε γεννήθηκες με τραπεζικές καταθέσεις στο όνομά σου και με μεταβολισμό που θα μετατρέπει τις θερμίδες από το σουβλάκι σε μυϊκή μάζα ή με ενέργεια που θα μαγέψει το σύμπαν. Σκοντάφτεις στο χαλί που κάνει μια κούρμπα από πρόπερσι και παίρνεις τα κλειδιά που δεν έχεις στην υπέροχη θήκη με τζαμάκι, μα σ΄ένα μπολ που πήρες από τα tigger.
Κάτσε να σου πω κάτι. Ο χώρος σου είσαι εσύ. Το σώμα σου είσαι εσύ. Το αντικείμενο που αγόρασες κι έστησες με καμάρι σε εμφανές σημείο του σπιτιού σου για να το βλέπεις είναι η επιλογή σου. Ο τρόπος που διαμόρφωσες το σπίτι σου είναι το γούστο σου. Η πίτσα που παρήγγειλες είναι ευγενική χορηγία του μισθού σου προς απόλαυση του ουρανίσκου σου. Εκείνη η ουλή στο σώμα σου είναι η ανάμνηση που θα σε συντροφεύει από τότε που έκανες εκείνο το χειρουργείο. Τα σημάδια από τσιγάρο στο τραπέζι σου είναι από τα αξέχαστα ξενύχτια που έκανες με την παρέα. Οι μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια σου δείχνουν πως για κάτι παλεύεις, για κάτι ξενυχτάς. Εκείνη η ηρεμία που ζωγραφίζει το πρόσωπό σου είναι επειδή έχεις έναν άνθρωπο στη ζωή σου που ευθύνεται γι’ αυτήν. Καθετί πάνω σου και στο χώρο που εσύ διαμόρφωσες είναι μια απόδειξη των προσωπικών σου επιλογών, μια απόδειξη πως ζεις, μια κατάσταση που σ’ έφερε κοντά σ’ αυτά που τώρα κρατάς στα χέρια σου. Ποιο αψεγάδιαστο πρότυπο και ποια τάση της μόδας και του πλούτου να σου πει τι;
Το Instagram και το κάθε μέσω κοινωνικής δικτύωσης θα πλασάρει με κάθε τρόπο την τάση των εποχών. Θα σου τονίσει χωρίς δεύτερες σκέψεις σε πολλές των περιπτώσεων το γεγονός πως μπορείς να κατακτήσεις όσα θέλεις, προβάλλοντας το τέλειο. Το τέλειο όμως για τον καθένα, ορίζεται μέσα από το τι θεωρεί ο καθένας ως τέτοιο. Και να σου πω και κάτι; Ουσιαστικά, δεν υπάρχει. Είτε πρόκειται για σώμα, είτε πρόκειται για χώρο, είτε για αντικείμενο, το τέλειο το ορίζεις εσύ στον βαθμό που σε γεμίζει και σε κάνει να αισθάνεσαι πραγματικά όμορφα που βρίσκεται στη ζωή σου. Και το ριχτάρι της μαμάς, εδώ που τα λέμε, εκτός από τέλειο, είναι ανεκτίμητο.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Εμμανουέλα Μπερτάκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
