Κάνοντας μια όχι και τόσο μακρινή αναδρομή στο παρελθόν σχετικά με υποθέσεις που συγκλόνισαν την ελληνική κοινωνία, πολλών η μνήμη θα σταθεί στην υπόθεση Δαγκλή. Ο δολοfονος των ιερόδουλwν στα μέσα της δεκαετίας του ’90 θεωρήθηκε μία από τις σοκαριστικές υποθέσεις τόσο για τη βιαιότητα των κατά συρροή εγκλημάτων, όσο και για την προϊστορία του Αντώνη Δαγκλή, η οποία έγραψε ένα τέτοιο μακάβριο σενάριο για τον βίο του.
Για να θυμηθούν οι παλαιότεροι και να μαθαίνουμε οι νέοι, ο Αντώνης Δαγκλής, γεννήθηκε το 1974 στην Κοκκινιά, μέσα σε ένα όχι και τόσο ευχάριστο οικογενειακό περιβάλλον. Ο ίδιος, η μητέρα του αλλά και ο αδερφός του φαίνεται πως υπέφεραν από τον κακοποιητικό του πατέρα, κύκλος ο οποίος έσπασε όταν ο Δαγκλής συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη της ηλικίας του. Αυτό γιατί ο πατέρας του πέθανε, αφήνοντας στην οικογένειά του χρέη, βάρος το οποίο έπρεπε μετέπειτα να σηκώσει η μητέρα του. Αυτό μπορεί να θεωρηθεί ένα σημείο κομβικό, αφού θα δοθεί η ευκαιρία στον έφηβο τότε Αντώνη να εξωτερικεύσει κομμάτια της τραυματισμένης ψυχοσύνθεσής του. Φτάνοντας στα δεκαέξι του χρόνια, συλλαμβάνεται για αποπλάνηση ανήλικης, κατηγορία η οποία τον οδηγεί σε αναμορφωτήριο για έξι μήνες. Εκεί θα λέγαμε πως ήρθε η κατρακύλα.
Μετά την έκτιση της ποινής του, ο Δαγκλής επέστρεψε στην οικογένειά του, όπου και έμαθε από τη γειτονιά πως η μητέρα του εργαζόταν σε ένα κακόφημο για τα δεδομένα της εποχής μπαρ. Το νέο δε χαροποίησε ιδιαίτερα το νεαρό τότε αγόρι, και πράγματι πηγαίνοντας να τη βρει διαπίστωσε πως εκείνη εργαζόταν ως ιερόδοuλη για να εξασφαλίσει τα προς το ζην. Πιο συγκεκριμένα, όταν λέμε πως το διαπίστωσε, την είδε με τα μάτια του να έρχεται σε επαφή με πελάτη. Το γεγονός φυσικά τον σόκαρε και ίσως το θέαμα τον σημάδεψε τόσο βαθιά, αφού η αποστροφή του μετατράπηκε στην πορεία σε μένος και μια λυσσαλέα τάση για εκδίκηση. Κι ας είμαστε ειλικρινείς, διαβάζοντας λίγο- λίγο ιστορίες ανθρώπων που οδηγήθηκαν στο έγκλημα, καταλήγουμε στο ότι κανείς δε γεννιέται δολ@φόνος, μανιακός ή τιμωρός της γειτονιάς. Βοτσαλάκι βοτσαλάκι τα βιώματά μας και οι συγκυρίες μπορούν κάλλιστα να πλάσουν έναν άνθρωπο πράο, ή αντίστοιχα ένα κτήνος που παλεύει με το μέσα του.
Ο Αντώνης Δαγκλής, στην προκειμένη, φαίνεται πως ξέσπασε το μένος του με έναν τρόπο κάπως απρόσμενο. Τον Οκτώβριο του 1995, στην εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας, οι αρχές εντοπίζουν το άψυχο σώμα της ιερόδοuλης Ελένης Παναγιωτοπούλου. Το έγκλημα έδειχνε φρικαλεότητα ως προς τη διάπραξή του, αφού ο δολ@φόνος της είχε βγάλει τα εντόσθια, της είχε κόψει τις θηλές και την είχε στραγγαλίσει. Δύο μήνες μετά, η αστυνομία εντόπισε τη δεύτερη ιερόδοuλη που δολ@φόνησε ο Δαγκλής, την Αθηνά Λαζάρου. Σε αντίθεση με την πρώτη κοπέλα, αυτή δεν είχε κακοποιηθεί με τον ίδιο τρόπο, αλλά και πάλι η αιτία θανάτου φάνηκε πως ήταν ο στραγγαλισμός. Δειλά-δειλά, στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων οι αρχές διέδιδαν πια την ύπαρξη ενός κατά συρροή δολ@φόνου. Η φήμη είχε περάσει και στις πιάτσες των ιερόδοuλων, αφού έχει γίνει εμφανές πως ο δράστης έχει πολύ συγκεκριμένες προτιμήσεις.
