Υπόθεση Πιστόριους: Από υπεραθλητής, δολοφόνος της κοπέλας του

Το όνομα του Νοτιοαφρικανού δρομέα και Παραολυμπιονίκη Όσκαρ Πιστόριους, γνωστού κι ως «Blade Runner», έγινε ευρύτερα γνωστό, όχι λόγω των αθλητικών επιδόσεών του, αλλά επειδή ενεπλάκη σε μια εγκληματική πράξη που στοίχισε τη ζωή στην τότε κοπέλα του, την 29χρονη Ρίβα Στέενκαμπ, 10 χρόνια πριν. Την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου του 2013 ο Πιστόριους πυροβόλησε θανάσιμα τη Στέενκαμπ στο μπάνιο του σπιτιού στο οποίο διέμενε στην Πρετόρια της Νοτίου Αφρικής διότι, όπως υποστήριξε, νόμιζε ότι επρόκειτο για διαρρήκτη.

Ο Όσκαρ Πιστόριους γεννήθηκε στο Κέιπ Τάουν στις 22 Νοεμβρίου του 1986 και λόγω κάποιας γενετικής ανωμαλίας, διαπιστώθηκε ότι δεν είχε περόνη σε κανένα από τα δύο πόδια του. Πριν καν κλείσει το πρώτο έτος της ηλικίας του, τα δύο άκρα του ακρωτηριάστηκαν κάτω από το γόνατο και ξεκίνησε να περπατά με πρόσθετα μέλη. Οι γονείς του, τότε, τον ενθάρρυναν να ασχοληθεί με τον αθλητισμό. Στα σχολικά του χρόνια, ασχολήθηκε με το πόλο, το κρίκετ, την πυγμαχία και το ράγκμπι, αλλά μετά από τραυματισμό στο ένα γόνατο το 2003 αναγκάστηκε να εγκαταλείψει όλα αυτά και να ασχοληθεί με τον στίβο, προκειμένου να επιτύχει καλύτερη αποκατάσταση από τον τραυματισμό. Τότε έβαλε και προσθετικά μέλη με ανθρακονήματα–από όπου απέκτησε και το παρατσούκλι του “Blade Runner”- και κέρδισε το αγώνισμα των 200 μέτρων στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα, καθώς και χάλκινο μετάλλιο στα 100 μέτρα.

Ακολούθησαν κι άλλες σημαντικές επιδόσεις του αθλητή με αποκορύφωμα τη συμμετοχή του σε αγώνα στη Ρώμη τον Ιούλιο του 2007, όπου αγωνίστηκε με αρτιμελείς δρομείς και διένυσε τα 400 μέτρα σε 46,90 δευτερόλεπτα. Οι εντυπωσιακές επιδόσεις του Πιστόριους οδήγησαν τη διοίκηση του διεθνούς οργανισμού στίβου να ζητήσει από τον αθλητή να κάνει κάποιες δοκιμές όπου διαπιστώθηκε ότι τα υψηλής τεχνολογίας προσθετικά μέλη του προσέδιδαν ένα αθέμιτο πλεονέκτημα, υπό την έννοια ότι μπορούσε να καταναλώνει λιγότερη ενέργεια από τους αρτιμελείς αθλητές που τρέχουν με την ίδια ταχύτητα. Αν και αρχικά, μετά τις δοκιμές αυτές, του απαγορεύθηκε να συναγωνίζεται αρτιμελείς αθλητές, άμεσα η απόφαση ανακλήθηκε, δημιουργώντας ποικίλες αντιδράσεις. Ο Πιστόριους συνέχισε να αγωνίζεται κανονικά και συμμετείχε και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο.

