Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί οι πιο δυνατοί άνθρωποι που γνωρίζεις, είναι συχνά εκείνοι που έχουν βιώσει τις μεγαλύτερες προκλήσεις; Πολλές φορές όταν ακούς τη λέξη «ευάλωτος» σου έρχεται στο μυαλό κάποιο άτομο αδύναμο, κάποιος που πρέπει να προστατεύσεις. Η αλήθεια είναι πως η ευάλωτη πλευρά μας κρύβει μια εκπληκτική δύναμη. Είναι αυτή που μας κάνει ανθρώπους, που μας συνδέει με τους άλλους και που μας βοηθά να αναπτυχθούμε. Όταν ανοίγουμε την καρδιά μας και μοιραζόμαστε τα συναισθήματά μας, χωρίς φόβο κριτικής, χτίζουμε σχέσεις βαθιές και ουσιαστικές. Η αυθεντικότητα που αποπνέουμε όταν είμαστε ευάλωτοι είναι μαγνητική και μας φέρνει πιο κοντά στους ανθρώπους που πραγματικά μας αγαπούν.
Ξέρεις αυτό το συναίσθημα όταν όλα σου φαίνονται λίγο πολύπλοκα, λίγο δύσκολα, και λίγο απάλευτα; Φίλε μου, αυτό που νιώθεις δε σε κάνει καθόλου αδύναμο. Είναι η στιγμή που το μυαλό σου λέει «στάσου, νιώσε, παραδέξου». Είναι εκεί που βγάζεις τη μάσκα και δείχνεις στον κόσμο ποιος είσαι πραγματικά, όταν τολμάς να πεις «δεν είμαι καλά» ή «φοβάμαι πως δεν μπορώ να το κάνω». Κι εδώ κρύβεται η πραγματική σου δύναμη. Ναι, καλά διάβασες. Η δύναμή σου δεν είναι στο να δείχνεις τέλειος, ατσαλάκωτος, και cool 24/7. Είναι στο να παραδέχεσαι ότι κάποιες φορές απλά δεν τα έχεις όλα υπό έλεγχο. Εκεί που σπας τον τοίχο της υπερηφάνειας σου και αφήνεις τον άλλο να δει λίγο από το χάος σου.
Είναι εκείνες οι στιγμές που παραδέχεσαι ότι τα πράγματα δεν πάνε όπως τα θες που αρχίζεις να είσαι πραγματικός. Και ξέρεις τι; Οι άνθρωποι γύρω σου το μυρίζονται από χιλιόμετρα μακριά. Κανείς δε συνδέεται με την τελειότητα. Όλοι, όμως, συνδέονται με την αλήθεια. Το να είσαι ευάλωτος σημαίνει και να αποδέχεσαι ότι είσαι ένα μίγμα συναισθημάτων, σκέψεων και αμφιβολιών. Ναι, νιώθεις φόβο, άγχος, ανασφάλεια. Και τι έγινε; Ποιος είπε ότι η δύναμη κρύβεται στην τελειότητα;
Είναι η ώρα να σταματήσεις να παίζεις το ρόλο του τέλειου, δυνατού, ατρόμητου, και αλάνθαστου ήρωα. Πόσο καιρό θα συνεχίσεις να παίζεις θέατρο; Η κοινωνία μας μάς έχει πείσει ότι η αδυναμία είναι ταμπού κι ότι πρέπει να δείχνουμε δυνατοί όσο κι αν σκάμε μέσα μας. Ότι πρέπει να είμαστε άτρωτοι, να φοράμε πάντα μια χαρούμενη μάσκα, δείχνοντας ότι όλα τα έχουμε υπό έλεγχο. Όμως, πίσω από αυτήν την άψογη εικόνα της δύναμης, κρύβεται μια άλλη διάσταση που έχει να κάνει με το να είσαι αληθινός κι αυθεντικός. Γιατί η αληθινή δύναμη δε βρίσκεται στο να σφιχταγκαλιάζουμε το φόβο και την αμφιβολία μας, αλλά στο να τα κοιτάμε κατάματα και να τα χρησιμοποιούμε προς όφελός μας. Η αληθινή δύναμη δεν κρύβεται στην τελειότητα, αλλά στην ειλικρίνεια. Όταν αποδέχεσαι τις αδυναμίες σου, γίνεσαι πιο δυνατός από ποτέ, σημαίνει ότι έχεις τα κότσια να είσαι ο εαυτός σου, ανεξάρτητα από το τι λένε οι άλλοι. Για την ακρίβεια, είναι η απόλυτη επανάσταση ενάντια στην τελειότητα.
