Πίστευες πως ήταν ο «άνθρωπος της ζωής σου», πως δε θα χωρίσετε ποτέ και πως θα μπορούσατε να φτάσετε μέχρι τα βαθιά γεράματα μαζί. Το σενάριο της ζωής σου, όμως, δεν περιελάμβανε το happy end που φανταζόσουν κι έτσι, εσύ κι αυτός ο άνθρωπος, πήρατε ξεχωριστούς δρόμους. Μέχρι να φτάσετε σ’ αυτό το σημείο, μάλλον, προηγήθηκαν καταστάσεις, γεγονότα, συναισθήματα και σκέψεις που επιβάρυναν τη σχέση, την έκαναν μη βιώσιμη, έφθειραν την αρχική μαγεία της και κατέρριψαν πιθανές προσδοκίες κι επιθυμίες για την εξέλιξή της. Οπότε ήρθε και το τέλος. Όσο κι αν αμφιταλαντεύτηκες, όσο κι αν δεν πίστευες ότι θα έφτανες σε αυτό το σημείο, όσο κι αν το καθυστέρησες δίνοντας ευκαιρίες. Μπορεί να ήσουν εσύ τελικά που πήρες την απόφαση να δώσεις αυτό το τέλος, ή μπορεί από την άλλη, να ήταν μια απόφαση που αναγκάστηκες να δεχθείς. Όπως και να έχει το αποτέλεσμα είναι ένα: χώρισες από τον «άνθρωπο της ζωής σου».
Γιατί όποιος κι αν πήρε την απόφαση, αυτή επηρεάζει και πονάει και τους δύο· και σπάνια είναι εύκολη.
Και τώρα, τι; Αν τα συναισθήματά σου δεν είναι έντονα, ίσως να είναι «μουδιασμένα» κι εσύ να αισθάνεσαι το μυαλό σου ένα κουβάρι. Σκέψεις, όπως, «είναι δυνατόν να μην είμαστε μαζί;», «θα βρω (ή δεν πρόκειται να βρω) άλλο άτομο σαν αυτό;», «αν δεν είμαι με αυτό το άτομο, δε θέλω να είμαι με κανένα», περνάνε από το μυαλό σου επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τη συναισθηματική σου κατάσταση. Κάθε χωρισμός, σε διαφορετική αναλογία κι ένταση, μπορεί να εμπεριέχει απόρριψη, απογοήτευση, θλίψη, απόγνωση, ανασφάλεια, θυμό, αμφιβολία, φόβο κι ένα σωρό άλλα συναισθήματα που σίγουρα δεν είναι ευχάριστο να τα βιώνεις. Πόσο, μάλλον, όταν αυτός ο χωρισμός είναι από ένα άτομο που είχες συνδέσει με τόσες προσδοκίες. Γιατί σίγουρα «ο άνθρωπος της ζωής σου» ήταν ένα άτομο που συνδύαζε αρκετά χαρακτηριστικά που επιθυμούσες να έχει το ταίρι σου. Σκέφτηκες όμως, πως ίσως τελικά να είχες τόσες προσδοκίες από εκείνο, που δεν μπορούσε για κάποιο λόγο να τις εκπληρώσει;
Για να χωρίσατε σίγουρα υπήρξε τουλάχιστον ένας σημαντικός λόγος που σας οδήγησε εκεί. Το να εμμένεις σε υποθετικές σκέψεις, όπως «τι θα γινόταν αν…» θα σου προσφέρει μόνο μεγαλύτερο πόνο και θλίψη. Κι όσο πιο γρήγορα βγάλεις αυτά τα «αν» από τη ζωή σου τόσο πιο γρήγορα θα αποδεσμεύσεις τον εαυτό σου από μια στατικότητα και μια συναισθηματική φόρτιση που δε σου χρειάζεται και δε σε βοηθά.