Στην πορεία του ο Δαγκλής προσπάθησε με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή τον στραγγαλισμό, να σκοτwσει άλλες πέντε γυναίκες, χωρίς ωστόσο να τα καταφέρει. Τον δρόμο για τη σύλληψή του άνοιξε η κατάθεση της Βρετανής Αν Χάμσον, η οποία μίλησε στις αρχές λέγοντας πως ο Δαγκλής την πήρε το με το φορτηγάκι του το οποίο και περιέγραψε, από τη Σόλωνος, τη μετέφερε σε ερημικό σημείο, κι αφού την έδεσε σφιχτά με τριχιά στο λαιμό, την εξανάγκασε σε στοματικό έρωτα. Στην προσπάθειά του να την αποτελειώσει κι αυτήν, οργισμένος δήλωσε πως «όλες οι ποuτάνες πρέπει να πεθάνετε». Η κοπέλα τρομαγμένη τον παρακάλεσε να την αφήσει, καθώς έκανε αυτή τη δουλειά μόνο για να εξασφαλίσει τα χρήματα επιστροφής στη χώρα της. Παραδόξως ο Δαγκλής την άφησε να ζήσει και μάλιστα τη γύρισε πίσω στο σημείο όπου τη συνάντησε, συνιστώντας της να προσέχει. Η αστυνομία ήξερε πια πως έχει να κάνει με έναν άνθρωπο με ψυχολογικά προβλήματα και οι προσπάθειες για τη σύλληψή του έγιναν πολύ εντατικότερες.
Γεγονός το οποίο δεν άργησε και πολύ και στις 22 Γενάρη του 1996 ο Δαγκλής συλλαμβάνεται, ομολογώντας σχεδόν αμέσως τους φ@νους του. Μίλησε για το κίνητρό του, εξηγώντας πως δεν ήταν σε θέση να περιγράψει πώς αισθανόταν όταν έβλεπε ιερόδουλες, αφού σε όλες έβλεπε το πρόσωπο της μητέρας του. «Τις σκότwνα και νόμιζα πως σκοτώνw τη μάνα μου», ήταν τα λόγια του προς τη δικαιοσύνη. Παραδέχθηκε πως είχε διαπράξει άλλη μια δολ@φονία τον Οκτώβριο του 1992, με τα στοιχεία του θύματος να μη βρίσκονται ποτέ. Ο Δαγκλής εξετάστηκε για το αν πάσχει από κάποια νόσο ψυχιατρική, μα το μόνο που βγήκε ήταν πως τον διακατείχε σ3ξουαλική διαστροφή, επομένως η καταδίκη του δε συνιστούσε κανένα ελαφρυντικό στοιχείο. Δεκατρείς φορές ισόβια αποφάσισε το δικαστήριο, με τον ίδιο να δηλώνει ξανά πως δεν είχε κρίση διαπράττοντας τα εγκλήματά του, πως το μυαλό του θόλωνε, αλλά δήλωσε πως παρ’ όλα τα τραύματα του, έχει συγχωρήσει τη μητέρα του.
Αν κι επρόκειτο για τη μεγαλύτερη πρωτόδικη ποινή που είχε επιβληθεί ποτέ σε ελληνικά δικαστήρια, ο ίδιος δεν την εξέτισε, αφού βρέθηκε απαγχονισμένος στο κελί του, τον Αύγουστο του 1997. Το πρωτοφανές για την ελληνική κοινωνία βίαιο στοιχείο της υπόθεσης τάραξε τα δεδομένα, επιβεβαίωσε για ακόμη μια φορά τη δύναμη που έχει το ψυχικό τραύμα απέναντι στον άνθρωπο, και τη μεταστροφή του σε κάτι πολύ μακρινό από τη φύση του. Η ιστορία μετέπειτα μεταφέρθηκε και στη μικρή οθόνη, μέσα από αυτοτελή επεισόδια της σειράς του Πάνου Κοκκινόπουλου, «10η εντολή». Η ιστορία του Δαγκλή ως επεισόδιο έλαβε τίτλο «Η Κληρονομιά», με τον Χρήστο Λούλη να υποδύεται τον ίδιο τον Αντώνη, και τη Θέμις Μπαζάκα την ιερόδουλη μητέρα του.
Η ζωή δεν απέχει καθόλου από το γυαλί και ιστορίες που για πολλούς αποτέλεσαν ρεαλιστικές ειδήσεις της διπλανής πόρτας, για μας τυχαίνει να είναι μακρινά ακούσματα του χθες. Ο Αντώνης Δαγκλής έζησε δύσκολα και βάναυσα για το νεαρό της ηλικίας του, κι εξελίχθηκε σε μια προσωπικότητα, μετατρέποντας το τραύμα του σε ένα ένστικτο θανατηφόρο για τα θύματά του. Που στην πραγματικότητα, θύμα υπήρξε πρώτα ο ίδιος, πρώτα από τον πατέρα του και μετά από την απόρριψη που ένιωσε μέσα του για την ίδια του τη μάνα. Σε άλλα νέα, βάλε να δεις 10η εντολή, γιατί όσο και να γράφω, με το θέαμα μόνο θα σου σηκωθεί η τρίχα.
Πηγή φωτογραφίας: iefimerida.gr
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου