Αυτοπεποίθηση, μια λέξη, χίλιες σκέψεις. Σημαίνει η πίστη του ανθρώπου στον εαυτό του και η απόλυτη σιγουριά ότι κάτι έχει ή κάτι κάνει πολύ καλά και το δείχνει προς τα έξω. Μεγάλο πλεονέκτημα η έννοια αυτή. Πρόκειται για χαρακτηριστικό που ενισχύει την αγάπη την οποία όλοι πρέπει να έχουν για τον εαυτό τους. Μπορεί καμιά φορά να λειτουργήσει αρνητικά; Η απάντηση είναι πως ναι. Είτε πρόκειται για το ένα άκρο σε σημείο που πλέον επρόκειτο για έπαρση, είτε για το άλλο άκρο που αναγνωρίζεται στην έλλειψή της σε μεγάλο βαθμό.
Τι σημαίνει όμως να έχεις υπέρ του δέοντος πίστη στον εαυτό σου; Έπαρση, λοιπόν! Αρνητικό στοιχείο του χαρακτήρα. Δεν έχει καμία σχέση με τη δυναμικότητα και τη σιγουριά. Συνήθως οι άνθρωποι που είναι υπεροπτικοί, είναι και οι πιο ανασφαλείς. Ο έχων αυτοπεποίθηση δεν είναι ανασφαλής, δεν υποτιμά, ακούει πάντα τι του λένε, δε σνομπάρει τις απόψεις των άλλων. Απλώς ξέρει πολύ καλά τι είναι, τι κάνει και τι αξίζει κι αναλόγως διαμορφώνει τα στάνταρ και τις επιδιώξεις του. Αλαζόνας, από την άλλη πλευρά, είναι αυτός που σνομπάρει, κοιτάει περίεργα, δε θα σου πει ποτέ καλό λόγο για να μη φανείς σε τίποτα καλύτερος.
Δεν πιστεύουν αληθινά στον εαυτό τους, αντιθέτως μέσα από την έντονη ανασφάλειά τους, αποκτούν μια αδικαιολόγητη έπαρση. Ο λεγόμενος «ψωνισμένος» που νομίζει ότι σαν εκείνον άλλος κανείς. Μπαίνει σε μια αίθουσα προσπαθώντας να δείξει την υπεροχή του, είτε σε εμφάνιση είτε σε λόγο. Υπερβολικός σε όλα, τους κάνει όλους να ασχολούνται μαζί του, για να παίρνει «πόντους» και να δείχνει πόσο καλός είναι. Αυτοπροβάλλεται σε τέτοιο βαθμό χωρίς να υπάρχει κάποια ουσία.
Υπάρχει όμως κι ο τελείως αντίθετος τύπος ανθρώπου. Ο μη έχων καθόλου αυτογνωσία. Αυτός που αν του πεις πόσο όμορφος είναι ή πόσο καλός είναι σε κάτι, θα σκύψει το κεφάλι, θα κοκκινίσει και θα σου πει «έλα ρε, ούτε καν, υπερβάλλεις!». Κι αυτή ακριβώς η αντίδραση είναι που σ’ εκνευρίζει. Λες, πώς είναι δυνατόν αυτός ο άνθρωπος να μην αντιλαμβάνεται τι είναι; Πόσο καλός είναι σ’ αυτό που κάνει; Αναρωτιέσαι αν είναι τυφλός ή εκτός πραγματικότητας και δεν καταλαβαίνει τι αξίζει. Είναι τόσο χαμηλών τόνων, δεν εκπέμπει καμία απολύτως σιγουριά ακόμα κι αν είναι ο καλύτερος σε κάποιον τομέα. Συνετός, με το κεφάλι σκυμμένο μέχρι αηδίας. Δεν μπορεί να πιστέψει στον εαυτό του, επειδή θεωρεί πως δεν είναι αρκετά καλός. Τέρμα ανασφαλής και το δείχνει, το βροντοφωνάζουν οι κινήσεις και οι αντιδράσεις του. Δεν κοιτάει ποτέ τον συνομιλητή του στα μάτια από ντροπή, από φόβο μήπως δεν είναι αρκετά ενδιαφέροντα αυτά που λέει, μήπως και δεν είναι αυτός ικανός ώστε να τον αντικρίσει. Λες και δεν είμαστε ίσοι όλοι οι άνθρωποι και κάποιοι είναι ανώτεροι.
Υπέροχο χαρακτηριστικό η αυτοπεποίθηση, ενισχύει την πίστη στον εαυτό σου και την αγάπη σου γι’ αυτόν. Γενικά καλό θα ήταν να αποφεύγονται τα άκρα σε κάθε περίπτωση, διότι μόνο κακό μπορούν να δημιουργήσουν, τόσο σε εσένα όσο και στους ανθρώπους που σε περιβάλλουν. Η αυτοπεποίθηση σε βοηθεί να αισθάνεσαι πλήρης και να επιδιώκεις κάθε μέρα το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα σ’ αυτό που κάνεις. Συνεισφέρει στην αυτοβελτίωση και στην υπεράσπιση του εαυτού σου με επιχειρήματα και σιγουριά. Δεν αφήνεις κανέναν να σε πατάει και να σε κάνει να νιώσεις λίγος , διότι γνωρίζεις πολύ καλά τι είσαι, τι λες και τι ζητάς.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου