Αστεία, τρομακτικά, εξοργιστικά, διασκεδαστικά, ανατριχιαστικά καμιά φορά κι επικίνδυνα, έθιμα, τελετουργικά και παραδόσεις επιβιώνουν στο πέρασμα του χρόνου. Άλλα πιο σύγχρονα, άλλα με ρίζες πιο βαθιά στο παρελθόν, μεταφέρονται από γενιά σε γενιά, ενώνουν ανθρώπους ενώ παράλληλα χωρίζουν και διαφοροποιούν κουλτούρες λαών. Μέσα από τα έθιμα αναδύεται και φανερώνεται ένας διαφορετικός τρόπος σκέψης, αντίληψης κι αντιμετώπισης της ζωής. Κάτι που για έναν λαό είναι αποκρουστικό, δε βγάζει νόημα ή θεωρείται ανούσιο, για κάποιον άλλο μπορεί να είναι διασκεδαστικό, γεμάτο νόημα, ακόμα κι ιερό. Τα παρακάτω τελετουργικά και παραδόσεις μπορούν, ίσως, να επιβεβαιώσουν αυτές τις αντιθέσεις:
Ένα Bachelor Party αλλιώς (Γερμανία)
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να γιορτάσεις το γεγονός ότι παντρεύεσαι πέρα από τη γνωστή έξοδο με φίλους. Στην Γερμανία, λοιπόν, ειδικά στην επαρχεία, επικρατεί ένα έθιμο με την ονομασία «Polterabend» και είναι μια διαφορετική εκδοχή ενός bachelor party. Γιατί, όταν οι Γερμανοί δηλώνουν πως «θα τα σπάσουμε πριν το γάμο σου», κυριολεκτούνε. Έτσι, φίλοι, συγγενείς και λοιπά κοντινά άτομα, μία ή λίγες μέρες πριν την τελετή, συγκεντρώνονται έξω από το σπίτι των μελλονύμφων κι εκεί σπάνε ό,τι μπορούνε να βρούνε που σπάει- εκτός από καθρέφτες ή κάποιο γυαλικό μιας που θεωρείται γρουσουζιά. Μπανιέρες, λεκάνες, πλακάκια, βάζα, πιάτα κι οτιδήποτε πορσελάνινο έχουν την τιμητική τους. Μ’ αυτόν τον τρόπο πιστεύουν πως φέρνουν καλή τύχη στο νέο ζευγάρι. Αν αναρωτιέστε τι γίνονται όλα αυτά τα σπασμένα στο τέλος της τελετής, να σας ενημερώσω πως το ζευγάρι οφείλει να συνεργαστεί μετά στο καθάρισμα και συμμάζεμα όλων των σπασμένων και μ’ αυτό τον τρόπο, συμβολικά, δηλώνουν τη μελλοντική τους συνεργασία στα δύσκολα. Από την άλλη, οι συγγενείς οφείλουν ν’ αντικαταστήσουν τα σπασμένα αντικείμενα.
Σπάσιμο καρύδας στο κεφάλι (Νότια Ινδία)
Στα νότια μέρη της Ινδίας υπάρχει ένα τελετουργικό της Ινδουιστικής θρησκείας που έχει τις ρίζες του στην περίοδο της αποικιοκρατίας. Πιστοί συγκεντρώνονται στον ναό και περιμένουν υπομονετικά σε μια σειρά. Αυτό που περιμένουν, είναι ο ιερέας να σπάσει μια καρύδα στο κεφάλι τους. Με αυτήν την πράξη οι πιστοί νιώθουν πως στέλνουν ένα σημάδι στους Θεούς ζητώντας τους καλή υγεία κι επιτυχία. Παρά το γεγονός πως έχουν γίνει πολλές προειδοποιήσεις στις κοινότητες που τηρούν ακόμα αυτό το έθιμο για την επικινδυνότητά του, φαίνεται πως υπάρχει μια ακραία δεισιδαιμονία που κάνει τους πιστούς, όχι μόνο να αρνούνται να το καταργήσουν, αλλά αντιθέτως να επιμένουν εμμονικά να το διατηρήσουν ώστε να το μεταβιβάσουν στις επόμενες γενιές. Στο τέλος, μάλιστα, οι πιστοί δηλώνουν πως φεύγουν από το ναό χωρίς να νιώθουν πως έχουν κάποια σωματική ενόχληση από τη διαδικασία που υποβλήθηκαν.
