Το ταίρι σου έχει κάνει μια πράξη ή επαναλαμβάνει μια συμπεριφορά, η οποία σε δυσαρεστεί, σε θυμώνει, σε στενοχωρεί, σε πληγώνει ή σου προκαλεί εκνευρισμό. Διαβάζοντας την παραπάνω πρόταση είναι πιθανό να έχεις εντοπίσει ήδη μια τέτοια πράξη ή συμπεριφορά. Πώς την αντιμετωπίζεις; Μια διαδεδομένη τακτική είναι η μίμηση της συμπεριφοράς (mirroring). Να κάνεις, δηλαδή, αυτό που έκανε ή κάνει σε σένα. Σκοπός αυτής της τακτικής είναι η άλλη πλευρά να καταλάβει με άμεσο και βιωματικό τρόπο, τα συναισθήματα που σου προκαλεί και κατά συνέπεια να σταματήσει την ανεπιθύμητη για εσένα συμπεριφορά.

Αυτού του τύπου το mirroring μπορεί να έπεται ή να προηγείται άλλων προσπαθειών, όπως η συζήτηση, η έντονη συναισθηματική αντίδραση, η γνωστοποίηση ή υπενθύμιση των ορίων σου. Αν έπεται άλλων προσπαθειών, ίσως να θεωρείς πως είναι «το τελευταίο σου χαρτί», ώστε να αλλάξει ή έστω να βελτιωθεί μια κατάσταση που δε σου αρέσει. Σε αυτή την περίπτωση, η τακτική χρησιμοποιείται συνήθως πιο εστιασμένα, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και αν δεν επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα απορρίπτεται. Η αίσθηση που επικρατεί είναι περισσότερο της ελπίδας («μακάρι με αυτόν τον τρόπο να καταλάβει»), παρά της εκδίκησης («έτσι, για να δει πώς είναι»).

Αν η τακτική του mirroring είναι η πρώτη σου αντίδραση, την εφαρμόζεις δηλαδή προτού δοκιμάσεις κάτι άλλο, αυτό είναι μια ένδειξη ότι πιθανόν τη θεωρείς τον πιο αποτελεσματικό τρόπο αντιμετώπισης της κατάστασης. Σε αυτές τις περιπτώσεις, συνήθως η τακτική αυτή χρησιμοποιείται ξανά και ξανά, με διαφορετικές παραλλαγές -ακόμα κι αν δεν επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα- και οι πιθανότητες να υποβόσκει μια εκδικητική  τάση αυξάνονται. Αυτό, φυσικά, δε σημαίνει πως θέλεις το κακό του άλλου, αλλά πως η ενστικτώδης σου αντίδραση είναι να περάσεις το μήνυμα που θέλεις μέσα από το «να πάθει για να μάθει». Να αντιμετωπίσει, δηλαδή, το ταίρι σου μια ίδια ή παρόμοια συμπεριφορά για να νιώσει όπως νιώθεις και να τη σταματήσει.

Εσύ πόσο ασφαλής νιώθεις στη σχέση σου;
Κάνε τώρα το τεστ!

Οι επιπτώσεις που έχει το mirroring στη σχέση διαφέρουν, ανάλογα με τη δυναμική του ζευγαριού, την ένταση, την έκταση και την πρόθεση υπό από την οποία γίνεται. Αυτό που παρατηρείται, όμως, στις περισσότερες περιπτώσεις είναι η ύπαρξη ενός συνεχιζόμενου push-pull παιχνιδιού στρατηγικής. Με λίγα λόγια, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος που συνηθώς παρασέρνει και τους δύο σε μια συμπεριφορά του τύπου «αφού μου το κάνεις εσύ, θα σου το κάνω κι εγώ». Όπως γίνεται αντιληπτό, αυτή η στρατηγική καταλήγει σε αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που θεωρητικά δημιουργήθηκε για να πετύχει. Δεν είναι απίθανο, μάλιστα, στην πορεία του παιχνιδιού να ξεχαστεί τελείως ο αρχικός στόχος και η εστίαση να μεταφερθεί στο επιφανειακό «θα τ@ δείξω εγώ».

Κάτι άλλο που μπορεί να συμβεί με τη χρήση του mirroring είναι η αλλοίωση ορισμένων ηθικών σου αξιών καθώς και χαρακτηριστικών που συνθέτουν τον προσωπικό σου τρόπο συμπεριφοράς. Αυτό συμβαίνει όταν η συμπεριφορά που αντιμετωπίζεις από το ταίρι σου και θέλεις να κάνεις κατανοητό πως δεν είναι αποδεκτή, έχει χαρακτηριστικά που απέχουν από τον τρόπο που θα επέλεγες να συμπεριφερθείς εσύ σε αντίστοιχη περίπτωση. Μπαίνεις στη διαδικασία όχι μόνο να υιοθετήσεις μια συμπεριφορά που δε σου αρέσει και δεν είναι του χαρακτήρα σου, αλλά να την υποστηρίξεις κιόλας και αν χρειαστεί να την ενισχύσεις. Με απλά λόγια, καταλήγεις να κάνεις κάτι που δε σ’ αρέσει να σου κάνουν και μάλιστα επίτηδες.

Το mirroring είναι μια τακτική που χρησιμοποιείται ευρέως στις ερωτικές σχέσεις τόσο για μικρά, καθημερινά θέματα («αφού είναι ακατάστατ@, θα είμαι κι εγώ») όσο και για κάποια που θεωρούνται πιο σημαντικά («αφού φλερτάρει, θα φλερτάρω»). Ο βασικός λόγος που έχει γίνει τόσο δημοφιλής και δελεαστική στο να δοκιμαστεί είναι το βιωματικό κομμάτι και η σκέψη πως «αν κάνω το ίδιο θα νιώσει όπως νιώθω». Δίνει την αίσθηση ότι η απέναντι πλευρά θα καταλάβει κάτι ουσιαστικά, δε θα μείνει απλώς στα λόγια και κατά συνέπεια το πρόβλημα θα επιλυθεί. Στην πραγματικότητα, λίγες είναι οι φορές που η τακτική αυτή αποδίδει, ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις είναι μια αρχή, ώστε να δημιουργηθεί ένα push-pull παιχνίδι που μάλλον φλερτάρει με τα νεύρα και τις αντοχές του ζευγαριού παρά προσφέρει λύση.

Η συζήτηση, όχι αυτή που γίνεται για να σε πείσω για το «πόσο δίκαιο έχω» ή «πόσο λάθος είσαι»- αλλά αυτή που βασίζεται στην ειλικρίνεια, τον αλληλοσεβασμό, την κατανόηση, τη θέση ή υπενθύμιση των προσωπικών ορίων και την επιθυμία «να ακούσω προτού μιλήσω», έχει περισσότερες πιθανότητες να αποφέρει ποιοτικότερα και μεγαλύτερης διάρκειας αποτελέσματα για τη σχέση. Σε γενικές γραμμές, μια υγιής στρατηγική, για την επίλυση προβλημάτων που αναδύονται κατά τη διάρκεια μιας σχέσης, είναι αυτή που τοποθετεί το ταίρι σου δίπλα σου ως συνοδοιπόρο και όχι απέναντί σου ως αντίπαλο.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!