Έρως ανίκατε μάχαν. Η ύπαρξή μας περιστρέφεται γύρω από τον περιβόητο παλαβιάρη μικρό Θεό που μέχρι να τον γνωρίσουμε ήταν σαν να μην είχαμε ζήσει. Είναι γεγονός πως δε θα υπήρχε νόημα εάν έστω και μία φορά δεν ερωτευόμασταν, γιατί τα τόσο έντονα συναισθήματα που νιώθεις σου δίνουν κίνητρο να αγαπήσεις ακόμα παραπάνω τη ζωή και έρχονται τώρα ν’ αλλάξουν την κοσμοθεωρία σου. Ποιος θεωρείται άραγε ο πρώτος μας έρωτας; Eίναι ο άνθρωπος που έκανε την εισαγωγή και τον πρόλογο ή εκείνος που μπήκε στο κυρίως θέμα της καρδιάς μας και έγραψε έναν πανηγυρικό επίλογο;
Ας ξεκινήσουμε από την αρχή της ιστορίας. Από μικροί ακούγαμε πως τον πρώτο σου έρωτα δε θα τον ξεχάσεις ποτέ, πως θα ‘ναι για σένα μοναδικός. Ίσως γιατί αποτελεί το πρώτο βήμα σε μια νέα διαδρομή, γιατί είναι αυτός που σε κρατάει απ’ το χέρι και σου ανοίγει τους δρόμους της αγάπης και της συντροφικότητας. Είναι κάτι σαν την πρώτη μέρα στο σχολείο, σαν το πρώτο σου ταξίδι μόνος ή το πρώτο σου σπίτι. Όλα αυτά περνάνε κι όμως μένουν όμορφες αναμνήσεις. Στην πορεία των χρόνων μπορεί να πήγες πολλά ταξίδια και το αγαπημένο σου να μην ήταν εκείνο στη Disneyland που ‘χες πάει με το σχολείο. Μπορεί να άλλαξες πολλά σπίτια και να αγάπησες περισσότερο το διαμέρισμα που νοίκιασες μετά την αποφοίτηση. Με λίγα λόγια, η πρώτη γνωριμία με τον έρωτα μοιάζει με ορθάνοιχτη πόρτα στρωμένη με κόκκινο χάλι, προσεγμένο φωτισμό και παραμυθένιο σκηνικό. Πώς γίνεται να μη θες να ανακαλύψεις τι κρύβει;
Η αρχή του τέλους της ιστορίας βρίσκεται στις πεταλούδες στο στομάχι που δε σε αφήνουν να ελέγξεις το σώμα σου, στον ηλεκτρισμό που νιώθεις όταν κοιτάς ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Είναι τα πρώτα σημάδια ότι ο έρωτας σού ‘χει χτυπήσει την πόρτα και δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής. Εκεί ξεκινάει το παραμύθι. Εκεί που η χημεία δε θέλει αναλύσεις, εκεί που η ζάλη δεν είναι μόνο απ’ το ποτό αλλά απ’ τα μάτια που βλέπεις απέναντί σου. Είναι εκείνος ο άνθρωπος που σου έμαθε τι θα πει έρωτας -τόσο στην πράξη όσο και στη θεωρία-, που όσα χρόνια κι αν περάσουν δε θα καταφέρει να συγκριθεί με κανέναν. Τα συναισθήματα που δε θα ξεχάσεις τον κάνουν ανεπανάληπτο και ικανό να κερδίζει στην καρδιά σου το χρυσό μετάλλιο, την πρώτη θέση. Είναι αυτός που έριξε ένα βέλος και έκανες τις αισθήσεις σου να ξυπνήσουν ταυτόχρονα, τον χρόνο να σταματήσει κι όλα να μπουν σε pause. Τι κι αν καταστρεφόταν ο κόσμος!
Ο πρώτος έρωτας είναι αυτός που σε ξεκλείδωσε όταν κανείς άλλος δεν μπορούσε ή δεν είχε τον χρόνο να το κάνει, που αφιέρωσε ένα κομμάτι της ψυχής του για να σου δείξει πως όταν θες κάτι πολύ όλα μπορούν να συμβούν. Είναι εκείνος που όταν ακούς ένα κομμάτι και κλείνεις τα μάτια έρχεται η μορφή του στο μυαλό σου, που όταν βρέχει τον σκέφτεσαι και χαμογελάς. Σου έδειξε πως υπάρχουν φωτεινές μέρες και σε έκανε να καταλάβεις πως χωρίς λίγη πίκρα δε θα αντιληφθείς πόσο γλυκιά είναι η ζωή. Σου έμαθε πώς είναι να αγαπάς και να αγαπιέσαι, πως στην αγάπη δεν είναι όλα τέλεια, πως πρέπει να δώσεις κι όχι μόνο να πάρεις. Σε έκανε να δεις πως τα ups and downs είναι μες το παιχνίδι, όπως και τα νεύρα, ο φόβος, ο πόνος, η στοργή, η κατανόηση, ο εγωισμός. Γιατί όταν νιώθεις κάτι πολύ είναι πάνω από τις δυνάμεις σου και σταματάς να αντιστέκεσαι. Έμαθες να αφήνεσαι κι όπου σε βγάλει, έμαθες πως το πολύ δυνατό δεν είναι αδυναμία αλλά δύναμη ψυχής. Το αστείο είναι πως όσα χρόνια κι αν περάσουν δια μαγείας κρατάς μόνο τις καλές στιγμές και όσα σας έφεραν κοντά.
Κάποιοι αυτόν τον έρωτα θα τον συναντήσουν εξαρχής, κάποιοι ίσως πιο μετά, κάποιοι μπορεί και ποτέ. Δεν είναι θέμα χρόνου ή αριθμού. Αυτό το διαφορετικό βλέμμα, αυτό το φιλί, το συναίσθημα, η ανυπομονησία, η ζήλια, και κυρίως η λαχτάρα χτίζουν ποιοι είμαστε λιθαράκι λιθαράκι. Αυτό ο έρωτας είναι μεγάλο κομμάτι της ζωής μας και φέρει εμμέσως μια κάποια ευθύνη για τη μετέπειτα πορεία μας. Πόσο όμορφο είναι τελικά αυτό που μένει και πόσο μοναδικό ένας άνθρωπος να σε κάνει κομμάτι της ζωής του για πάντα.
Τι να λέμε τώρα! Ο πρώτος μας έρωτας μια ολόκληρη ιστορία…
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.