Tα βήματα για να δώσει η σχέση σου μια ευκαιρία στο couples therapy

Οι σχέσεις μπορεί να αποτελούν πηγή συναισθημάτων και συντροφικότητας, είναι όμως γεμάτες προκλήσεις και εμπόδια. Οι δυσκολίες μιας σχέσης ή γάμου προκαλούν διαφωνίες, ένταση, απογοήτευση και δυσφορία, δημιουργώντας συχνά χάσμα μεταξύ των δυο. Κι όταν υπάρχει η διάθεση αλλά όχι ο τρόπος να λυθεί ένα αγεφύρωτο χάσμα, τότε μπαίνει στην εικόνα το couples therapy, όχι για τους τολμηρούς, μα για τους ψυχικά γενναίους.

Η θεραπεία ζευγαριών, είναι για τους ανθρώπους που θέλουν να καταλάβουν τον άνθρωπο με τον οποίο είναι μαζί, και συχνά αισθάνονται πως δεν μπορούν. Για εκείνους που θέλουν να βελτιώσουν την επικοινωνία τους, όταν η θέληση και των δυο είναι εκεί κι υπάρχει διάθεση να ανοιχτούν όλα τα χαρτιά στο τραπέζι. Υπάρχουν όμως πολλές περιπτώσεις που ο ένας από τους δύο το βρίσκει περιττό. Το θεωρεί ήττα, ή δε δύναται να εκτεθεί σε έναν σύμβουλο γάμου και σχέσεων. Οι λόγοι είναι πολλοί. Σαφώς μπορεί να παίζει ρόλο και το κόστος της θεραπείας, ή ο φόβος πως πρόκειται για χάσιμο χρόνου που δε θα βελτιώσει τη σχέσης τους, αλλά αντίθετα θα επιδεινώσει τα προβλήματα που υπάρχουν, ακόμη και ο φόβος ότι θα κατηγορηθούν για την όλη κατάσταση ή πως ο θεραπευτής θα τους επιρρίψει ευθύνες.

Η σκέψη του να είσαι ανοιχτός κι ευάλωτος μπροστά στο ταίρι σου και σε έναν άγνωστο, είναι ίσως το ισχυρότερο από τα κίνητρα άρνησης. Όμως, υπάρχουν τρόποι που μπορούν να βοηθήσουν να μειωθεί. Κι αν βρισκόμαστε στην πλευρά εκείνου που βλέπει θετικά τη θεραπεία, το πρώτο βήμα είναι να μην απελπιστούμε από την αρνητική στάση του ανθρώπου μας. Η επαφή μας με τον σύμβουλο και χωρίς τον σύντροφό μας μια καλή αρχή για να συζητήσουμε μαζί του το πώς θα χειριστούμε την άρνησή του. Μέσα από την ατομική θεραπεία, μπορούμε να δουλέψουμε τον ρόλο μας στο μοτίβο της αρνητικής μας σχέσης, να ετοιμάσουμε εμείς τον εαυτό μας, για να μπορέσουμε να δώσουμε στο ταίρι μας τον χρόνο που χρειάζεται για να επαναξιολογήσει την άρνησή του.

Το δεύτερο, είναι να πλησιάσουμε τον σύντροφό μας δείχνοντας πως είμαστε ομάδα κι όχι αντίπαλοι. Ένα σημαντικό βήμα είναι να εξηγήσουμε πόσο σημαντικό είναι για εμάς, δίνοντας τον χρόνο που χρειάζεται για να το σκεφτεί. Είναι σημαντικό να κάνουμε μια ανοιχτή συζήτηση και για τον φόβο του χωρισμού, που είναι μία πιθανότητα, κατανοώντας πως η θεραπεία δεν μπορεί ποτέ να είναι η αιτία για κάτι τέτοιο και πως αν είναι να έρθει το τέλος ανάμεσά μας, είναι σημαντικό να αντιληφθούμε σε τι οφείλεται. Τέλος, βεβαιώνουμε πως σ’ αυτό είμαστε μαζί, ό,τι κι αν συμβεί, κάνοντας το ταίρι μας να νιώσει ασφάλεια από τη δική μας πλευρά.

Αν συνεχίζει να είναι διστακτικός τότε ας προτείνουμε να κάνουμε μικρά πράγματα μαζί, όπως να διαβάσουμε ένα βιβλίο ή να παρακολουθήσουμε ένα σεμινάριο για το πώς να συνδεθούμε καλύτερα. Η επιβεβαίωση ακόμη και των δικών μας φόβων στο ταίρι μας, είναι πολλές φορές εκείνη η επιβεβαίωση που χρειάζεται, πως δεν είναι ο μόνος άνθρωπος στη σχέση που φοβάται. Η ενσυναίσθηση και η ειλικρίνεια είναι γερά θεμέλια να ξαναχτιστεί η εμπιστοσύνη μεταξύ μας κι ήδη έχουμε κάνει πολλά παραπάνω βήματα απ’ όσα ποτέ είχαμε φανταστεί.

Αν βρισκόμαστε στην πλευρά εκείνου που δεν καταλαβαίνει τη χρησιμότητα του couples therapy, το πρώτο βήμα είναι να κατανοήσουμε τη θέση ενός συμβούλου στη θεραπεία, που ως στόχο έχει να μας διευκολύνει. Να αποδεχτούμε, έπειτα, πως μια βοήθεια δε θα μας έκανε να μοιάζουμε χαμένοι αλλά το ακριβώς αντίθετο, θα μας βοηθήσει να βρούμε τον δρόμο μας, κατευθύνοντάς μας κι όχι ελέγχοντας τις αποφάσεις μας. Πως εν τέλει, ίσως ένα νέο ερέθισμα στις μορφές αλληλεπίδρασης, συναισθηματικής σύνδεσης και επικοινωνίας με τη σχέση μας, θα μας ξεκλειδώσει.

Η ψυχολόγος κα. Νελλη Θεοδοσιου αναφέρει σε συνέντευξή της ότι δύο άνθρωποι που έχουν αγαπηθεί στο παρελθόν δεν πρέπει να εγκαταλείψουν τη σχέση. Θα συμφωνήσω μαζί της, αλλά θα προσθέσω ότι κανείς δεν μπορεί να πάει πίσω και να κάνει μια νέα αρχή. Όπως και σε κανέναν δεν αξίζει να παλεύει μόνος του με όσα τον υπερβαίνουν, όταν δίπλα του απλώνεται ένα χέρι, έτοιμο να τον στηρίξει.