Με ένα δυνατό βίντεο ξεκίνησε η καμπάνια κατά του σχολικού bully1ng

Η πρώτη επίσημη πλατφόρμα κατά του σχολικού εκφοβισμού παρουσιάστηκε επίσημα σήμερα στη Θεσσαλονίκη με στόχο την ενημέρωση για τη διαχείριση, αλλά και την καταγγελία περιστατικών βiας σε σχολικούς χώρους. Η πλατφόρμα αυτή είναι διαθέσιμη για γονείς, παιδιά, αλλά και εκπαιδευτικούς στους οποίους ειδικότερα θα παρέχονται εκπαιδευτικά εργαλεία, αλλά και πρωτόκολλα διαχείρισης τέτοιων περιστατικών.

Η καμπάνια που κυκλοφόρησε με σκοπό την πανελλήνια διάδοση της πλατφόρμας κατά του σχολικού εκφοβισμού αποτελεί μαχαίρi στο κόκκαλο για κάθε άνθρωπο που έχει βιώσει ο ίδιος παρόμοιες συμπεριφορές ή έχει υπάρξει παρατηρητής, είτε ως φίλος, γονιός ή περαστικός. Αναφερόμαστε σε ένα φαινόμενο που δεν πλήττει μόνο την Ελλάδα, αλλά δυστυχώς ολόκληρη η σύγχρονη κοινωνία νοσεί κυριολεκτικά από αυτό.

Ο σχολικός εκφοβισμός ορίζεται ως η επαναλαμβανόμενη και εσκεμμένη χρήση βiας, σωματικής ή ψυχολογικής, από ένα παιδί ή μία ομάδα παιδιών προς κάποιο άλλο, με σκοπό την ταπείνωση, την πρόκληση βλάβης ή και την απομόνωσή του.

Αν θέλουμε λοιπόν να νιώσουμε οργή και θλίψη μαζί για τη σήψη της σύγχρονης κοινωνίας, τότε το σποτ αυτό τα κατάφερε «δυστυχώς» περίφημα. Μέσα από την καμπάνια της εκστρατείας παρακολουθούμε την καθημερινότητα ενός εφήβου που αντιμετωπίζει καθημερινά επιθετικές συμπεριφορές από τους συμμαθητές του και βρίσκει το θάρρος να μιλήσει μόνο όταν έχει γίνει πλέον πρώτο θέμα στο δελτίο ειδήσεων. Παρακολουθούμε όλες τις πιθανές θέσεις που μπορεί να βρεθεί κάποιος τη στιγμή μίας επίθεσης. Ο παρατηρητής γίνεται θύτης, ο θύτης κρύβεται και το θύμα υποφέρει σιωπηλά μπροστά ακόμα και στο οικογενειακό του περιβάλλον.

Οι ειδήσεις είναι πλημμυρισμένες με τέτοιου είδους θέματα. Πλέον η βiα, οι ξυλοδαρμοί και οι εκφοβισμοί μεταξύ νέων αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των κεντρικών δελτίων. Αυτή η παραβατική συμπεριφορά προκαλεί ένα αίσθημα ανασφάλειας και αποστροφής λόγω της συνεχούς ανησυχίας κάποιας πιθανής επίθεσης. Η ψυχολογική υγεία φθείρεται, νέα παιδιά πέφτουν σε κατάθλιψη, αρνούνται να πάνε σχολείο, βρίσκονται σε μια διαρκή κατάσταση άγχους και οι αυτοκτονικές σκέψεις δυστυχώς δε λείπουν από την εξίσωση. Το πιο αρρωστημένο όμως είναι πως μέσα σε μια εποχή που το ξύλο και η αθυροστομία θεωρούνται μαγκιά, όλο και περισσότεροι νέοι στρέφονται προς αυτό για να αναδειχθούν κοινωνικά στους συνομήλικους τους.

Όπως αναφέρθηκε και στην εκδήλωση της επίσημης παρουσίασης της νέας πλατφόρμας, κάποτε τα περιστατικά αυτά αντιμετωπίζονταν πιο ελαφριά. Ίσως και τότε οι μορφές που λάμβανε αυτή η βία να μην είχαν τόσο να κάνουν με σωματική κακοποίηση, όμως υπήρχαν, υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν άνθρωποι που θα τους μείνουν κατάλοιπα, αν αυτά τα περιστατικά δεν παρατηρηθούν και καταγγελθούν.

Αυτή η πλατφόρμα και η καμπάνια της στρέφουν επιτέλους την προσοχή μας στα πραγματικά θύματα. Φτάνει πια με το περιβάλλον που μεγάλωσε ο θύτης, το που συχνάζει και αν οι γονείς είναι παρόντες ή όχι. Επιτέλους στρέφουμε την προσοχή μας στον άνθρωπο που κακοποιείται καθημερινά είτε κυριολεκτικά είτε ακόμα και σαν παρατηρητής και χρειάζεται άμεσα τη βοήθειά μας.

Το μήνυμα “Stop Bullying – Μην ανέχεσαι το bullying. Μίλα. Μπορείς!”, ελαφραίνει κάπως την ψυχολογία του θύματος από το βάρος της καταγγελίας της κακοποiησής του, χωρίς να έχει βοήθεια. Πλέον είμαστε όλοι μαζί σε αυτό. Δεν είναι εύκολο το ίδιο το θύμα να μιλήσει για ό,τι του έχει συμβεί. Θέλετε η ντροπή, θέλετε ο φόβος επανάληψης της επίθεσης, δεν είναι εύκολο. Και σε μια ευαίσθητη και τρυφερή ηλικία, τέτοιες εμπειρίες αφήνουν σημάδια, άλλοτε επιδερμικά, άλλοτε βαθύτερα και άλλοτε μη αναστρέψιμα.

Η καταγγελία τέτοιων περιστατικών λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας για τα θύματα, τα οποία επιτέλους θα μπορέσουν να λάβουν την απαραίτητη υποστήριξη από τους αρμόδιους φορείς. Ίσως επιτέλους ήρθε η ώρα να σπάσει η σιωπή από θύματα και απλούς παρατηρητές. Ίσως αυτή η ανωνυμία και αφάνεια να αποτελέσει το ισχυρό εργαλείο καταπολέμησης αυτής της αρρωστημένης συμπεριφοράς. Ίσως να αποτελέσει ένα φράγμα που θα λειτουργήσει ως εμπόδιο στη συνέχιση εμφάνισης τέτοιων παραβατικών συμπεριφορών.

Το αν θα λειτουργήσει το σύστημα καταπολέμησης που έχει σχεδιαστεί πίσω από αυτή την εκστρατεία είναι ακόμα άγνωστο. Το ότι έγινε όμως η αρχή και περνάμε από την απλή αναφορά στους τίτλους ειδήσεων στην πραγματική αναγνώριση και προσπάθεια περιορισμού του φαινομένου είναι σημαντική. Η προστασία των παιδιών μας πλέον βρίσκεται εν μέρει στα χέρια μας και αν δε γίνει αυτό το πρώτο, έστω και μικρό, βήμα προς τα μπροστά, τότε η σκληρή πραγματικότητα θα συνεχίσει να μας σπρώχνει προς τα πίσω.