Η μέθοδος γραμματόσημο πιάνει μόνο παροδικά

Μια πολυσυζητημένη, πολυδοκιμασμένη μέθοδος που απασχολεί τις παρέες κάπου εκεί το ξημέρωμα, ίσως με μπίρες σε μια ταράτσα και πολλά πατατάκια, είναι η μέθοδος γραμματόσημο. Το γνωστό «όσο φτύνεις κάποιον τόσο κολλάει!». Και στο κάτω κάτω τι σημαίνει φτύνεις κάποιον κι αυτός κολλάει πιο πολύ; Μήπως το ρητό μιλάει κυριολεκτικά; Του τύπου φτύσιμο με σάλιο και κόλλημα με κάποια κόλλα. Γιατί στην πραγματικότητα όλη αυτή η κατάσταση περισσότερο μια ψευδαίσθηση αποτελεί, παρά όντως ένα γεγονός που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Κι όταν μιλάμε για πραγματικότητα, εννοούμε ρεαλιστική, πράγματι γενόμενη, όχι εκείνη την πραγματικότητα που πλάθουμε στο μυαλό μας.

Για να λέμε τα σύκα, σύκα και τη σκάφη, σκάφη πρέπει να επισημανθεί ότι η μέθοδος γραμματόσημο ή λειτουργούσε πολύ στο παρελθόν ή αποτέλεσε έναν αστικό μύθο, γύρω από τον οποίο χτίστηκαν θρύλοι. Οι άνθρωποι δεν κολλάνε με κάποιον επειδή τους γράφει! Δεν κολλάνε επειδή τους έχει στο περίμενε. Επιμένουν σε μια κατάσταση πιο πολύ επειδή λαμβάνουν την απαραίτητη προσοχή. Εκείνη την επιβεβαίωση που σου ανεβάζει την αυτοπεποίθηση και σε κάνει να νομίζεις πως μετράς. Αυτό ακριβώς κυνηγάει κάποιος. Κι όχι δεν είναι μέθοδος γραμματόσημο! Ίσως μέσα στο παιχνίδι της αγωνίας του έρωτα, δίνεις στον άλλον την επιβεβαίωση που θέλει λίγο αργότερα, από ό, τι ιδανικά θα ήθελε, μα το να τον έχεις στο φτύσιμο είναι άλλη ιστορία. Δεν τον κρατάς ζεστό για τη δημιουργία μιας πιο στενής επαφής. Αντίθετα, τεστάρεις τα όρια και την υπομονή του.

Για τον άλλον αυτή η κατάσταση είναι μια δοκιμασία. Τι πάει να πει αυτό; Δοκιμάζει σε πόσες προκλήσεις θα υποκύψεις. Πόσα στόρι θα χρειαστεί να ανεβάσεις για να σου απαντήσει ή πόσα memes με κρύο χιούμορ. Προσπαθείς να του κεντρίσεις το ενδιαφέρον. Επιδιώκεις να σε προσέξει με κάθε τρόπο, κάθε σου κίνηση. Αραχτός όμως αυτός νομίζει πως αν το παίξει έτσι λίγο πιο free Spirit, πιο φτερό στον άνεμο, λίγο σήμερα εδώ κι αύριο εκεί, εσύ θα θες πιο πολύ. Ναι, οκ, ας προσγειωθούμε λίγο στην πραγματικότητα- τη ρεαλιστική πάντα!

Πού να ήξερε λοιπόν πως αν αποφάσισε να σε βγάλει από το κρύο κι αδιάφορο σύστημα για να σε εντάξει στο 24/7 σημείο προσοχής του, εσύ θα έπαιρνες αυτό που ήθελες. Αυτό δεν είναι κάτι άλλο από την επιβεβαίωση! Εκεί, σ’ αυτό το σημείο καταλαβαίνεις πως μετράς. Εμφανισιακά, πνευματικά, σε οποιονδήποτε τομέα φαίνεται ότι κάποιος σε προσέχει. Μετά από όλη αυτή την υποχθόνια κατάσταση, έχεις επιτέλους την αμέριστη προσοχή του.

Τώρα ειλικρινά όλο αυτό το παιχνίδι είναι εντελώς παροδικό. Όσο ο άλλος δε σου δίνει σημασία, έχεις για κάτι να παλέψεις και κάτι να περιμένεις. Άπαξ και στη δώσει, πάει πέταξε. Δε σε νοιάζει τίποτα άλλο να γίνει. Ο σκοπός ήταν ένας κι αυτός επετεύχθη τη στιγμή που ο απέναντι αποφάσισε να δώσει σημασία. Αποφάσισε να σου δείξει πως αξίζεις , πως σε παρατηρούν και πως μάλλον κάτι κάνεις καλά και τους βάζεις να σκέφτονται πλαγίως, ώστε να σου δώσουν προσοχή.

Το ρεζουμέ είναι το εξής: Οι επιφανειακές πλέον ανθρώπινες σχέσεις είναι γεγονός. Τι κάνουμε εμείς όμως για να καταπολεμήσουμε όλο αυτό; Αρχικά δεν ακολουθούμε αυτή τη μέθοδο του φτυσίματος. Τέλος, ερωτευόμαστε , αγαπάμε κι εκφραζόμαστε όπως νιώθουμε εκείνη τη στιγμή, γιατί καλύτερα να φας τα μούτρα σου επειδή έδωσες πολλά πολύ νωρίς, παρά να μείνεις με έναν κουβά απωθημένα κι ανείπωτα.

Ερωτευτείτε.