Δε θέλει ιδιαίτερο κόπο ή κάποια τρομερή αντίληψη για να καταλάβει κάποιος την έννοια του όρου «νοιάζομαι», «ενδιαφέρομαι», «είσαι σημαντικός άνθρωπος για μένα». Ξεκινάει από την πρώτη καλημέρα, συνεχίζει με το «είσαι καλά, έφαγες, θες να σου φέρω κάτι». Ένα χαζό μήνυμα μπορεί να είναι η ευκαιρία να επικοινωνήσεις, ακόμα και για να ρωτήσεις τον καιρό.
Δεν είναι ένα απλό «σε ψάχνω γιατί δεν έχω τίποτα να κάνω» ή γιατί «είδα ένα στόρι σου και πήρα να δω τι κάνεις». Κι αυτό γιατί έχει διάρκεια, είναι καθημερινότητα, επανάληψη. Το να είσαι στη σκέψη κάποιου, να σε υπολογίζει και να τον ενδιαφέρεις πρακτικά, εξηγεί συμπεριφορές που τα λόγια ποτέ δε θα μπορούσαν να περιγράψουν, συγκριτικά με τις πράξεις.
Το ίδιο όμως ακριβώς συμβαίνει και στην αντίπερα όχθη. Το «αραιά και πού να μιλάμε», «σε θυμάμαι για να περάσω την ώρα μου», «δεν είχα τίποτα άλλο να κάνω κι είπα να σε πάρω να βρεθούμε», είναι προφανείς συμπεριφορές. Βγάζουν μάτι. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να κατηγορήσεις κανέναν που δε θέλει να σε εντάξει πιο βαθιά στη ζωή του, που δεν ενδιαφέρεται και τόσο. Το θέμα εδώ είναι τα λάθος σημάδια και κυρίως η κακή μετάφραση των συμπεριφορών, ειδικά όταν πρόκειται για ένα άτομο που είναι σημαντικό για σένα. Και το τονίζουμε. Για σένα μόνο. Όσο και να ήθελες και να ονειρευόσουν να συμβεί το αντίθετο. Συμβαίνει σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις, σε όλες τις συναναστροφές.
Είναι αυτές οι λίγες αναλαμπές αλήθειας που φωτίζουν όλο το δωμάτιο και νιώθεις την έμμεση εκμετάλλευση της καλοσύνης σου- πολύ περισσότερο την καταπάτηση της εξουσίας που παραχωρείς. Γιατί αυτό που έχεις μέσα σου, είναι τόσο δυνατό, είναι τόσο μεγάλη η ανάγκη σου να γίνεις σημαντικός για εκείνον που είναι για σένα, που βάζεις όλα τα φίλτρα των συναισθημάτων σου πάνω στην κρίση σου. Όταν λοιπόν έρθει η στιγμή κι αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα αντικειμενικά -όχι όπως θα ήθελες εσύ να είναι τα πράγματα ή ελπίζεις- θ’ αρχίσεις να ξεχωρίζεις το γεγονός πως αν κάποιος νοιάζεται, το δείχνει με χίλιους τρόπους κι αν κάποιος δε νοιάζεται, θα το δείξεις επίσης με χίλιους τρόπους. Κι ίσως να είναι λίγο σκληρό, όμως τουλάχιστον θα ξέρεις τι πραγματικά συμβαίνει και δε θα πετάς σε ένα ροζ συννεφάκι, υποθέτοντας συμπεριφορές που απλώς δεν ισχύουν.
Άλλωστε, όλοι μας κρύβουμε μια πτυχή του εαυτού μας που έχει να κάνει καθαρά με το εγώ μας, όμως δεν μπορούμε να κρύψουμε το ενδιαφέρον ή την αδιαφορία μας. Γιατί το να νοιάζεσαι βρίσκει ικανοποίηση μόνο αν προσφέρεις, αν δίνεις, αν τρέχεις. Σου δίνει έναν λόγο παραπάνω να είσαι ζωντανός, είτε είναι δούναι και λαβείν είτε όχι. Και δεν το κάνεις για να είναι. Θα βρεθούν αυτοί οι λίγοι που θα εκτιμήσουν και θα συνειδητοποιήσουν πόσο σημαντικός είσαι και μόνο που υπάρχεις στη ζωή τους και μ’ εκείνους, δε θα χρειαστεί να υποπτευτείς κανένα ενδιαφέρον. Θα λάμπει από μακριά και θα το ξέρεις, θα το νιώθεις, θα το ακούς και θα το βλέπεις.
Θέλουμε και τη δική σου ιστορία!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Κατερίνα Κύρκου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
