Γι' άλλο ξεκίνησε η online διαφωνία κι αλλού κατέληξε

Ιντερνετικές διαμάχες ή αλλιώς σύγχρονες ναυμαχίες! Twitter και facebook παίρνουν φωτιά. Σελίδες ανεβάζουν άρθρα που άπτονται ζητήματα καθημερινά σχετικά με όλους τους τομείς -κοινωνικά, πολιτικά και πολιτισμικά-, δέχονται χιλιάδες επισκέψεις και οι χρήστες σχολιάζουν άλλοτε θετικά, άλλοτε αρνητικά και άλλοτε επιθετικά. Δε λείπει σίγουρα η ειρωνεία, τα καυστικά σχόλια και γενικότερα μια ένταση. Άλλωστε οι καταστάσεις που ζούμε τώρα δε μας δίνουν τη δυνατότητα να αναπτύξουμε ιδιαίτερα τη ρητορική μας δεινότητα σε δια ζώσης συζητήσεις. Οπότε περιοριζόμαστε στον κλειστό χώρο του διαδικτύου και των social, ώστε να μοιραστούμε τους προβληματισμούς μας και αλληλεπιδράσουμε με άλλους.

Εκεί κάνουν την εμφάνισή τους κατεβατά ολόκληρα, σεντόνια. Σχόλια στα σχόλια και πάει λέγοντας. Ολόκληρη επιχειρηματολογία κάτω από μια είδηση, ένα άρθρο, ένα βίντεο ή μια φωτογραφία. Και όπως είναι φυσικό το δικό μας σχόλιο σε κάποιους θα αρέσει και σε άλλους όχι. Μια μερίδα θα συμφωνεί και μια άλλη θα διαφωνεί. Άλλοι θα εκφράσουν ανοιχτά την άποψή τους και κάποιοι όχι. Άπαξ και κάποιος μπει στη διαδικασία να μας απαντήσει, εμείς δε μένουμε με σταυρωμένα χέρια. Ανάλογα με τη διάθεση και το ύφος απαντάμε ό,τι κρίνουμε πως ταιριάζει σε κάθε περίπτωση. Τι γίνεται όμως όταν τελειώνουν τα επιχειρήματα επί του θέματος;

Τότε πέφτουν οι μάσκες και ξεκινάει το ματς ή κοινώς το ξεκατίνιασμα! Μπαίνεις σε ένα ρινγκ και ετοιμάζεσαι να ρίξεις την πρώτη σου γροθιά. Σε αυτή τη φάση όλα μετράνε και κάθε λάθος μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σου. Ας πούμε αν θες να γράψεις «περνάει» κι αντ’ αυτού γράψεις «παιρνάει», ετοιμάσου να σηκώσεις την ασπίδα σου! Αυτό θα αποτελέσει παράπτωμα άξιο σχολιασμού, ικανό να σε στείλει σε κάποιο ακροατήριο για απολογία. Εντάξει, ίσως ένα ορθογραφικό ατόπημα να μη σε οδηγήσει στην αίθουσα των δικαστηρίων αλλά σίγουρα θα αποτελέσει αφορμή να σχολιαστεί το μορφωτικό σου επίπεδο. Όταν τελειώνουν τα επί της ουσίας επιχειρήματα και κάποιος θέλει να έχει την τελευταία κουβέντα, στην online εποχή θα πιαστεί από παντού. Το λάθος στην ορθογραφία λοιπόν είναι όχι απλώς το πιο συχνό αλλά θα μπορούσε να θεωρηθεί ακόμη και ισχυρό τεκμήριο, γιατί είναι σχεδόν ακατόρθωτο να αποδείξεις ότι έγινε λόγω ταχύτητας και όχι επειδή δεν ξέρεις πώς γράφεται μια λέξη. Με λίγα λόγια σε τέτοιες διαμάχες πολύ δύσκολα αποδεικνύεις ότι δεν είσαι ελέφαντας (καλού κακού πάρε μια προβοσκίδα).

Αν και η ορθογραφία αποτελεί τη βασικότερη αφορμή για σχολιασμό, υπάρχουν κι άλλα πράγματα που θα μπορούσαν να τραβήξουν την προσοχή και να γίνουν αντικείμενα σχολιασμού. Τέτοια είναι η φωτογραφία προφίλ ή εξωφύλλου ή κάποια πληροφορία που έχεις δημοσιοποιήσει στο προφίλ σου. Ποιος ξέρει τι μπορεί κάποιος να εντοπίσει κανείς μόνο και μόνο για να έχει τον τελευταίο λόγο και -έχει, δεν έχει δίκιο- να σε κάνει να νιώσεις υποδεέστερος και να κάψεις κάθε εγκεφαλικό κύτταρο που έχει απομείνει;

Γι’ αυτό παιδιά, ψυχραιμία! Είναι άλλο πράγμα να διαφωνείς επί συγκεκριμένου θέματος με κάποιον στον χώρο του διαδικτύου και είναι άλλο για να βγεις από πάνω να εξαπολύεις επίθεση αβέρτα για άσχετα. Δε γίνεται μια διαφωνία κάτω από άρθρο που αφορά ένα νομοσχέδιο να καταλήξει στο ότι ο “χ” έχει άδικο γιατί στην προφίλ του φαίνεται μισό το αφτί του! Η διαφωνία είναι δείκτης δημοκρατίας και όσο υπάρχει η αντίθετη άποψη και εκφράζεται ελεύθερα και άφοβα, δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτα. Όταν εκλείψει η δυνατότητα αυτή, τότε ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε.