Σε έναν κόσμο, όπου οι ώρες της ημέρας μοιάζουν να λιγοστεύουν και οι υποχρεώσεις πληθαίνουν, οι ερωτικές μας σχέσεις συχνά γίνονται τα πρώτα θύματα. Ωστόσο, είμαστε όλοι ένοχοι: δουλειά, γυμναστήριο, κοινωνικές υποχρεώσεις, δουλειές του σπιτιού, ατελείωτο σκρολάρισμα στο κινητό∙ όλα βρίσκουν τον τρόπο να εισβάλουν στον χρόνο που θα μπορούσαμε να περνάμε με τον άνθρωπό μας. Το αποτέλεσμα; Μια αίσθηση απομάκρυνσης, σχεδόν αόρατη αρχικά, η οποία όμως σιγά-σιγά δηλητηριάζει τη σχέση, με τα προβλήματα να συσσωρεύονται σαν άπλυτα πιάτα στον νεροχύτη. Τα ζευγάρια που περνούν λιγότερο χρόνο μαζί αρχίζουν να χάνουν ακόμη και τη συναισθηματική τους σύνδεση, αυξάνοντας το άγχος και μειώνοντας την ικανοποίηση που νιώθουν στη σχέση τους.

Κανείς δεν μπορεί να αναγκάσει το ρολόι να σταματήσει, μπορούμε, όμως, να μετατρέψουμε αυτόν τον περιορισμένο χρόνο σε ποιοτικές στιγμές.

Ας πάρουμε ως παράδειγμα τον Γιώργο και τη Μαρία, δύο τυχαία ονόματα, οι οποίοι ζουν στο ίδιο σπίτι, με τον Γιώργο να εργάζεται πολλές ώρες και να πηγαίνει κατευθείαν για τένις με φίλους για να αποφορτιστεί. Η Μαρία δουλεύει από το σπίτι, επιτρέποντας της ευέλικτο ωράριο αλλά αισθάνεται απομονωμένη. Το βράδυ, ο Γιώργος επιστρέφει κουρασμένος, ενώ η Μαρία, που περιμένει όλη μέρα, νιώθει ότι ο Γιώργος την αγνοεί και η σχέση τους φθείρεται. Τα Σαββατοκύριακα, η κατάσταση επιδεινώνεται: η Μαρία ελπίζει σε «ποιοτικό χρόνο» μαζί, ενώ ο Γιώργος προτιμά χαλάρωση στο Netflix. Αυτή η διαφορά αντίληψης οδηγεί σε καβγάδες, προσπαθώντας και οι δύο να επιβληθούν. Το αποτέλεσμα; Ένας συμβιβασμός που τους αφήνει ανικανοποίητους. Όμως, ας είμαστε ειλικρινείς, οι συμβιβασμοί είναι απαραίτητοι για την επιβίωση της σχέσης, αρκεί να είμαστε ρεαλιστές και να προσπαθήσουμε.

Αρχικά, ας αναγνωρίσουμε ότι ο καθένας έχει τη δική του εκδοχή του «ποιοτικού χρόνου». Ο Γιώργος θέλει να είναι ξάπλα στον καναπέ βλέποντας Netflix, ενώ για τη Μαρία, από την άλλη, θέλει κοινές δραστηριότητες εκτός, δηλαδή δείπνο σε ένα εστιατόριο ή εκδρομή. Τι κάνουμε λοιπόν σ’ αυτήν την κατάσταση; Βρίσκουμε κοινό έδαφος! Ίσως μια ταινία που να αρέσει από κοινού ή μια δραστηριότητα, όπως μαγείρεμα μαζί∙ κάτι απλό, αλλά να μη νιώθει κανείς ότι σπαταλάει τον χρόνο του. Ή ένα βράδυ στον καναπέ με κρασί, μιλώντας για σχέδια, αντί για παράπονα. Βέβαια, είναι αυτό το τέλειο σενάριο; Μπορεί και όχι, αλλά σε μια σχέση, πολλές φορές επιλέγεις το λιγότερο βλαβερό αντί για το ιδανικό που ορίζει ο καθένας μέσα στο κεφάλι του.

