Στην πιο διάσημη φυλακή υψίστης ασφαλείας του κόσμου, που βρίσκεται στο νησί Αλκατράζ, στον κόλπο του Σαν Φρανσίσκο, υπήρχε ανέκαθεν η πεποίθηση ότι οι δραπετεύσεις ήταν ανέφικτες, καθώς το νησί βρίσκεται κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά! Ακόμη κι αν κάποιος κατάφερνε να φτάσει στη θάλασσα, έπρεπε να επιβιώσει από τα παγωμένα νερά και τα πανίσχυρα ρεύματα του κόλπου, που θα έπνιγαν ακόμη και τον δεινότερο κολυμβητή, ενώ οι λευκοί καρχαρίες καραδοκούσαν.

Στα 29 χρόνια λειτουργίας της ως ομοσπονδιακή φυλακή, από το 1934 έως το 1963, «φιλοξενήθηκαν», οι πιο διάσημοι κακοποιοί όπως ο Αλ Καπόνε, ο Τζορτζ – Machine-Gun – Κέλι, ο πρώτος «Νο 1 Δημόσιος Κίνδυνος» Άλβιν Κάρπις και ο Άρθουρ – Ντοκ- Μπέικερ.

Κι όμως, 41 κρατούμενοι επιχείρησαν με συνολικά 14 απόπειρες διαφυγής να «ονειρευτούν» την ελευθερία τους μακριά από το κολαστήριο. Ο απολογισμός ήταν ιδιαίτερα αποθαρρυντικός καθώς 26 συνελήφθησαν, 7 πυροβολήθηκαν και βρήκαν ακαριαίο θάνατο, 3 πνίγηκαν και 5, αφού δε βρέθηκαν οι σωροί τους, θεωρούνται αγνοούμενοι.

 

brown hall with lights

 

Ωστόσο, 3 άτομα εξ’ αυτών εικάζεται ότι κατάφεραν το ακατόρθωτο! Συγκεκριμένα, οι αδελφοί Τζον και Κλάρενς Άνγκλιν και ο Φρανκ Μόρις, καταδικασμένοι για ληστείες τραπεζών, απέδρασαν στις 11 Ιουνίου του 1962 και εξαφανίστηκαν. Ο τέταρτος φυλακισμένος, ο Άλεν Γουέστ, δεν κατάφερε να ξεφύγει εγκαίρως και ματαίωσε την απόπειρα διαφυγής του. Όταν η απόδραση έγινε φανερή, αποκάλυψε στις ανακριτικές αρχές το πολύπλοκο σχέδιο διαφυγής των συγκρατουμένων του, ώστε να μην τιμωρηθεί για τον ρόλο του σε αυτό.

Σε μεταφέρουμε στο εσωτερικό των φυλακών αυτών, όπου το πρωινό εκείνο του 1962 κατά τη διενέργεια ελέγχου ρουτίνας, διαπιστώθηκε ότι τρεις κρατούμενοι έλειπαν από τα κελιά τους. Όπως ανακάλυψαν εκ των υστέρων οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι, οι δραπέτες είχαν σκάψει τούνελ στους τοίχους των κελιών τους, χρησιμοποιώντας κουτάλια της τραπεζαρίας! Στα κρεβάτια τους άφησαν τρία γύψινα ομοιώματα κεφαλιών από μείγμα σαπουνιού, οδοντόκρεμας, σκόνης σκυροδέματος και χαρτιού τουαλέτας. Η εικόνα τους ήταν ρεαλιστική καθώς τις επιμελήθηκαν με μπογιές από το κατάστημα συντήρησης και μαλλιά από τρίχες του κουρείου της φυλακής, τα οποία τους χάρισαν τον πολυπόθητο χρόνο, ώστε η νυχτερινή βάρδια ελέγχου να μην αντιληφθεί την απουσία τους.

Oι πιο διάσημοι δραπέτες του κόσμου, βρίσκονταν σε διπλανά κελιά κι αυτό τους βοήθησε να οργανώσουν την απόδρασή τους. Αρχικά ξήλωσαν τις σχάρες εξαερισμού των κελιών τους και άνοιξαν ένα φρεάτιο αλλά κάθε βράδυ έβαζαν τις σχάρες πάλι στη θέση τους, καλύπτοντας την τρύπα με ένα χαρτόνι βαμμένο στο χρώμα του τοίχου. Επίσης, κάλυψαν τον θόρυβο με το δυνατό ήχο από το ιδιόχειρο ακορντεόν του Μόρις. Φτάνοντας στον πάνω άδειο όροφο, κατασκεύασαν μια σχεδία με πλαστικούς σωλήνες επενδυμένη με αδιάβροχα που είχαν κλέψει από τη φυλακή. Στην παραλία του νησιού, βρήκαν ένα σημείο όπου δεν έφτανε το φως του προβολέα και φούσκωσαν τη σχεδία τους, χρησιμοποιώντας πάλι το ακορντεόν.