The Great Easter Bunny Hunt (Νέα Ζηλανδία)
Τα τελευταία σχεδόν 30 χρόνια, την περίοδο του Πάσχα, στο Central Otago της Νέας Ζηλανδίας υπάρχει μια σύγχρονη παράδοση με την ονoμασία The Great Easter Bunny Hunt. Κάθε χρόνο στην περιοχή αυτή, και συγκεκριμένα στην πόλη Alexandra, δίνουν ραντεβού πάνω από 100 κυνηγοί της χώρας μ’ έναν σκοπό: τη θανάτωση όσων περισσότερων λαγών μπορούν. Για να το πετύχουν αυτό, οι κυνηγοί έχουν 24 ώρες στη διάθεσή τους. Πέρσι, ο αριθμός των λαγών που θανατώθηκαν μ’ αυτόν τον τρόπο έφτασε σχεδόν τις 12.000 μαζί με άλλα 555 ζώα, όπως κουνάβια, γαλοπούλες και πόσσουμ που βρέθηκαν στον δρόμο τους. Ο λόγος που δημιουργήθηκε αυτή η παράδοση είναι πως οι λαγοί καταστρέφουν τις καλλιέργειες των γεωργών της περιοχής κι αυτός ο διαγωνισμός συμβάλλει στη μείωση του πληθυσμού τους, που ως γνωστόν αυξάνεται ραγδαία. Αν κι εκ πρώτης όψεως το έθιμο αυτό μπορεί να προκαλεί θυμό, πριν προλάβουμε να το κρίνουμε ως «απαράδεκτο», ας αναλογιστούμε πως στην Ελλάδα, την ίδια περίοδο του Πάσχα εθιμοτυπικά επίσης, σφάζονται 15-17.000 αμνοερίφια. Σκεπτόμενοι αυτό, ίσως καταφέρουμε το θυμό αυτό να τον μετατρέψουμε τελικά σε προβληματισμό.
Από αγόρι, άντρας «με έναν πόνο» (Αμαζόνιος)
Υπάρχουν φυλές, συνήθως στην άλλη άκρη του πλανήτη, των οποίων η κουλτούρα διαφέρει σημαντικά από τη δική μας. Το ίδιο, φυσικά, συμβαίνει και με τα έθιμα ή τις παραδόσεις τους. Κάτι που για εμάς μπορεί να θεωρηθεί «απάνθρωπο» για κάποιες κουλτούρες μπορεί να είναι τιμητικό και να σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου κύκλου της ζωής. Ο λόγος για ένα έθιμο της φυλής Satere-Mawe που βρίσκεται στον Αμαζόνιο. Το τελετουργικό αφορά το πέρασμα των αγοριών στην ενήλικη ζωή που φανερώνει ταυτόχρονα και τη σεξουαλική τους ωρίμανση. Στη διάρκεια του τελετουργικού τα αγόρια αυτά φοράνε ειδικά γάντια τα οποία είναι γεμάτα με επιθετικά μυρμήγκια, ο πόνος από το τσίμπημα των οποίων προσομοιάζεται με τον πόνο από σφαίρα. Τα γάντια φοριούνται για 20 λεπτά, ενώ τα αγόρια παράλληλα χορεύουν. Το πέρασμα στην ενήλικη πλέον ζωή οριστικοποιείται όταν το συγκεκριμένο τελετουργικό επαναληφθεί συνολικά 20 φορές. Αν θεωρείται «δύσκολο» το πέρασμα από την εφηβεία στην ενήλικη ζωή για εμάς τους δυτικούς, γνωρίζοντας αυτό το έθιμο θα μπορούσαμε να πούμε πως «υπάρχουν και χειρότερα».
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ευαγγελία Θεοδωρούδα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
