Κανένας έρωτας δεν επιβίωσε με τη σύγκριση

Όταν ήμουν μικρή και είχα την πρώτη ερωτική απογοήτευση, θυμάμαι να τρέχω στη μαμά μου με κλαμένα μάτια και να της λέω πως δεν πρόκειται να ερωτευτώ ξανά, πως δεν πρόκειται να βρω έναν έρωτα τόσο σπουδαίο και τόσο μεγάλο σαν αυτό που είχα χάσει. Πως ό,τι και να γίνει, εγώ θα τους συγκρίνω όλους με αυτόν το χαμένο έρωτα. Και τότε η μαμά μου, μου είπε πως κάπου είχε διαβάσει, πως ο έρωτας είναι σαν ένα ηλιοβασίλεμα.

Τότε όταν το πρώτοείχα ακούσει μου φάνηκε, επιεικώς, μπούρδες. Αλλά μετά κατάλαβα τι ήταν αυτό που προσπαθούσε να μου πει. Μπορεί να βλέπεις τη δύση του ηλίου κάθε μέρα, όμως ποτέ δε θα είναι ίδια με την προηγούμενη ή με την επόμενη και ποτέ δε θα μπορείς να ξεχωρίσεις ποια μέρα ήταν πιο ωραίο το ηλιοβασίλεμα που είδες. Μπορεί να προσπαθήσεις να αποθανατίσεις αυτή τη στιγμή, αλλά καμιά φωτογραφία δε θα είναι ίδια.

Αν προσπαθήσεις να ψάξεις τις λεπτομέρειες ώστε να βρεις αυτά που διαφοροποιούν το ένα ηλιοβασίλεμα από το άλλο, τότε θα χάσεις τη μαγεία τους. Έτσι και ο έρωτας. Κανένας δε θα είναι ίδιος με έναν άλλο, πάντα θα υπάρχουν στοιχεία που θα τους διαφοροποιούν. Έτσι, αν προσπαθήσεις να συγκρίνεις έναν έρωτα με έναν άλλο, θα χάσεις όλα αυτά τα στοιχεία που τον κάνουν διαφορετικό. Όλες αυτές τις λεπτομέρειες που τον κάνουν μοναδικό, άξιο να υπάρχει.

Ο έρωτας μπορεί να είναι φλογερός, γεμάτος πάθος, ένταση και όλα αυτά που προκαλούν ρίγος στη ραχοκοκαλιά σου και σφίξιμο στη ψυχή σου. Ή μπορεί να είναι ήρεμος, με στοργή, χάδια και αγκαλιές γεμάτες ασφάλεια. Έρωτας  από αυτούς που κάνουν την ψυχή σου να αγαλλιάζει από ηρεμία. Μπορεί να είναι όλα αυτά μαζί και πολλά παραπάνω ο λεγόμενος «έρωτας της ζωής σου».

Με τη σύγκριση, όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που τον ξεχωρίζουν θα χαθούν και μαζί με αυτά και ο ίδιος ο έρωτας. Κανένας έρωτας δεν επιβίωσε με τη σύγκριση. Κουράζεται και ο ίδιος και φεύγει.

Δεν τις αντέχει τις συγκρίσεις ο έρωτας, τον υποβαθμίζουν και σιγά-σιγά τον καταστρέφουν. Τον πληγώνουν, χάνει την προσωπικότητά του και γίνεται ίδιος με τους υπόλοιπους. Δεν του ταιριάζει του έρωτα να ανήκει στη μάζα. Δημιουργήθηκε για να ξεχωρίζει. Αν του στερήσεις αυτή του την ιδιαιτερότητα, του στερείς την ύπαρξή του. Και όντας πληγωμένος, ο έρωτας εξαφανίζεται.

Καμιά αγκαλιά δε θα είναι ίδια με κάποια άλλη. Σε άλλες θα κουμπώνεις πιο καλά, σε κάποιες όχι. Κανένα φιλί δε θα έχει την ίδια γεύση και κανένα χάδι την ίδια αίσθηση. Μην καταδικάζεις τις διαφορές, αγάπησέ τες.

Και όσο κλισέ και αν ακουστεί αυτό, έρωτες θα έρθουν πολλοί. Θα υπάρχουν έρωτες που θα θες να κατακτήσεις τον κόσμο μαζί τους, ενώ άλλοι που θα θες να κατακτήσεις τον καναπέ του σαλονιού σου. Έρωτες που θα ανάψουν φωτιά στην ψυχή σου και έρωτες που θα είναι βάλσαμο για αυτή. Έρωτες που θα φύγουν από μόνοι τους και έρωτες που θα διώξεις εσύ. Θα ‘ρθουν έρωτες που θα σου μάθουν πώς να αγαπάς και έρωτες που θα τους μάθεις εσύ τι είναι η αγάπη.

Να μην το συγκρίνεις τον έρωτα, να κρατάς αυτή του τη διαφορετικότητα, μην πας να τον προσαρμόσεις. Δεν ταιριάζεις εσύ τον έρωτα στα δεδομένα σου, αυτός ταιριάζει εσένα στα δικά του.