 

United States Penitentiary near window

 

Οι αρχές επιστράτευσαν αμέσως ελικόπτερο και σκάφος της ακτοφυλακής αλλά μάταια αναζητούσαν τους περιβόητους δραπέτες, οπότε δήλωσαν ότι προφανώς πνίγηκαν στα παγωμένα νερά του ωκεανού. Ωστόσο, η αμερικανική υπηρεσία στρατού τους συμπεριέλαβε στη λίστα των καταζητούμενων. Ακούγεται απίστευτο αλλά εάν επισκεφθείς τον ιστότοπο του FBI υπάρχει ακόμη και σήμερα, 62 χρόνια μετά, η αγγελία «Καλούνται όσοι γνωρίζουν πληροφορίες σχετικά με τη μεγαλύτερη απόδραση από φυλακή υψίστης ασφαλείας να τηλεφωνήσουν στο 415 436 76 77». Το κελί περιβόητο κελί διαφυγής τους διατηρήθηκε σχεδόν ανέπαφο και συνιστά δημοφιλές αξιοθέατο για την «απόδραση του αιώνα».

Στις δεκαετίες του 1960 και 1970, υπήρχαν αναφορές ότι οι δραπέτες κυκλοφορούσαν σε διάφορα μέρη των ΗΠΑ. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι οι συγγενείς τους λάμβαναν ανυπόγραφες καρτ ποστάλ, ενώ η μητέρα των 2 αδελφών Άνγκλιν λάμβανε λουλούδια στη γιορτή της, μέχρι τον θάνατό της το 1973. Το 2015 εμφανίστηκε μια φωτογραφία στην οποία φέρεται να εικονίζονταν τα δυο αδέλφια στη Βραζιλία το 1975. Οι ειδικοί εξετάζοντας την φωτογραφία, επιβεβαίωσαν την επιβίωσή τους!

Το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών, έλαβε μία χειρόγραφη επιστολή το 2013, η οποία παρέμεινε μυστική και δημοσιεύτηκε το 2018 με τα εξής συγκλονιστικά λόγια «Το όνομά μου είναι Τζον Άνγκλιν. Απέδρασα από το Αλκατράζ τον Ιούνιο του 1962 με τον αδελφό μου, Κλάρενς και τον Φρανκ Μόρις. Είμαι 83 ετών και σε κακή κατάσταση. Έχω καρκίνο. Ναι, τα καταφέραμε εκείνη τη νύχτα, αλλά με τα χίλια ζόρια» Όπως ανέφερε ο ίδιος, μετά την απόδρασή του έζησε για πολλά χρόνια στο Σιάτλ, οκτώ χρόνια στη Βόρεια Ντακότα και σήμερα ζει στη Νότια Καλιφόρνια. Ο Φρανκ πέθανε το 2008, ενώ ο αδελφός του, Κλάρενς το 2011. Ο μοναδικός επιζών πρότεινε την εξής συμφωνία: Να παραδοθεί εάν οι αρχές δεσμεύονταν δημόσια σε τηλεοπτικό κανάλι ο,τι θα τον φυλάκιζαν για ένα μόνο έτος, λαμβάνοντας την ιατρική περίθαλψη που χρειαζόταν: «Θα σας γράψω για να σας ενημερώσω ακριβώς πού βρίσκομαι. Δεν είναι αστείο».Εργαστήριο του FBI εξέτασε το γράμμα για δακτυλικά αποτυπώματα και DNA, χωρίς όμως να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα.

Η αληθινή αυτή ιστορία, που ξεφυλλίσαμε σήμερα παρέα, ξεπερνά το σενάριο και της πιο ευφάνταστης ταινίας γι’ αυτό και αφού κυκλοφόρησε ως βιβλίο του Κάμπελ Μπρους το 1963 με τον τίτλο «Απόδραση από το Αλκατράζ», έγινε ταινία δράσης το 1979 σε σκηνοθεσία του Ντον Σίγκελ με πρωταγωνιστή τον Κλιντ Ίστγουντ. Μόλις ένα χρόνο μετά την περιβόητη απόδραση, η φυλακή του Αλκατράζ έκλεισε στις 21 Μαρτίου του 1963 ίσως γιατί έχασε την αίγλη του απόρθητου σωφρονιστικού ιδρύματος- ορόσημο. Στην πραγματικότητα, οι δαπάνες συντήρησης της ήταν ιδιαίτερα υψηλές, γι’  αυτό και κατασκευάστηκε μία νέα φυλακή στην ηπειρωτική χώρα.

Το 1973 το Αλκατράζ μετατράπηκε σε εθνικό πάρκο. Σήμερα λειτουργεί σαν ένα δημόσιο μουσείο καθώς αποτελεί το σημαντικότερο τουριστικό αξιοθέατο του Σαν Φρανσίσκο, με 1.500.000 επισκέπτες ετησίως. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για ένα γεγονός που θα εξακολουθήσει να τροφοδοτεί το ενδιαφέρον μας και να μας εντυπωσιάζει. Είναι μία υπενθύμιση ότι τίποτε τελικά δεν είναι ακατόρθωτο…Εκείνοι κατάφεραν να απελευθερωθούν από τα δεσμά της πιο καλά φρουρούμενης φυλακής του κόσμου άρα ίσως για σένα να είναι ευκολότερο απ’ όσο νομίζεις, να μπορέσεις να «ελευθερωθείς» από δυσάρεστες καταστάσεις, πρόσωπα και σκέψεις που αιχμαλωτίζουν το νου και την καδιά σου….

Συντάκτης: Κυριακή Σεληνιωτάκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου