Οι 3 βασικές συμπεριφορές των ανθρώπων σε έναν καβγά

Οι ανθρώπινες σχέσεις πότε-πότε αντιμετωπίζουν προβλήματα, εντάσεις λόγω των τριβών και της διαφορετικότητας των χαρακτήρων που τις απαρτίζουν. Οι λεγόμενοι τσακωμοί είναι αυτές οι τριβές! Καβγάς, λοιπόν, μια λέξη, εκατοντάδες συναισθήματα και εκατομμύρια αναμνήσεις. Μάλωνες μια ολόκληρη εφηβεία  με τους γονείς σου, για το αν διάβασες, αν έβρισες τον καθηγητή στο σχολείο, αν έβγαλες τα σκουπίδια, αν έκανες κοπάνα. Τσακώθηκες με τους φίλους σου επειδή δε βγήκες το Σάββατο μαζί τους, επειδή χάνουν στο UNO, επειδή είσαι κατά των παρελάσεων ενώ αυτοί ήταν σημαιοφόροι. Φωνάζεις στη σχέση σου γιατί δε θυμήθηκε την επέτειό σας, γιατί δεν άνοιξε το μήνυμά σου, γιατί λείπει όλη τη μέρα από το σπίτι. Πόσες στιγμές τσακωμού λοιπόν; Άπειρες! Πόσες διαφορετικές προσεγγίσεις; Ακόμα περισσότερες!

1. Ο «δεν καταλαβαίνω την έκρηξή σου» 

Καταρχάς, ο ήρεμος της υπόθεσης. Αυτός που βρέξει-χιονίσει, ακόμα και έπιπλα να του πετάξεις στο κεφάλι, να πας και να του χώσεις μπουνιά στο πρόσωπο, η μόνη του αντίδραση είναι αυτό το απαθές, ήρεμο βλέμμα κι αυτή η φράση που λέει σε ακραία σιγανό τόνο «ηρέμησε, έλα να κάτσουμε να τα βάλουμε κάτω, να βρούμε μια άκρη πολιτισμένα.» Εν τω μεταξύ εσύ έχεις κάνει το σπίτι στάβλο από τα νεύρα, αλλά αυτός δεν πτοείται. Ακούει τα πάντα με προσοχή, προσπαθεί να σε ηρεμήσει, χωρίς να απολέσει τη δική του προσωπική σύνεση και ψυχραιμία. Έχει αυτό το βλέμμα γεμάτο διάθεση να ειρηνεύσει την κατάσταση, δεν του αρέσουν οι εντάσεις, θέλει να επικρατεί στον χώρο ηρεμία και γαλήνη. Γι’ αυτό μάλιστα με ήρεμο τόνο πάντα επιδιώκει τη συμφιλίωση και την εύρεση μιας λύσης με την οποία θα είναι όλοι ευχαριστημένοι αρκεί να κυριαρχήσει  ειρήνη στο δωμάτιο. Υπέρμαχος του γόνιμου διαλόγου και καταφανώς εναντίον των άγονων καβγάδων που το μόνο που προκαλούν είναι σύγχυση και επιβάρυνση της ψυχικής διάθεσης. Ποιος ο λόγος να καβγαδίσεις, όταν απλώς μπορείς χωρίς φωνές να νευριάσεις ξαναβλέποντας τον τελικό του GNTM ;

2. Ο «θέλω να τα σπάσω όλα»

Εν αντιθέσει αυτού του ήρεμου φιλειρηνιστή βρίσκεται ο «τα κάνω όλα γυαλιά-καρφιά». Τσακώνεσαι και στο σπίτι η κατάσταση είναι tres apelpistique. Λες και βρίσκεται σε κατάσταση πολέμου. Φωνάζεις σαν σειρήνα και πετάς πράγματα δεξιά κι αριστερά, χωρίς να ενδιαφέρεσαι αν σπάνε, αν κοστίζουν πολλά, αν είναι τα αγαπημένα σου. Σπίτι σε κήρυξη έκτακτης ανάγκης. Εμπόλεμη ζώνη. Την επόμενη μέρα έχεις μείνει χωρίς πιάτα και ποτήρια. Αλλά δε βαριέσαι, εκείνη τη στιγμή μόνο ψύχραιμος για να σκεφτείς την επόμενη μέρα δεν ήσουν. Τσακωμός και ψυχραιμία για σένα είναι λέξεις εντελώς αντίθετες. Δε συγκλίνουν ούτε με χειρουργική επέμβαση στον εγκέφαλό σου. Όταν τσακώνεσαι, σφάζεσαι ρε παιδί μου, χάνεις κάθε είδους ψυχραιμία. Ξεκατινιάζεσαι. Τι πειράζει όμως, εσύ έτσι ξεσπάς, έτσι τα βγάζεις από μέσα σου. Πάντα την άλλη μέρα που βλέπεις το ακατάστατο σπίτι σου και σκέφτεσαι όλα αυτά που ξεστόμισες , παραμυθιάζεις τον εαυτό σου ότι την επόμενη φορά θα διαχειριστείς τις αντιδράσεις σου. Μέχρι τον επόμενο καβγά.

3. Το ευαίσθητο χαμομηλάκι 

Υπάρχουν και κάποιοι που δεν αντέχουν καθόλου τους καβγάδες. Που στο άκουσμα υψηλής φωνής, βάζουν τα κλάματα και τρέπονται σε άτακτη φυγή. Δεν μπορούν την ένταση, φοβούνται. Δε θέλουν να  ηρεμήσουν τους άλλους. Αντίθετα αυτοί είναι εκείνοι που έχουν την ανάγκη να τους καθησυχάσουν ότι όλα είναι καλά και δεν υπάρχει λόγος να μαλώσει κανείς με κανέναν. Κρύβονται στην καταπακτή τους μεχρίς ότου βεβαιωθούν ότι δεν υπάρχει κανένα ενδεχόμενο συνέχισης των υψηλών τόνων συνδιάλεξης και της επίθεσης. Εκτός από αυτούς που δεν αντέχουν καθόλου, υπάρχουν κι αυτοί που δεν τους ακουμπάει καθόλου ένας καβγάς. Καρφάκι δεν τους καίγεται. Βλέμμα απάθειας, ούτε να φωνάξουν, ούτε να κλάψουν, ούτε να συμβιβάσουν. Δεν τους νοιάζει καν το γεγονός ότι κάποιος πάει να τσακωθεί και να μαλώσει. Αμέριμνοι συνεχίζουν αυτό που κάνουν, αυτό που σκέπτονται, ακόμα κι αν αυτό είναι ζάπινγκ στην τηλεόραση. Τι σημασία έχει, δεν εξαντλούνται και δε σπαταλούν τον χρόνο τους σε έναν τσακωμό. Για το θεό, γιατί να τσακωθεί κάποιος με κάποιον ενώ μπορεί να δει τηλεμάρκετινγκ;

Τόσα στιλ καβγά και υπάρχουν κάποιοι εκεί έξω, ναι υπάρχετε, που δεν έχουν αποφασίσει σε ποια κατηγορία εμπίπτουν. Οι λεγόμενοι ανένταχτοι. Άλλες φορές κλαίνε γιατί δεν μπορούν να διαχειριστούν τις φωνές. Άλλες δε δίνουν καμία απολύτως αξία στον τσακωμό. Καμιά φορά έρχονται σαν ειρηνοποιοί, λες και θα λάβουν υποψηφιότητα για το νόμπελ. Κι άλλες πάλι όλα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν κυριολεκτικά. Έτσι, λοιπόν, αντιδράμε οι άνθρωποι στον καβγά. Μπορεί να πούμε και μια κουβέντα παραπάνω! Εσύ εν τέλει πώς καβγαδίζεις;