Όλες όμως οι εντυπωσιακές του επιδόσεις έμελλαν να επισκιαστούν μετά τις 14 Φεβρουαρίου του 2013, όταν δολοφόνησε το μοντέλο και φίλη του Ρίβα Στέενκαμπ στο μπάνιο του σπιτιού του. Σύμφωνα με την αστυνομία, η κοπέλα έφερε τραύματα από σφαίρες στο κεφάλι και στο ένα χέρι, ενώ ο Πιστόριους ήταν ο βασικός ύποπτος για τον φόνο. Ο αθλητής παραδέχτηκε ότι πυροβόλησε στην κλειστή πόρτα του μπάνιου, επειδή ξύπνησε και άκουσε θορύβους. Πίστεψε ότι κάποιος διαρρήκτης είχε κλειδωθεί στο μπάνιο του, γι’ αυτό και πυροβόλησε νιώθοντας ανασφάλεια μη έχοντας τα προσθετικά του μέλη στα πόδια ενόσω κοιμόταν.

Η ιστορία που παρέθεσε ο αθλητής δεν ήταν τόσο απλή για άτομα που γνώριζαν το ζευγάρι. Γείτονες ανέφεραν ότι το μοιραίο βράδυ, αλλά και προηγούμενα, είχαν ακούσει έντονους διαπληκτισμούς από το σπίτι, ενώ μια εβδομάδα πριν υπήρχαν μηνύματα στα κινητά μεταξύ των δύο σε έντονο ύφος όπου η Στέενκαμπ του δήλωνε ότι τον φοβάται. Η μητέρα της Στέενκαμπ υποστήριξε ότι η κόρη της δεν είχε σεξουαλικές σχέσεις με τον αθλητή, ενώ το βράδυ που υποτίθεται ότι εκείνος την μπέρδεψε με διαρρήκτη, η Ρίβα είχε μαζέψει τα πράγματά της για να τον εγκαταλείψει.

Ο Πιστόριους κατηγορήθηκε και προφυλακίστηκε για φόνο εκ προμελέτης που θα οδηγούσε σε υποχρεωτική ισόβια κάθειρξη. Η δίκη του ξεκίνησε ένα χρόνο μετά, στις 3 Μαρτίου 2014, κι εκτός από τον φόνο κατηγορήθηκε και για την κατοχή άλλων όπλων που δεν είχαν σχέση με αυτόν. Στη δίκη του, ζήτησε συγγνώμη από την οικογένεια τής Στέενκαμπ και ξέσπασε σε κλάματα, αλλά το δικαστήριο δε φάνηκε να συγκινείται. Ο δικηγόρος του, επίσης, υποστήριξε ότι πάσχει από  αγχώδη διαταραχή, αλλά μετά από εξετάσεις που του έγιναν από ψυχολόγους, δε διαπιστώθηκε κάτι τέτοιο.

Στις 11 Σεπτεμβρίου του 2014 ο Πιστόριους κρίθηκε αθώος για την κατηγορία του φόνου εκ προμελέτης, αλλά τελικά καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια φυλάκιση για φόνο εξ αμελείας. Στις 19 Οκτωβρίου 2015, αποφυλακίστηκε και τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό και σωφρονιστική επιτήρηση για τέσσερα χρόνια. Στις 3 Δεκεμβρίου 2015, το ανώτατο εφετείο έκρινε ότι ο Πιστόριους ήταν ένοχος για τη δολοφονία πρώτου βαθμού, υποστηρίζοντας ότι η παρερμηνεία των νόμων σε συνδυασμό με την απόρριψη περιστασιακών αποδεικτικών στοιχείων οδήγησε τους εισαγγελείς να προτείνουν τη μικρότερη κατηγορία για ανθρωποκτονία το 2014.

Μετά από μια σειρά εφέσεων, το 2017 ο Πιστόριους καταδικάστηκε σε 13 χρόνια και πέντε μήνες φυλάκιση για φόνο, ενώ το αίτημα για αποφυλάκιση που υπέβαλλε τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους απορρίφθηκε, αφού αποφασίστηκε ότι δεν έχει εκτίσει την ελάχιστη περίοδο κράτησης που απαιτείται για ν’ αποφυλακιστεί μετά την καταδίκη του. Ο Πιστόριους μπορεί και πάλι να υποβάλλει αίτηση για αποφυλάκιση τον Αύγουστο του 2024. Η ιστορία του αποδόθηκε σε ταινία με τον τίτλο «Oscar Pistorius: Blade Runner Killer».