Και ας συνεχίσουμε να μιλάμε για τον περίφημο σημαντικό «ποιοτικό χρόνο». Ποιος έχει, όμως, χρόνο όταν το πρόγραμμά είναι τόσο φορτωμένο που δεν προλαβαίνει ούτε να σκεφτεί; Έτσι, ο Γιώργος και η Μαρία, ας ξεκινήσουν με μικρά βήματα. Αντί να προσπαθούν να μετατρέψουν κάθε μέρα σε σκηνή του «The Notebook», ας συμφωνήσουν σε μια συγκεκριμένη μέρα την εβδομάδα, αφιερωμένη αποκλειστικά σε αυτούς, η οποία θα είναι ιερή, ανεξαρτήτως υποχρεώσεων. Για αρχή, μία ημέρα, με μια απλή δραστηριότητα, όπως να μείνουν σπίτι και να απολαύσουν κοκτέιλ που έφτιαξαν μόνοι ή μια λίστα με εμπειρίες που θα μπορούσαν να ζήσουν μαζί για να κάνουν κάθε βδομάδα κάτι νέο ή να περάσουν τη μέρα τους σαν τουρίστες στη δική τους πόλη. Η ποιότητα είναι σημαντικότερη από την ποσότητα, έτσι ώστε η Μαρία να νιώθει εγγύτητα, ενώ ο Γιώργος δε θα νιώθει πιεσμένος.

Τώρα, ας είμαστε και ρεαλιστές: η επικοινωνία είναι το παν, αλλά μην περιμένετε ότι ο άλλος θα καταλάβει τα πάντα, όσο κι αν προσπαθήσετε. Οι άνθρωποι ακούν αυτό που θέλουν και κατανοούν αυτό που ήδη πιστεύουν. Ίσως χρειαστεί να το επαναλάβετε, να το εξηγήσετε και να το ξαναπείτε μέχρι να γίνει κατανοητό, ναι είναι κουραστικό, αλλά ποιος είπε ότι οι ανθρώπινες σχέσεις είναι εύκολες; Έτσι, ο Γιώργος και η Μαρία μπορούν να αφιερώσουν λίγο χρόνο το βραδάκι για να μοιραστούν τη μέρα τους, έστω για 10 λεπτά. Αυτή η μικρή επαφή μπορεί να κάνει θαύματα! Σκεφτείτε ο Γιώργος να έχει μαλώσει με το αφεντικό του και η Μαρία να μην έχει ιδέα, καταλαβαίνετε τι γίνεται στο σπίτι. Ή, ακόμα, να γράψουν ο ένας στον άλλον ένα μικρό σημείωμα, εκφράζοντας κάτι που τους έλειψε. Μικρές φαινομενικά ασήμαντες χειρονομίες που κάνουν μεγάλη διαφορά στην καθημερινότητα.

Και μιας που ανέφερα το «κουραστικό», ας δώσουμε στον καθένα τον χώρο του. Ο Γιώργος χρειάζεται χρόνο για να χαλαρώσει και να ξεφύγει από τις απαιτήσεις της δουλειάς. Η Μαρία χρειάζεται να κατανοήσει και να σεβαστεί αυτή την ανάγκη και να βρει δραστηριότητες που της προσφέρουν χαρά και ισορροπία, χωρίς να εξαρτάται αποκλειστικά απ’ τον Γιώργο, όπως ένα νέο χόμπι ή βιβλίο ή ένα σεμινάριο. Ο προσωπικός χρόνος δεν είναι πολυτέλεια, αλλά αναγκαιότητα, κι όταν το ζευγάρι τον εξασφαλίσει, ο κοινός χρόνος θα έχει μεγαλύτερη αξία.

Τέλος, ας μιλήσουμε και για τις ριμάδες προσδοκίες που μας τρώνε την ψυχή! Ο ποιοτικός χρόνος δε χρειάζεται να είναι πάντα τέλειος. Μερικές φορές, το να είμαστε απλά μαζί, χωρίς πίεση, αρκεί για να αναζωογονήσει τη σχέση. Κάντε κάτι απλό, όπως να παίξετε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι ή να φτιάξετε ένα DIY project για το σπίτι, ώστε να συνεργαστείτε και να διασκεδάσετε ταυτόχρονα κι αν δεν μπορείτε να βρείτε κάτι που να ευχαριστεί και τους δύο, τουλάχιστον βρείτε κάτι που δε θα δυσαρεστεί κανέναν. Και κάπως έτσι, στο τέλος της ημέρας, η προσπάθεια μας δεν είναι ποτέ χαμένος χρόνος.

Συντάκτης: Έρρικα Στ. Παπαδημητρίου