Όπως λέει και μια λαϊκή ρήση, καμιά φορά «καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς». Πράγματα που λέμε και δε σκεφτόμαστε, πράγματα που σκεφτόμαστε και λέμε και νομίζουμε ότι είναι οκ, άλλα που απλώς τα λέμε στον λάθος άνθρωπο, τις περισσότερες, αν όχι όλες, τις φορές μάς φέρνουν σε αρκετά δύσκολη θέση, διότι συνήθως αποτελούν προσβολή απέναντι σε έναν άλλον άνθρωπο. Σε ποιον δεν έχει τύχει να του ξεφύγει κάτι πάνω στη βιασύνη του, να πει κάτι που όσο το σκέφτεται μετά τη λήξη της συζήτησης να του φαίνεται «λάθος» ή που λέγοντάς το έπειτα, ένιωσε το δωμάτιο να παγώνει;
Ας δούμε μερικές φράσεις και μερικές περιστάσεις που όχι, δεν κάναμε καλά που τις εκφράσαμε τόσο αυθόρμητα ρε παιδιά!
1. Τρόμαξα να σε γνωρίσω!
Με τα θέματα εμφάνισης μπορείς να την πατήσεις πολύ εύκολα -παρά λίγο να την πατήσω η ίδια μόλις πριν μερικές μέρες- με την παρακάτω φράση να είναι από τις χειρότερες που μπορείς να πεις: «Βρε εσύ Μαρία μου, εσύ είσαι; Πως ομόρφυνες τόσο πολύ, τρόμαξα να σε γνωρίσω!» Η φράση αυτή εκ πρώτης μπορεί να δείχνει κολακεία, ωστόσο φαντάσου κάποιος να στο έλεγε στα ξαφνικά. Με δυο λόγια, σημαίνει το εξής απλό: «Δε σε βλέπω συχνά, σε θυμόμουν εμφανισιακά σαν κακό χρόνο να ‘χεις, κάτι άλλαξες και βλέπεσαι, με αποτέλεσμα να μη σε γνωρίσω.»
2. «Έχασες/ έβαλες αρκετά κιλά και σου πάει!»
Είτε στη μία είτε στην άλλη περίπτωση, είναι ένα ξεκάθαρο bodyshaming ο σχολιασμός των κιλών ενός ανθρώπου, ακόμα κι αν τα αναφέρεις για κομπλιμέντο- που ποτέ δεν είναι. Αυτομάτως, μπορεί να σημαίνει ότι η προηγούμενη του εικόνα ήταν μη ελκυστική. Και γενικώς, αν δε μας ζητηθεί να πούμε τι ταιιάζει σε κάποιον και τι όχι, ας μην πετάμε την εξυπνάδα μας, έτσι απλά και χαλαρά.
3. «Καλέ δε σου φαίνεται καθόλου!»
Αντίστοιχα με τα κιλά, δεν είναι και τόσο έξυπνο ή ευγενικό να αναφερθείς στην ηλικία του άλλου, λέγοντας κάτι όπως: «Πλάκα κάνεις, σίγουρα δε φαίνεσαι για 50! Διατηρείσαι πολύ καλά για την ηλικία σου». Νομίζω καταλαβαίνεις πού το πάω, έτσι;
4. «Ο/η Χ συνάδερφος κάνει αυτό»
Ο χαφιές ποτέ δεν κέρδισε, πουθενά και τίποτα. Ίσα ίσα όχι μόνο δε θα σε εκτιμήσει παραπάνω ο εργοδότης σου που καρφώνεις τους συναδέλφους σου, αλλά πιθανώς να σε χρησιμοποιεί ώστε να τον εφοδιάζεις συνεχώς με νέες πληροφορίες εις βάρος τους. Κάποια στιγμή, όλο το υπόλοιπο προσωπικό, αφού ψυλλιαστεί κάτι θα σε κάνει σιγά σιγά στην άκρη, όπως κι ο εργοδότης σου όταν δε θα σε χρειάζεται πια. Καλώς ή κακώς θυμήσου ότι η δουλειά μας είναι σαν το δεύτερο σπίτι μας και κανείς δε θέλει έναν ρουφιάνο μέσα στα πόδια του.
5. «Εγώ έχω και φίλους γκέι»
Δεν είναι σπάνιες κάρτες πόκεμον οι γκέι, να τους συλλέγεις. Ούτε άλλοθι μπορούν να γίνουν για την ομοφοβική χαζομάρα που πέταξες και προσπαθείς να καλύψεις. Η σ3ξουαλικότητα των φίλων μας δεν μπορεί να αποτελεί προϊόν συζήτησης για να ενισχύσουμε ένα επιχείρημά μας, ούτε θα μας δώσει κανείς βραβείο γι’ αυτό και καλό είναι να τελειώνουμε με αυτό το άκομψο κι εντελώς απρεπές σχόλιο.
6. «Καθίστε, στην κατάστασή σας»
Τελευταίο και πιο κλασικό περιστατικό, που είναι και το πιο αμήχανο, ενδεχομένως, απ’ όλα όσα προαναφέρθηκαν, είναι όταν στο λεωφορείο ή σε κάποια υπηρεσία λες σε κάποια κυρία να καθίσει, ή να περάσει μπροστά στη σειρά διότι είναι έγκυος κι έχει προτεραιότητα. Με τη διαφορά πως εκείνη τελικά σε ενημερώνει πως όχι, δεν είναι έγκυος. Αν θέλεις λοιπόν να κάνεις μια καλή πράξη, καλύτερα κάν’ την χωρίς να εκφράσεις τον λόγο, γιατί θα καταλήξεις να κάνεις γκάφα, ενώ η πρόθεσή σου είναι καλή πανάθεμά σε.
Ας λέμε λιγότερα, πού και πού. Ίσως, τελικά, έτσι να ακουστούμε περισσότερο, ας το θυμόμαστε αυτό.
Συντάκτης: Βάσω Καπνιάζη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
