Να ζητάς την αλήθεια όταν είσαι σίγουρος πως την αντέχεις

Η ειλικρίνεια είναι κάτι που όλοι ζητάμε, μην πω ότι το απαιτούμε, όμως πόσοι από εμάς μπορούμε να την αντέξουμε; Είναι βαρύ φορτίο η αλήθεια, να την ξέρεις, να την κουβαλάς μαζί σου. Εδώ δεν υπάρχει σύντομος δρόμος. Μπορεί ένα ψέμα είναι πολύ πιο εύκολο να το πεις -και να το ακούσεις όταν το χρειάζεσαι- όμως η αξία της ειλικρίνειας είναι ανεκτίμητη. Αλλά επανέρχομαι στην αρχική ερώτηση, πόσοι από εμάς μπορούμε να την αντέξουμε;

Απ’ την πιο απλή ερώτηση έως αυτή που δεν μπορεί να ειπωθεί εύκολα, καθώς η απάντηση μας φοβίζει. Απ’ την ερώτηση αν έβαλες κιλά από πέρσι, αν το καινούργιο «amore» του πρώην είναι πιο ωραίο από σένα έως μια ερώτηση που όλους μας φοβίζει: «Με αγαπάς ακόμα;».

Οι περισσότεροι από εμάς όταν κάνουμε μια ερώτηση, συνήθως περιμένουμε μια απάντηση που θα μας ικανοποιήσει, που δε θα θίξει τον εγωισμό μας και την αυτοπεποίθησή μας. Δεν είμαστε έτοιμη να πέσουμε απ’ το ροζ συννεφάκι που έχουμε δημιουργήσει κι η αλήθεια σίγουρα σε προσγειώνει στο έδαφος. Γι’ αυτό κι είναι πιο εύκολο να ακούμε ένα όμορφο ψέμα, φτιαγμένο στα μέτρα μας, που δεν καταστρέφει το κάστρο και το παραμύθι που δημιουργήσαμε. Παρ’ όλα αυτά είναι πάντα προτιμότερο να προχωράς στη ζωή σου γνωρίζοντας την αλήθεια.

Μπορεί ένα όμορφο ψέμα να σε ικανοποιεί στην αρχή, όμως, για σκέψου τη συνέχεια. Κι ίσως όλα αυτά που δεν μπορείς να δεις, να είναι μπροστά σου τόσο καιρό και κάποια στιγμή θα σκάσουν στα μούτρα σου σαν μια τεράστια χειροβομβίδα.

Και για σκέψου, πόσες φορές ζήτησες την αλήθεια, ωστόσο όταν στην είπαν, νευρίασες, θύμωσες, τα έβαλες με αυτόν που είχες απέναντί σου. Δεν την άντεξες, σκέφτηκες πως ίσως ένα ψέμα θα ήταν καλύτερο, πως ίσως τελικά η αλήθεια που τόσο ζητούσες να ακουστεί, θα ήταν καλύτερα να έμενα κρυμμένη. Γιατί σε πλήγωσε, σε άλλαξε, σε στιγμάτισε, αλλά και σου άνοιξε τα μάτια -που ίσως αυτό να είναι και το πιο επίπονο αλλά και το μεγαλύτερο καλό που μπορεί να σου κάνει αυτή η ριμάδα η αλήθεια.

Για αυτό όταν ζητάς την αλήθεια να είσαι απόλυτα σίγουρος πως μπορείς να την αντέξεις.  Να έχεις το γνώθι για όλα αυτά που θα σου προκαλέσει, αλλά να είσαι σίγουρος πως κάποια στιγμή θα ξεπεράσεις το σοκ και θα κουβαλάς μαζί σου τα θετικά που σου άφησε αυτή. Πριν την ζητήσεις πρέπει να είσαι σίγουρος ότι μπορείς να σηκώσεις το βάρος της.

Και μη νομίζεις πως κι από αυτόν που τη ζητάς, του είναι πιο εύκολο να σου την πει. Υπάρχει πάντα ο φόβος μιας άσχημης αντίδρασης, ενός ωραίου μονολόγου με όλα τα κοσμητικά επίθετα που ξεκινάνε από «μ» και τα συναφή, ενός βάζου στο κεφάλι, του τρίτου παγκόσμιου πολέμου και πάει λέγοντας. Θέλει θάρρος η αλήθεια για να ειπωθεί. Για αυτό να την εκτιμάς, όσο άσχημη κι αν είναι. Γιατί ο φόβος, είτε είσαι ο ακροατής, είτε είσαι ο αφηγητής, πάντα υπάρχει.

Τυχεροί  αυτοί που έχουν το «χάρισμα» να είναι πάντοτε ειλικρινείς και πόσο ακόμα πιο τυχεροί αυτοί που περιτριγυρίζονται από τέτοιους ανθρώπους. Γιατί η ειλικρίνεια είναι ο μισός δρόμος για να γίνεις ένας σπουδαίος άνθρωπος.