Αντ’ αυτού θα σε βοηθούσε ιδιαίτερα να κάνεις έναν απολογισμό, μια εποικοδομητική αυτοκριτική, χωρίς διάθεση για επίκριση κι αυστηρότητα, ώστε να ανακαλύψεις τι μαθήματα σού πρόσφερε αυτή η σχέση, ώστε να πας παρακάτω με μεγαλύτερη ωριμότητα, δύναμη κι εμπειρία. Γιατί, μπορεί η κυρίαρχη αίσθηση, τουλάχιστον στην αρχή, να είναι πως κάτι έχασες, αλλά στην πραγματικότητα πίσω από κάτι που χάνεις, πάντα, υπάρχει κάτι που κερδίζεις, αρκεί να του δώσεις τη δέουσα προσοχή και να μην το υποτιμήσεις. Και ναι, αυτός ο απολογισμός δεν είναι εύκολο να γίνει όσο ο χωρισμός είναι φρέσκος, γιατί -όπως κι ένα δέντρο- θα σου προσφέρει τους καρπούς του όταν αυτοί ωριμάσουν. Το μόνο που χρειάζεται λοιπόν, είναι να αφήσεις το χρόνο να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα χωρίς να τον σταματάς με αχρείαστα «αν» και σκέψεις που σ’ αγκιστρώνουν στο παρελθόν.
Το να χωρίζεις από τον «άνθρωπο της ζωής σου», είναι μια πολύ σοβαρή ένδειξη πως αυτός δεν ήταν πραγματικά ο «άνθρωπος της ζωής σου».
Ίσως ήταν ένας άνθρωπος που είχατε καλή χημεία, που ταιριάζατε σε πολλά, που περνούσατε καλά μαζί. Ίσως να είχε πολλά χαρακτηριστικά που για εσένα συνθέτουν τον ιδανικό σύντροφο. Ίσως, πάλι, κάποτε -λόγω ηλικίας, καταστάσεων, συνθηκών- να είχες δημιουργήσει μια ιδανική εικόνα για τη σχέση σας που αργότερα αρνιόσουν πεισματικά να καταρρίψεις -όσα στοιχεία κι αν σου έδειχναν πως τα πράγματα έχουν αλλάξει και πως αυτό που βιώνεις απέχει πλέον από το ιδανικό.
Όλα αυτά μπορείς να τα δεις ως λόγους για να πατήσεις pause στη ζωή σου, αφού την έχεις γεμίσει με αμέτρητα «γιατί», που ξέρεις πως είτε δεν έχουν απάντηση, είτε η απάντηση δε σε καλύπτει, είτε δε θα απαντηθούν ποτέ. Αντί λοιπόν να συμβιβάζεσαι και να πονάς σκέψου όλα τα χαρακτηριστικά που θέλεις να έχει ο σύντροφός σου κι όλα εκείνα που αρνείσαι να δεχτείς, σκέψου τα θετικά και τα αρνητικά του πρώην συντρόφου σου και μάθε απ’ αυτά. Έτσι αυξάνεις σημαντικά την πιθανότητα η επόμενη επιλογή συντρόφου που θα κάνεις να ικανοποιεί τις ανάγκες σου εξίσου, αν όχι περισσότερο. Έχε στο νου σου μόνο, να μην μπεις στη διαδικασία της σύγκρισης και να μην εμμένεις στο πρόσωπο αυτό καθ’ αυτό. Αντ’ αυτού μείνε στην αίσθηση που σου πρόσφερε η παλιά σου σχέση και αναζήτησε σ’ αυτή όσα θέλεις να κρατήσεις, μέχρι να νιώσεις πως θέλεις να προχωρήσεις στην επόμενη.
Ο χωρισμός δεν είναι εύκολη υπόθεση, πόσο μάλλον όταν χωρίζεις από έναν άνθρωπο με τον οποίο ένιωσες, μοιράστηκες, βίωσες πολλά και έντονα αισθήματα, ονειρεύτηκες και σχεδίασες μια κοινή πορεία χωρίς να βλέπεις ημερομηνία λήξης. Δες τι σου έμαθε αυτή η σχέση, τι μαθήματα σού δίδαξε, πώς σε εξέλιξε, τι χαρακτηριστικά σε βοήθησε να καλλιεργήσεις. Όλα αυτά έχε τα κατά νου και ξεκίνα για καινούρια ταξίδια, με καινούριους ανθρώπους, σε νέα μέρη. Ίσως ο «άνθρωπος της ζωής σου» να ήταν μια ταμπέλα που φόρεσες σε κάποιον και κρέμασες πάνω της ό,τι προσδοκίες ταίριαζαν μ’ αυτήν. Αν βγάλεις αυτήν την ταμπέλα τι θα μείνει;
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ευαγγελία Θεοδωρούδα
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
