Η σχέση από απόσταση δημιουργεί μεγαλύτερη εμπιστοσύνη

Δύσκολο πράγμα οι σχέσεις. Πόσα πολλά συναισθήματα, περίπλοκες καταστάσεις, δυσκολίες, ευκολίες, χαρές, λύπες. Στιγμές ευτυχίας από τη μία, τσακωμοί και φασαρίες από την άλλη. Καμιά φορά εμπιστεύεσαι τον άλλον με τα μάτια κλειστά. Βάζεις το χέρι σου στη φωτιά γι’ αυτόν αν χρειαστεί. Άλλη πάλι σε γειώνει ο δίπλα σου, δείχνοντάς σου ότι δεν πρέπει να έχεις τυφλή εμπιστοσύνη σε κανέναν.

Υπάρχουν όμως σχέσεις εμπιστοσύνης άραγε; Αυτοί οι δεσμοί μεταξύ ανθρώπων που δε χρειάζεται να παρακολουθεί ο ένας τον άλλον. Ο λόγος του ενός είναι εγγύηση. Αυτό που λέει γίνεται, αυτό είναι που ισχύει. Δε χρειάζεσαι καμία απόδειξη και κανέναν τρίτο να σου πει αν είναι αλήθεια. Πιστεύεις το ταίρι σου. Δεν το κάνεις υποχρεωτικά, ούτε το κάνεις λόγω καταπίεσης. Τον εμπιστεύεσαι, γιατί οι πράξεις του, τα λόγια του κι η ειλικρίνειά του σ’ έχουν οδηγήσει σ’ αυτό το επίπεδο.

Τι γίνεται όμως όταν μιλάμε για σχέσεις από απόσταση; Όχι γι’ αυτές τις σχέσεις που περνάνε καλά και οι τέσσερις μαζί, εσύ, το ταίρι σου και τα παράνομα ταίρια σας! Ούτε γι’ αυτές τις σχέσεις που επειδή είσαι μακριά από τον άλλον, βρίσκεις την ευκαιρία να φλερτάρεις ανενόχλητος, να δεις πόσο μετράς. Η αναφορά γίνεται σ’ εκείνες τις σχέσεις που ο ένας είναι για τον άλλον. Είναι εκεί κολλημένος και φτιαγμένος μόνο για έναν. Γι’ αυτόν τον έναν που, έτσι όπως τα έφερε η τύχη, αναγκαστικά, πρέπει να είναι μακριά σου. Για εσάς το μαζί σημαίνει πως πρέπει να παλεύετε και τα χιλιόμετρα που σας χωρίζουν. Μάλλον λοιπόν αυτές είναι οι σχέσεις που χρειάζονται περισσότερη εμπιστοσύνη. Περισσότερη κι απόλυτη.

Πώς μπορείς να πεις ότι έχεις μια σχέση με κάποιον που σας χωρίζουν 500+ χιλιόμετρα, χωρίς να τον εμπιστεύεσαι ολοκληρωτικά. Χωρίς να είσαι σίγουρος ότι δε θα σε προδώσει, δε θα σε πουλήσει, ή αντίστοιχα ότι κι εσύ δε θα το κάνεις. Δε θα βάλετε το εγώ σας πάνω από το μαζί, που προσπαθείτε σκληρά, νικώντας την απόσταση, να φτιάξετε. Να ξέρεις πως ένας άνθρωπος είναι εκεί νύχτα μέρα και περιμένει το καλημέρα και το καληνύχτα σου. Να τον εμπιστεύεσαι να είσαι σίγουρος πως σου λέει την αλήθεια, δε σε κοροϊδεύει. Η απόσταση θέλει γέρο στομάχι, πολλή υπομονή κι επιμονή. Θέλει δουλειά. Ανθρώπους πρόθυμους να νικήσουν τον εγωισμό τους, να σεβαστούν τον άνθρωπο με τον οποίον αποφάσισαν μια κοινή προσπάθεια. Αυτόν που χάραξαν μια γραμμή μαζί.

Δε νοείται απόσταση δίχως εμπιστοσύνη. Αν δεν υπάρχει αυτό το υπέρτατο αγαθό, είναι λες κι αναιρείται όλη η προσπάθεια. Δε φτάνει που σας χωρίζουν χιλιόμετρα, θα είσαι και καχύποπτος για τις πράξεις και τα λόγια του άλλου; Ε όχι, δεν πάει έτσι. Όπως μια καθημερινή σχέση κανονική, που τον έχεις τον άλλον δίπλα σου θέλει να τον εμπιστεύεσαι, έτσι κι αυτή από απόσταση, το έχει ανάγκη αυτό. Μάλλον, ο από απόσταση δεσμός το θέλει πιο πολύ αυτό το προσόν. Βοηθά τους ανθρώπους να προσπαθούν. Να θέλουν κάθε μέρα να προσφέρουν ο ένας για τον άλλον. Ανεξάρτητα από τα χιλιόμετρα που τους χωρίζουν, να είναι εκεί, πιο δυνατοί, πιο μαζί. Όμορφο πράγμα η εμπιστοσύνη. Χτίζει σχέσεις δυνατές κι υπέροχες. Κι όσα κι αν είναι τα χιλιόμετρα, τίποτα δε μετράει πιο πολύ από τη θέληση να είναι η άνθρωποι μαζί.