Επιτραπέζιο παιχνίδι. Ορισμός: κάθε παιχνίδι που παίζεται πάνω σε μικρή οριζόντια επιφάνεια. Μπορούν να συμμετέχουν δύο ή περισσότερα άτομα και κύριος σκοπός είναι η διασκέδαση. Και κάπου εδώ γελάσαμε.
Σκοπός είναι να κερδίσεις, ποια διασκέδαση μου λες; Κι έτσι ξεκινάνε όλα. Ο ανταγωνισμός βαράει κόκκινο, η αδρεναλίνη ανεβαίνει στα ύψη κι όποιος τολμήσει να σου σταθεί εμπόδιο στο δρόμο σου προς τη δόξα, έχει χάσει τη θέση του στη λίστα με τους φίλους σου.
Πόσες φορές έχει τύχει να βρεθείτε σε ένα playhouse κι αντί για τη μουσική του μαγαζιού να ακούτε αγανακτισμένες φωνές, τσιρίδες, τσακωμούς, τόσο δυνατά που νομίζεις πως κάτι έγινε, κάποια βεντέτα άνοιξε. Τα θύματα πολλά, χιλιάδες τραυματίες και προς το παρόν δύο νεκροί, να κλείσει το μαγαζί, να εκκενωθεί ο χώρος και να ενημερωθεί το ΕΚΑΒ.
Και πείτε μου, ποιος από σας δεν έχει μαλώσει για ένα επιτραπέζιο; Ποιος από σας δεν έχει καταραστεί το φίλο που τον μαχαίρωσε πισώπλατα για να κερδίσει το παιχνίδι; Παραδέξου το όμως κι εσύ το ίδιο θα έκανες. Ποιος από σας δεν έχει νευριάσει όταν ξεπρόβαλε μπροστά του εκείνη η καταραμένη κάρτα «+4» στο uno και το συν 4, έγινε συν 8 και κατέληξες να κρατάς στο χέρι σου τη μισή τράπουλα, ενώ πριν λίγο ήσουν έτοιμος να τελειώσεις το παιχνίδι και να ανακηρυχτείς νικητής.
Ποιος δεν έχει μαλώσει κατά τη διάρκεια του tichu, για εκείνη την υποτιθέμενη χεράτη βόμβα. Ακόμα και με τον ίδιο σου το συμπαίκτη μπορεί να χει τύχει να μαλώσεις γιατί σου πάσαρε φύλλο κάτω του δέκα ενώ είναι νόμος «Στον συμπαίκτη δίνουμε πάντα πάνω του δέκα».
Και το επιτραπέζιο φωτιά, μαγνήτης κάθε καβγά, που οι δημιουργοί του το σχεδίασαν γύρω από μια κεντρική ιδέα: «Πάμε να καταστρέψουμε παρέες». Εννοείται πως μιλάω για τη Monopoli, που οι άτιμοι έχουν βγάλει και διάφορες παραλλαγές. Παραδεχθείτε το, δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη Γη που δεν έχει ξεκατινιαστεί για αυτό το ύπουλο επιτραπέζιο. Που δεν έχει νευριάσει όταν κατάλαβε ότι πίσω απ’ την πλάτη του υπάρχει μια συμμορία που κλέβει λεφτά απ’ την τράπεζα όταν αυτός δεν κοιτάει.
Ωστόσο αν και τα επιτραπέζια εναλλάσσονται, οι παίχτες παραμένουν οι ίδιοι και κάθε παρέα υπάρχουν εκείνα τα άτομα που κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού μαζεύουν τα περισσότερα κοσμητικά επίθετα, ο καθένας για διαφορετικούς λόγους. Κι ίσως να είναι κι αυτοί οι αιτία του όλου τσακωμού.
Στο πυρ των εξώτερον οι κωλόφαρδοι, που η τύχη τους, τους κυνηγάει σε όλα τα παιχνίδια. Στο πυρ των εξώτερον αυτοί που ακόμα και στον γκρινιάρη παίζουν με στρατηγική και την τελευταία στιγμή, εκεί που νομίζεις ότι βαδίζεις προς τη δόξα, σου την κλέβουν μέσα απ’ τα χέρια.
Στην πυρά και τα outsiders που ξετρυπώνουν απ’ το πουθενά κι ανατρέπουν το παιχνίδι. Και μη νομίζετε πως σας ξέχασα εσάς τους σπιούνους που ενώ το παιχνίδι είναι ατομικό, πέφτει συνεργασία κάτω απ’ το τραπέζι και συνωμοσία εναντίον των υπόλοιπων παιχτών.
Παρ’ όλα αυτά, την πίσσα και τα πούπουλα στην πλατεία του χωριού, τα κερδίζουν άλλοι. Αυτοί που στα μέσα του παιχνιδιού, σου ξεφουρνίζουν ένα νέο κανόνα, που κανένας δεν ήξερε μέχρι τώρα και κατά ένα περίεργο λόγο, πάντα τους συμφέρει. Η χειρότερη στιγμή είναι αυτή που διαβάζεις τους κανόνες κι όντως αυτός ο πρόσθετος κανόνας, ισχύει.
Κακά τα ψέματα, όμως μέσα σε όλον αυτό τον πανικό και τη βαβούρα, τις φωνές καλύπτει το άπλετο γέλιο κι ό,τι είπαμε κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, νερό και αλάτι. Αύριο θα ξαναπαίξουμε κι ας σκοτωθούμε ξανά μεταξύ μας.
Σε εσάς τους δέκα, που το ονόματαά σας είναι πάρα πολλά για να τα γράψω και που ήσασταν η έμπνευσή μου.
Επιμέλεια Κειμένου Δέσποινας Τάμπου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Δέσποινα Τάμπου