Το να δείξεις ότι είσαι ευάλωτος δε σημαίνει ότι το παίζεις θύμα ή ότι θέλεις να τραβήξεις την προσοχή. Είναι, όμως, μια δήλωση θάρρους: «Ναι, φοβάμαι, αλλά είμαι εδώ. Ναι, δυσκολεύομαι, αλλά συνεχίζω.» Όταν δείχνεις την ευαλωτότητά σου, δε χάνεις την εκτίμηση των άλλων. Αντίθετα, την κερδίζεις. Γιατί όλοι μας εκτιμάμε αυτούς που είναι αληθινοί. Και το να είσαι αληθινός σημαίνει να δείχνεις όλες τις πλευρές σου, ακόμα και αυτές που δεν είναι τέλειες.
Αν είσαι από αυτούς που δυσκολεύονται να αφήσουν την ευάλωτη πλευρά τους να φανεί, μην ανησυχείς. Υπάρχουν τρόποι να το δουλέψεις.
Πρώτον, μίλα. Αντί να κρατάς τα συναισθήματά σου για τον εαυτό σου, δοκίμασε να τα μοιραστείς. Δε χρειάζεται να το κάνεις με όλους – διάλεξε έναν φίλο, έναν άνθρωπο που εμπιστεύεσαι. Πες «δεν είμαι καλά» ή «αυτό με αγχώνει». Θα δεις ότι δε θα σε κρίνουν όσο φοβάσαι.
Δεύτερον, σταμάτα να υπεραναλύεις. Η υπερανάλυση είναι το πιο συχνό λάθος που κάνεις όταν αντιμετωπίζεις τις αδυναμίες σου. Αντί να τις δεις ως φυσιολογικό κομμάτι της ανθρώπινης εμπειρίας, αρχίζεις να τις αναλύεις υπερβολικά, να αναρωτιέσαι αν είσαι αρκετά «καλός», αν αξίζεις ή αν μπορείς να τα καταφέρεις. Και κυρίως, δε χρειάζεται να ξέρεις τι μπορεί να σκεφτεί ο άλλος για σένα. Οι άνθρωποι συνήθως εκτιμούν την αυθεντικότητα. Όταν μιλάς αληθινά, οι άλλοι σε νιώθουν και σε σέβονται περισσότερο.
Τρίτον, αποδέξου την αποτυχία. Όλοι αποτυγχάνουν. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβεις, τόσο πιο εύκολο θα γίνει να προχωρήσεις. Η αποτυχία δε σε καθορίζει. Είναι απλώς ένα μάθημα, ένας σταθμός στον δρόμο σου.
Πρέπει να θυμάσαι ότι οι σχέσεις δε φτιάχνονται με ψεύτικα χαμόγελα και δηλώσεις περί τέλειας ζωής, όταν μέσα σου καταρρέεις. Οι σχέσεις είναι σαν τα σπίτια – χτίζονται με γερά θεμέλια, όχι με πρόχειρες δικαιολογίες. Πρέπει να βγάλεις την πανοπλία σου, να κοιτάξεις τον άλλον στα μάτια και να πεις: «Αυτή είναι η αλήθεια μου.» Αν δε δείξεις ποιος είσαι πραγματικά, πώς περιμένεις ο άλλος να νιώσει κοντά σου;
Ας είμαστε ειλικρινείς, η ευαλωτότητα είναι υπερδύναμη και στον επαγγελματικό κόσμο. Το να παραδεχτείς ότι δεν έχεις όλες τις απαντήσεις δε σε κάνει αδύναμο· σε κάνει άνθρωπο. Ένας ηγέτης που λέει «έκανα λάθος» δείχνει θάρρος και σεβασμό. Ένας συνάδελφος που ζητάει βοήθεια δείχνει εμπιστοσύνη. Το να προσπαθείς να είσαι τέλειος κουράζει. Όταν δείξεις ότι είσαι αληθινός, οι άλλοι το καταλαβαίνουν, το εκτιμούν και σου δίνουν πίσω την ίδια ειλικρίνεια. Κι αυτό δεν είναι που ψάχνουμε όλοι;
Η ζωή είναι πολύ μικρή για να προσποιείσαι.
Το να δείξεις την ευάλωτη πλευρά σου είναι σαν να λες: «Αυτός είμαι, take it or leave it.» Και να σου πω κάτι; Αυτό είναι απελευθερωτικό. Δε χρειάζεται να κρύβεσαι πίσω από μάσκες ή να φτιάχνεις ψεύτικες εικόνες. Όταν αγκαλιάσεις την ευαλωτότητά σου, βλέπεις τις σχέσεις σου να ανθίζουν και τη ζωή σου να γίνεται αληθινή, γεμάτη νόημα. Γιατί, στο τέλος της ημέρας, αυτό δεν είναι που μετράει;
Συντάκτης: Βαλεντίνα Λεωνίδου
