Έρωτας. Έχει πολυδιαβαστεί, πολυσυζητηθεί, πολυτραγουδιστεί. Υπήρξε και συνεχίζει να είναι η έμπνευση, η μούσα, το κίνητρο, η αιτία και η αφορμή. Τελικά ο έρωτας είναι σε όλα του «πολύ». Πολυδιάστατος, πολυμορφικός, πολύτιμος, πολυπόθητος, πολύπλοκος αλλά και «πολύχρωμος». Γιατί ο έρωτας δε μπαίνει σε καλούπια ούτε είναι πάντα και μόνο κόκκινος. Έχει αποχρώσεις. Αυτές τις διαφορετικές του αποχρώσεις μελέτησαν και αποτύπωσαν στην έρευνά τους οι Hendrick & Hendrick (1995), χωρίζοντας τον έρωτα σε έξι κατηγορίες.
1. Έρωτας πάθους
Το «πολύ» σε όλο του το μεγαλείο. Σε αυτή την κατηγορία η ένταση κυριαρχεί και το συναίσθημα «χτυπάει κόκκινο», όπως άλλωστε είναι και το χρώμα του πάθους. Σε αυτή την περίπτωση η συναισθηματική εμπειρία του έρωτα βιώνεται ως κατακλυσμική. Ικανή να σε απορροφήσει πλήρως και η σεξουαλική επαφή είναι αναπόσπαστο και απαραίτητο κομμάτι της.
2. Φιλία ή συντροφικός έρωτας
Σε αυτή την κατηγορία ο έρωτας βιώνεται ως μια άνετη οικειότητα, η οποία αποκτάται σταδιακά και εξελίσσεται μέσα από τη συντροφικότητα. Σημαντικοί πυλώνες αποτελούν η αμοιβαία δοτικότητα αλλά και η αυτο-αποκάλυψη, η αποκάλυψη, δηλαδή, πολύ προσωπικών στοιχείων που περιλαμβάνουν γεγονότα, σκέψεις και συναισθήματα. Η αβρότητα συναντάται πολλές φορές σε αυτό το είδος του έρωτα, αφού οι εραστές νιώθουν ταυτόχρονα και καλύτεροι φίλοι.
3. Παιγνιώδης έρωτας
Εδώ ο έρωτας βιώνεται ως ένα συνεχόμενο παιχνίδι και παραμένει ζωντανός όσο η «παρτίδα» παίζεται ακόμη. Συνήθως αυτού του είδους οι έρωτες έχουν μικρή διάρκεια καθώς η απόλαυση έγκειται στην επιθυμία να κερδηθεί αυτό το παιχνίδι και χάνεται, μαζί και το ενδιαφέρον, όταν ο σύντροφος θεωρηθεί βαρετός ή ότι έγινε υπερβολικά σοβαρός.
4. Κτητικός έρωτας
Στον κτητικό έρωτα υπάρχει μια συναισθηματική ένταση, αλλά διαφοροποιείται ξεκάθαρα από την ένταση της πρώτης κατηγορίας (έρωτας πάθους). Γιατί η ένταση σε αυτό το είδος του έρωτα είναι απόρροια συναισθημάτων ζηλοφθονίας κι εμμονής, τουλάχιστον του ενός εκ των συντρόφων προς τον άλλον. Κύριο χαρακτηριστικό ενός κτητικού εραστή είναι πως νιώθει ιδιαίτερα εξαρτημένος από το άλλο άτομο και γι’ αυτόν το λόγο ο φόβος της απόρριψης είναι μεγάλος.
5. Πραγματιστικός έρωτας
Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν οι «εραστές του μυαλού». Αυτοί, δηλαδή, που έχουν λίστα με το τι χρειάζεται να έχει έναν κατάλληλος σύντροφος και είναι ικανοποιημένοι όταν ο σύντροφός τους πληροί αυτές τις προϋποθέσεις. Πέρα από αυτό το κομμάτι, δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις και το μόνο που ζητάνε είναι να λειτουργεί καλά η σχέση. Φυσικά, απαραίτητο στοιχείο είναι η ύπαρξη συμβατότητας ανάμεσα στους συντρόφους και η αμοιβαία κάλυψη των βασικών τους αναγκών. Η συναισθηματική ικανοποίηση σε αυτόν τον έρωτα υπερτερεί έναντι της ερωτικής διέγερσης που έρχεται σε δεύτερη μοίρα.
6. Ο αλτρουιστικός έρωτας (έρωτας αυταπάρνησης)
Ίσως να αποτελεί το πιο σπάνιο είδος έρωτα καθώς το βασικό χαρακτηριστικό του είναι η προσφορά χωρίς προσμονή, προσδοκία ή απαίτηση να υπάρξει ανταπόδοση από το άλλο άτομο. Ο έρωτας εδώ εκφράζεται μέσα από την ανιδιοτελή φροντίδα και το άνευ όρων και προϋποθέσεων ενδιαφέρον. Σημαντικά συστατικά αποτελούν η δοτικότητα αλλά και η συγχώρεση.
Η κατηγοριοποίηση του έρωτα από τους Hendrick & Hendrick (1995) μας βοηθάει να αντιληφθούμε πως ο έρωτας δεν έχει ένα πρόσωπο, μια μορφή, αλλά μπορεί να εκφραστεί με διαφορετικούς τρόπους. Έρωτας είναι όταν σε φιλάει παθιασμένα, αλλά κι όταν σου εμπιστεύεται ό,τι κανείς άλλος δε ξέρει. Όταν το ερωτικό σας πεδίο μοιάζει με ταμπλό παιχνιδιού ή όταν θεωρείσαι κτήμα ή απόκτημα. Όταν αμοιβαία συμπληρώνετε τα κουτάκια σας, αλλά κι όταν δίνεις, γιατί το θέλεις, κι ας μη πάρεις ποτέ.
Όλα έρωτα τα λες. Το θέμα είναι τι είσαι διατεθειμένος να ζήσεις και τι να προσφέρεις. Ποιος έρωτας σου κάνει και ποιον να μη δοκιμάσεις ποτέ. Από ποιον να φύγεις τρέχοντας και σε ποιον να δώσεις ευκαιρία. Γιατί ίσως αν μπορείς να κατηγοριοποιήσεις τον έρωτα να μπορείς πιο συνειδητά να επιλέξεις ποια μορφή του θέλεις να ζήσεις.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου